Soufiane & Hanane

Deel 70

Ik loop haar kamer binnen en neem plek op haar bureaustoel. "Je bent gewoon verloofd" zeg ik blij. Ze knuffelt me met een paar tranen en knikt. "Ik ben zo blij" zegt ze gelukkig. Ik lach breed en leun achterover, wat een lange dag. Wail komt de kamer binnen en kijkt mij lang aan, ik bloos en Yasmine geeft hem een klap op zijn achterhoofd. "Je mag" zegt hij en geeft me een boks. Ik bedank hem voor het bellen en plof op het bed waarna Yasmine er ook op ploft. "Ik heb geen pyjama mee" zeg ik en trek een moeilijk gezicht. "Geen probleem ik heb er zoveel" zegt ze en kiest een pyjama voor me uit.

Ze gooit een short van Real Madrid en een wit shirt.
"Dankjewel" zeg ik en doe de pyjama aan. Ik bid nog de laatste gebeden en doe mijn haren in een losse knot. Ik ga liggen bij Yasmine in bed en staar naar het plafond op mijn rug. Yasmine keert zich op haar zij en kijkt mij aan. "Hoe vond je het om Soufiane weer te zien?" Vraagt ze voorzichtig. Ik haal me schouders op en zucht. "Ik voelde een gemis" zeg ik zacht. "Ik snap niet dat hij me niet wil, terwijl ik altijd goed voor hem ben geweest" vervolg ik. Ze doet haar hand op me schouder en zucht. "Ik snap je, je moet jezelf niks verwijten. Je bent echt een goed, knap meisje" zegt ze zacht. Ik knik en bedank haar.

Ik staar nog steeds naar het plafond met mijn hand op mijn buik en hoest zachtjes. "Dankjewel dat je mijn moeder hebt geholpen" zegt Yasmine dankbaar. Ik knik weer met een glimlach en kijk haar aan. "Je nichtje Samra is heel aardig" zeg ik. "Ja ze is echt een schat" zegt Yasmine lachend. Ik lach en kijk weer naar het plafond. "Is er verder nog iets gebeurd met hem?" Vraagt ze doelend op Soufiane.

Ik knik en kijk haar opnieuw aan. "Ik was je moeder aan het helpen in de keuken, toen ik haar met Soufiane hoorde praten maar ik wist niet zeker of hij ook in de keuken was. Ik keek naar een paar minuten om en zag hem geleund tegen de deur met zijn ogen naar mij toe" zeg ik en krijg een rilling over me rug als ik eraan denk. "Hij keek me boos aan en vroeg arrogant om een paar lepels. Toen ik het gaf aan hem staarde we elkaar een tijdje aan. Ik zag voor heel kort een spijtige, bezorgde blik maar het veranderde in mum van tijd naar haat en woede" zeg ik pijnlijk. "Hanane, je moet het laten gaan hij verdient je niet. Maar het is wel raar dat hij opeens zo is geworden. Met wie ging hij vreemd? Dounia?" Vraagt Yasmine. "Nee met Maissa" zeg ik en kijk haar aan. "Denk je dat ze.." vraagt Yasmine met een
veelbetekenende blik.

Ik kijk haar raar aan en denk goed na. Zal het? Nee dat kan ze niet maken, dat gaat te ver. "Nee zo erg toch niet" zeg ik verschrikt. "Maissa is in staat tot alles" zegt Yasmine serieus. "Denk je serieus dat Maissa..-" "Ik denk serieus dat ze Sihr op hem heeft gedaan, inderdaad" onderbreekt Yasmine mij. Ik zit gelijk rechtop en grijp naar me hoofd. "Het zal toch niet" smeek ik. Ze plaatst haar hand op me schouder en schud vastbesloten haar hoofd. "We moeten dit uitzoeken" zegt Yasmine. Ik ga weer terug liggen en knik zachtjes met me hoofd. "Dit is te veel voor me ik ga slapen" zucht ik en voel hevige hoofdpijn opkomen. "Ik begrijp het, slaap lekker" zegt Yasmine zacht waarna ze het licht uitdoet. "Slaap lekker" zeg ik en al snel val ik in een diepe slaap over Maissa en Soufiane.

-
De meeste van jullie dachten het al, heel slim haha.

Kort deeltje ❤️

Misschien morgen een deel In Sha Allah xx