Soufiane & Hanane

Deel 42

Ik sta op en maak gelijk mijn bed op. Ik heb vandaag school want de vakantie is afgelopen. Soufiane is al bij me geweest voor het handvragen en het was super leuk! We hebben besloten te verloven en te trouwen nadat ik klaar was met mijn laatste jaar dit jaar dus. Ik loop vrolijk naar de douche en douche mezelf. Ik doe gelijk ook de wassing en bid het ochtend gebed en kleed mezelf om in een witte broek met een leuk licht roze oversized truitje.

Ik doe een leuk ketting om waar mijn naam op staat van Soufiane gekregen en mijn Stan Smiths. Ik pak mijn tas en loop naar beneden toe en zie mijn moeder op de bank aan het wachten op Samir. Want hij brengt haar naar werk.
Ik glimlach en geef haar een kus op haar wang en knuffel haar. Ik doe mijn zwarte bomberjack aan en loop naar school toe.
Ik doe mijn oordoppen in en luister naar Maître Gims - Sappe Comme Jamais. Ik heb niks van Maissa vernomen en daar heb ik geen behoefte aan.

Ik hoop maar dat ze mijn huwelijk niet gaat verpesten. Soufiane werkt in het bedrijf van zijn vader van auto's en hij heeft zijn HBO al afgerond.
Ik moet nog een jaartje en dan kan ik als verpleegkundige werken.
Ik was heel erg aan het kijken wat ik wou en heb besloten om verpleegkunde te doen. Ik kom aan op school en zie Yasmine wachtend op de bank. "Hey" zeg ik. "Hey" zegt ze glimlachend. "Gaat alles goed met jou en Oussama?" Zeg ik en wiebel met mijn wenkbrauwen. "Ja Alhamdoelilah" zegt ze lachend.

"Mooi zo" zeg ik en we lopen samen naar de les.
Na de les zijn we uit we hadden echt maar 3 uur les vandaag en het is nu 2 uur s'middags. "Zullen we stad?" Zegt ze. "Nee kan niet sorry, moet naar huis toe" zeg ik en glimlach. "Maakt niet uit tot morgen" zegt ze en onze wegen scheiden.

Ik loop langs het park en zie hoe mooi de vogels fluiten en hoe rustig het is. Jammer dat de mensen dat niet zijn. Ik glimlach en voel gespierde armen om me heen. Ik schrok eerst maar werd gelijk gerustgesteld toen ik zag dat het Soufiane was.
Ik draai me glimlachend om. "Schoonheid" zegt hij en geeft me een kus op mijn wang. Ik bloos hevig want ik ben aanrakingen van een man gewoon niet gewend. Maar het gevoel is geweldig.

"Soufiane ik hou van je" zeg ik zacht. "Echt?" Zegt hij. "Jammer ik niet" zegt hij lachend. "Jammer ja" zeg ik en hou mijn lach in. "Grapje schat, i love you more" zegt hij. Ik lach hard en we kletsen veel bij en we lopen samen naar huis.

In Sha Allah nog lang samen..

-

Sorry een kort deel.
Ik heb wat minder inspiratie.. hebben jullie ideeën?

❤️