Soufiane & Hanane

Deel 48

Ik stap het huis binnen en ik doe veel moeite om mijn tranen te bedwingen. Ik schop mijn schoenen uit en ik zie dat het huis helemaal opgeruimd is. Beste gevoel ooit. Ik zie een briefje op tafel en pak het op.

"Ewa ik ben Samir, ik en mama gaan naar familie in Arnhem. Je blijft maar een dagje alleen thuis. 10 euro zit in je bureau la en geen gekke dingen doen kleintje"

Ik lach zachtjes en loop naar de keuken waar ik een gebakken eitje maak. Ik eet het rustig op en vestig mijn blik op de klok.

16:30

Over een halfuurtje moet ik werken tot 9 uur in de avond. Ik drink nog wat aardbeien thee en ruim alles op.
Ik loop naar boven toe waar ik mijn kleren opvouw en de douche instap en de wassing verricht ik was mijn haar en wanneer ik klaar ben kleed ik me om in een zwarte broek met een zwarte shirt, want ik ga toch een Albert Heijn uniform dragen.
Ik haal mijn gebeden in en föhn daarna snel mijn haren voor een beetje golvend/nat haar en laat het zo zitten. Ik kijk naar buiten en het is al donker en koud.
Ik doe mijn winterjas aan en doe alle lichten uit en pak mijn telefoon die ik in mijn zak stop en vertrek richting werk.

"Goedenavond Hanane" begroet Chakir me. "Goedenavond, alles goed?" Vraag ik geïnteresseerd en pak mijn uniform uit me kluisje en doe het aan waarna zijn blik blijft hangen bij me boven lichaam. Ik bloos en pak snel de kar die ik moet legen. "Goed met jou?" Vraagt hij geïnteresseerd. "Goed hoor" loog ik en glimlachte naar hem. Hij kwam dichtbij en keek me doordringend aan. "Weet je het zeker?" Vraagt Chakir. "Heel zeker" zeg ik en begin aan mijn werk.
Ik ben druk bezig in de schappen tot ik een kuch hoor achter me. Ik kijk achterom en ik zie een persoon die ik nooit meer wil zien, ik walg gewoon van die gene.

Jullie raden het al.

Maissa

Hoe kon ik vriendinnen met haar zijn gad-ver-damme.
Dat ze nog steeds geen berouw heeft getoond is te zien aan haar strakke broek en croptop waar haar borsten bijna uitvallen. Walgelijk.
"Wat moet je" vraag ik bot en kijk haar vies aan. "Soufiane" zegt ze voor de 2e keer, ze zei het eerder ook al.
"Heb je al doei" zeg ik en ga door met waar ik mee bezig ben. Ze heeft een felrode lipstick op die ze steeds tuit wat me irriteert. "Stop en ga weg" zeg ik geïrriteerd. Ze leunt tegen de schap aan en kijkt me lachend aan. "Hij wou je niet meer wat zielig mijn schat" zegt ze zogenaamd meelevend. "Hij wou een meisje die dingen durft en iemand die mooi is en echte schoonheid bezit" zegt ze hoogmoedig en tikt met haar hakken op de grond. "Ik weet niet wat mooi betekent in jou wereld, maar ik bemoei niet" mompel ik. "Je bent gewoon jaloers hoer" zegt ze opeens. Dat pik ik niet. "Meid, je gaat goed luisteren naar mij ja? Jij bent de hoer hier, wie is ontmaagd? Jij toch. Wie draagt strakke kleding? Jij toch" zeg ik en trek aan haar. "Maak dat je wegkomt. Nu." Zeg ik emotieloos waarna ik haar haar los laat.

"Ik ga je leven zuur maken bitch" schreeuwt ze krijsend door de Albert Heijn. "Ga weg raar meisje" zeg ik lachend en ik zie hoe ze heupwiegend wegloopt. Levenloze wijf.
"Wat was er aan de hand?" Vraagt Chakir die opeens achter me staat. Ik draai me langzaam om en glimlach zenuwachtig naar boven. Naar hem dus. "Niks hoor, een miscommunicatie" zeg ik zachtjes en lach ongemakkelijk door zijn blik. "Als er iets is weet je me altijd te vinden" zegt hij en lacht naar me. Ik bedank hem oprecht voor zijn liefdadigheid en zie hoe hij wegloopt..

-

Nog een deeltje voor jullie lieverds!
❤️