Soufiane & Hanane

Deel 82

Ik glimlach breed en bekijk de gehele kantine vol met trotse ouders. Ik ben alhamdoelilah geslaagd voor mijn examen en ben officieel afgestuurd als verpleegkundige. Ik bedank alle leraren en loop het podium af. Ik omhels mijn lieve moeder en niet te vergeten mijn lieve broer Samir. "Gefeliciteerd zusje, ik wist dat je het kon" fluistert Samir in me oor. Ik kijk hem lief aan en plant een kusje op zijn wang. Ik omhels hem strak en voel hoe Samir me omdraait. Ik kijk raar naar achteren en zie Soufiane staan met een hele bos rozen. Ik sla mijn handen voor mijn mond en krijg tranen van geluk. "Omg Soufiane dat hoefde je niet te d..-" "Ik doe alles voor je schat, gefeliciteerd" onderbreekt Soufiane mij. Ik glimlach en omhels hem strak. Ik neem de bos aan en kijk er verliefd naar. "Die krijgt een speciaal plekje in mijn kamer" fluister ik zachtjes. Hij glimlacht en pakt me hand vast. "Doei mama en Sa..-" Ik draai me om en zie dat ze allebei verdwenen zijn. "Huh? Waar zijn ze?" Vraag ik aan Soufiane.

Hij grijnst en haalt zijn schouders op. Ik rol met me ogen en klap hem zacht op zijn schouder. Hij plant een kus op mijn voorhoofd en we lopen allebei naar de auto. "Eindelijk mijn diploma" zeg ik zachtjes en bekijk de diploma in mijn handen. "Alhamdoelilah" hoor ik Soufiane zeggen. "Waar gaan we heen?" Vraag ik als ik zie dat hij een andere richting neemt. "Naar mijn huis" zegt hij met zijn blik gericht op de weg. Ik knik en kijk uit het raam.
"Salam yemma" groet Soufiane zijn moeder. Ze omhelzen elkaar en hij plant een kus op haar wang. Ik glimlach en omhels haar stevig waarna ik kusjes plant op haar gezicht. "Shokran benti dyalie (dankjewel mijn dochter)" zegt ze glimlachend. Ik lach en neem plek op de bank. We krijgen al snel heel wat borden met koekjes toegewezen en een glaasje thee. Ik pak beschaamd een koekje en eet op mijn langzaamste tempo het koekje op, ik wil niet hongerig overkomen. Ik groet Lina met een knuffel en Mehdi met een hand. "Mehdi is het serieus wella?" Vraagt Soufiane lachend aan zijn broer. Hij haalt enkel zijn schouders op en zapt wat met de afstandsbediening. Ik lach en klets met Lina. "Heb je al iemand ontmoet?" Vraag ik zachtjes aan Lina. Ze kijkt me twijfelend aan en geeft me een wacht-teken. "Mag ik met Hanane naar boven?" Vraagt Lina.

Beide broers knikken en ik loop de trap op naar haar kamer. "Ik heb iemand ontmoet maar er is 1 probleem" begint ze zachtjes. "Wat? Wat is het probleem?" Vraag ik nieuwsgierig. "Het is een Spaanse jongen" zegt ze. Ik kijk haar raar aan en knik. "Wat is het probleem dan?" Vraag ik niet-begrijpend. "Mijn vader wilt liever een Marokkaan" zegt ze bedroefd. "Weten ze het?" Vraag ik. Ze schud haar hoofd en kijkt naar beneden. "Mehdi weet het en keurt het goed, alleen ben ik bang om het Soufiane te vertellen kan jij dat voor me doen?" Smeekt ze. Ik kijk haar twijfelend aan en denk na. "Ik weet nie..-" "Alsjeblieft Hanane" jammert ze. Ik knik en glimlach. "Is goed" Zeg ik. Ze bedankt me en knuffelt me diep. Ik lach en knuffel haar stevig terug. "Hoe heet hij?" Vraag ik nieuwsgierig. "Andrés" antwoord ze. "Mooie naam" zeg ik zachtjes. "Maar Lina je bent pas 17.." zeg ik en trek een moeilijk gezicht. "Ik weet dat het jong is maar we zien een toekomst samen" zegt ze zachtjes. "Komt goed schat, geen verkeerde dingen doen. InSha'Allah is dat jouw mekteb" zeg ik. "InSha'Allah" zegt ze zachtjes. "Hij wilt zich bekeren door mij" vervolgt ze enthousiast. "Wat goed van hem!" Zeg ik hard. Ze doet gelijk haar hand op me mond als we iemand de trap horen oplopen. Soufiane doet de deur open en kijkt ons raar aan. "Alles goed?" Vraagt hij. We knikken en barsten in lachen uit. "Vrouwen.." mompelt Soufiane zachtjes waarna hij de deur dichtdoet.

-
Stem, volg en reageer ❤️