Soufiane & Hanane

Deel 73

Soufiane

Ik voel hoe hard me hoofd bonkt van de hoofdpijn. Ik open langzaam mijn ogen en voel een druk op mijn borstkas, ik kijk langzaam naar beneden en zie Maissa slapend op mijn borst. Ze opent langzaam haar ogen en plant een korte kus op mijn lippen. Ik voel voor een korte tijd pure haat wat binnen een paar seconden word omgezet in liefde. "Schatje" zeg ik hees en streel haar wang. Ze glimlacht en plant zachte kusjes in mijn nek. "Je kwam gister bij me op bezoek en toen viel je in slaap" zegt ze grinnikend. Ik knik maar wat en probeer rechtop te staan maar al snel voel ik een pijnlijke steek mijn hoofd doorboren. Ik grijp met me hand naar me hoofd en ga weer terug liggen op mijn rug. "Ik haal wat water voor je schat" zegt Maissa glimlachend en loopt de deur uit. Ik kijk haar na en denk goed na over gisteren. Was ik hier naartoe gekomen? Maar voor wat dan? Het laatste wat ik me kan herinneren is dat ik ruzie had met een meisje en er iets op me gespoten werd waardoor ik gelijk in slaap viel. Opeens komt Hanane mijn hoofd binnen. Ze heeft me gewoon bedrogen met Chakir oftewel mijn ex-beste vriend. Ze is een slet en dat blijft ze ook in mijn ogen.

Hanane

Ik sta vermoeid op en wrijf in me ogen, ik strek me armen uit en begeef me naar de badkamer. Ik neem een warme douche en was mijn haren. Ik kan Soufiane maar niet uit me hoofd halen, ik heb letterlijk gezien hoe Maissa te werk gaat. Ze is een vrouw die naar aandacht snakt en het wel op deze manier krijgt. Ik trek mijn spijkerbroek aan, een wit shirt en een lange zalmroze vest. Ik föhn mijn natte haren een beetje droog en laat mijn haren los. Ik loop mijn kamer binnen en ruim alles op. "Hanane" hoor ik de stem van mijn moeder. Ik draai me om en geef haar een knuffel. "Ja?" Vraag ik terwijl ik mijn bed opmaak. "Kan je een paar mooie kleren halen voor Ayman?" vraagt ze met een glimlach. "Natuurlijk yemma" zeg ik lachend. Ze geeft me een dankbare knuffel en verlaat mijn kamer. Ik pak mijn tas en mijn zwarte Air Force jas en loop naar beneden toe waar ik mijn schoenen aantrek.
Ik trek de deur achter me dicht en loop naar de tramhalte. Op school aangekomen loop ik gelijk naar mijn kluisje waar ik mijn boeken uit pak. Ik ruim mijn kluisje een beetje op en loop met mijn spullen naar mijn tafel. Ik open mijn boek en begin aan een aantal opdrachten nu Yasmine er nog steeds niet is. Ik uit een diepe zucht en kijk wat om me heen. "Hanane" hoor ik de stem van Dounia achter me. Ik rol met me ogen en blijf boos staren naar de deur. Ze komt naast me zitten en tikt me aan. Ik weiger haar aan te kijken en uit een geïrriteerde zucht. "Dan niet, ik wou je alleen wat vertellen" begint ze. "Hmm" mompel ik ongeïnteresseerd. "Ik weet dat je alles hebt gezien wat Maissa heeft gedaan bij Soufiane gisteren" zegt ze. Ik kijk haar vlug aan en frons mijn wenkbrauwen. "Hoe?" Vraag ik enkel. Is deze meid een stalker of heeft ze ogen in haar rug?
"Ik zag je toevallig" zegt ze zacht. Ik knik en kijk haar lang aan. Ik zie een andere Dounia, een lieve, rustige Dounia. Wat namelijk heel bijzonder is aangezien ik haar niet zo ken.
"Ik ga het niet vertellen aan Maissa" zegt ze. Ik knik en kijk haar dankbaar aan. Als ze het zou vertellen, dan zou mijn plan in duigen vallen en mislukken. Ik wil dat Maissa stopt met dit hele Sihr gedoe en wel snel.

-
Lieverds,

Ik ben de laatste tijd wat minder gemotiveerd om te schrijven, zoals jullie zien. Ik plaats weinig delen en soms bijna niets. Het spijt me heel erg, ik ga er in de toekomst verandering in brengen. InSha'Allah 💞

Veel liefde xx

P.S ik ben bezig met het schrijven van een nieuw boek hihi.