Soufiane & Hanane

Deel 33

Ik keek op en zag mijn broer Samir. Hij staat letterlijk voor me. "Hanane?" Zegt hij zacht en raakt mijn wang aan. Ik kom uit mijn trans en kijk hem geschrokken aan.
"Hanane?" Zeg ik en kijk hem aan. "Ik heet Sarah" loog ik en keek ongeïnteresseerd weg.

Hij heeft mijn moeder en mij alleen verlaten met weinig geld en geen onderdak hoe ga ik hem dat ooit vergeven?
"Hanane alsjeblieft" zegt hij smekend aan. "Nee donder op Samir!" Zeg ik met nadruk op zijn naam. "Waarom ben je boos?" Zegt hij.

"Waarom? Waarom! Dat je het nog vraagt" zeg ik en kijk hem boos aan. "Je hebt mij en mama achtergelaten zonder geld en medelijden" zeg ik en krijg tranen. "Hanane ik had geen keus!" Zegt hij boos. "Ik zat in de onderwereld" zegt hij. "Dat wist ik al" zeg ik en rol met mijn ogen.

"Je kon minstens geld sturen of langs komen" zeg ik en krijg tranen van woede. "3 jaar lang ons in de steek gelaten en geen éen keer gekomen" zeg ik gefrustreerd.
"Hanane, ik hou zoveel van jullie" zegt hij en huilt. Ik heb een zwakte en dat is als mannen huilen. Dat vind ik zo zielig. Ik geef hem een knuffel en merk dat hij rustiger word.

"Samir waarom" zeg ik snikkend. "Ik was blind door het geld" zegt hij.
"En papa?" Zeg ik zachtjes. "Hij is thuis en mist jou met de dag meer, maar hij is heel agressief en wilt niet weg uit de onderwereld" zegt hij.
"Waarom kwam hij niet dan?" Vraag ik snikkend. "Omdat hij het niet durfde" zegt hij.

"Mag ik langs mama?" Zegt hij. "Ze is niet thuis nu" zeg ik. "Met wie ben je hier" zegt hij. "Soufiane, mijn toekomstige" zeg ik en glimlach. "Zoo Hanane word groot, ben trots op je!" Zegt Samir vrolijk en knuffelt me stevig. "Wanneer is mama thuis?" Vraagt hij. "Overmorgen" zeg ik. "Dan kom ik dan" zegt hij. "In sha Allah" zeg ik.

"Mag ik jullie adres" zegt hij. Ik geef hem het adres en etc.
En neem afscheid van hem met veel knuffels.

Ik zie Soufiane wachtend in de auto. Ik stapte in en keek hem aan. "Waarom duurde het zo lang?" Zegt Soufiane.
Ik zweeg en keek voor me uit. "Hallo?" Zegt Soufiane. "Ik heb me broer gesproken na 3 jaar" zeg ik zachtjes en een traan komt vrij. Soufiane ziet het en veegt het weg.
"Sorry" zegt hij zachtjes.

"Maakt niet uit" zeg ik en kijk hem aan. "Je hebt goed gespeeld Souf ben trots op je" zeg ik en glimlach. "Zonder jouw was het nooit gelukt" zegt hij en hij kijkt me verliefd aan.

Thuis aangekomen stap ik uit en wil richting huis lopen totdat zijn stem mij tegenhoud. "Hanane?" Zegt hij. Ik draai me om en kijk hem vragend aan. "Ik hou van je" zegt hij.
Ik glimlach automatisch en bloos.

"Ik ook van jou Soufiane, ik ook" zeg ik en neem afscheid van hem.

Hem de liefde van mijn leven, nooit gedacht liefde te leren kennen.
Niet alles gaat zoals je dacht dat het zou gaan..

-
Salam dames!
Nieuw deeltje eindelijk, na veel huiswerk en schoolwerk heb ik er 1 kunnen plaatsen haha.
Dankjewel voor de reads/comments!

💓
Kusjes,

@schrijfsster