KARANLIĞIN ŞAFAĞI ♛ Kraliçelerin Savaşı III

28 ♛ SİYAH AY IŞIĞI

28. Bölüm

SİYAH AY IŞIĞI

Kuzey, karanlık ve güzeldi. Tüm tehlikesine rağmen her şeye değerdi. 

♛

"Zinaida'nın Gece Diyarı'na saldırmama nedeni yalnız ben değilim." dedi Dymentsia, artık bunun gerçekliğinden şüphe duymayarak. "Sen gidersen buraya gelecek ve burayı mahvedecek. O vakit ben burada olmayacağım çünkü amcan ve kuzenin ittifakı bozmuş olacak. Şu an bile bozmak için ellerinden geleni yapıyorlar. Yani, ülkeni ayakta tutan bir sen varsın ve eğer gidersen geri döndüğünde burada bir şey bulamayacaksın. Zinaida'nın daha da güçlenmesini sağlayacaksın. Güçlendiğinde ise, seni de beni de yok edecek ve yaptığımız her şey boşuna olacak. Tıpkı, Kraliçe Zerelia'nın yaptıkları gibi. Ve seni biraz tanımışsam, öfkeliyken söylediklerini sakinleşince yapmazsın. Gölge Kral, Gece Kralı ve Geceyarısı Yıldızı."

Geceyarısı Yıldızı, aynı zamanda Zerath'dı.

"Gitmeyeceksin." diye tekrar etti Kraliçe.

"Gitmeyeceğim." diye onayladı Kral.

Kraliçe, bir kez daha istediğini almıştı. Koyu renkli ahşap sandalyeden kalktı ve büyük odanın bir duvarını kaplayan kitaplığa yöneldi. Kitaplıktaki kitapların çoğu Kuzey Dilinde yazılmışlardı. Onların bir kısmını okumuştu. Diyar Diliyle yazılanların hemen hepsini biliyordu. Arada birkaç tane, doğunun ve güneyin alfabesiyle yazılı isimleri olan kitaplar vardı. Üst raflardan birinin sonuna doğru Ejderhalar Devrinde kuzeyde kullanılan eski alfabeyle yazılmış kitapları gördü.

"Bunları nereden buldun?" diye sordu yaklaşık yirmi kitaptan oluşan bu kısma bakarken.

Zerath, uzun süren sessizliği bozan sesi duyduğunda başını kaldırdı. "Sınırın ötesinde yer alan Dharassus Kütüphanesi'nde buldum."

Dymentsia meraklı bakışlarını kitaplardan ayırmasını sağlayacak bir şey duymuştu. "Dharassus'un yok olduğunu duymuştum."

Kara Ejderha'nın Gücü'nün bir zamanlar sınırı vardı ve sınırı Dharassus'tu. Onun ötesi, ejderhaların gücünün ulaşamadığı, Ejderha Devrinin başından beri hakim olunamayan yerdi.

"Şehir ve kütüphane yok oldu." dedi Zerath ayağa kalkıp. "Zakyntos'un döneminde, Zinaida ve annem küçükken oraya gönderilmişler. Yeraltında yüzlerce kitabın olduğu bir bölge bulmuşlar. Alabildiklerini almışlar. Bunlar kopya. Zinaida'da da aynıları var. Asıl halleri Geceyarısı Yıldızı'ndaki Zorya Kütüphanesi'nde."

Dymentsia, kuzeyin merhametten yoksun geleneklerini biliyordu. Zerelia sınırı geçtiğinde on dört-on beş yaşlarında olmalıydı. Sahip olduğu güce hükmedebilmesi için bir denemeydi. Bazılarının bundan sağ çıkamadığını biliyordu.

Diyar, kuzeyden çok daha merhametli bir yer sayılırdı. Fakat Dymentsia ve Nmerysa da tıpkı kuzeydekiler gibi, güçlerinin ortaya çıkmasına birkaç yıl kala acımasız görevleri yerine getirmek zorunda bırakılmışlardı.

Tahta çıkmak için ödedikleri bedellerden biriydi.

Zinaida ve Zerelia'nın sınırın ötesinde ne yaptıklarını sormadı. "Senin görevin neydi?" dedi onun yerine.

"Karanlığın Şafağı." dedi Zerath. Dymentsia, odadaki masalardan birinin üzerinde duran kılıcı anımsadı. "Annem onu Garnet Sarayı'ndan çalmamı istedi."

Dymentsia, birkaç adım ötesinde olan adama şaşkın bir şekilde baktı. "Zinaida sarayda mıydı?" diye sordu. Zerath başını evet anlamında salladı. "Bir gün ayrıntıları duymak istiyorum. Ama şimdi gitmem gerek."