Günlerdir neredeydim sorusuna bölüm sonunda yanıt vereceğim. Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın. Yorumlarınız benim için çok değerliler <3 Değerli demişken...
Sizce Dymentsia adının anlamı ne?
Tahminlerinizi merak ediyorum *-*
44. Bölüm
YILDIZLARIN RUHU
Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
Gölge Diyar, Yakut Nehir Civarı
Karanlık Ay, Dharea, her zaman olduğu gibi kuzeye karanlık bir soğukla gelmişti. Bu ay en son 28 yıl önce eklenmişti ve Dymentsia o zaman daha doğmamıştı. Kışı, karı ve buzu sevmese de kuzey soğuğuna aşıktı. Yün pelerininin içine geçerdi, iliklerinde hissederdi ama bu soğuk insanı üşütmenin aksine karanlığın öpücüğünü insana getirirdi. Bazen ensesinde bir nefes olurdu, bazen kulağına Eski Kuzey Dilinde fısıldanan kelimelere dönüşürdü.
Diğer bölgelerin insanları karanlığın gücünden hoşlanmazlardı. Kuzeyliler ise karanlığın sonsuz olduğunu bilirlerdi. Korkmanın aksine severlerdi karanlığı.
Ve göğü, yıldızları. Kımıldanan gölgeleri. Karanlıkta parıldayan elmas ve mücevherleri.
Kara Kraliçe, soğuktan buz tutan nehrin yakınlarına geldiklerinde gruba durmalarını söyledi. Herkes durdu ve muhafızı Aias o atından inene dek yanına geldi. Aias'a atın dizginini uzatırken düşüncelerini söyledi. "O saraydan ayrıldığım için mutluyum, Aias."
"Ben de öyle, kraliçem."
"Xanthe sana emanet." dedi Kraliçe atının yelesini okşarken. "Bir şey olursa beni nehrin yakınlarında bulursun. Kardeşlerime mektup yazacağım."
Aias çevresine bakındı. "Mektubu Akşam Yıldızı'na götürmemi ister misin?"
"Acelesi yok. Gece Diyarı'na varınca gönderirim." dedi Kara Kraliçe. Parmaklarını açıkta bırakan eldivenlerini çıkardı. Soğuktan elleri üşüyecekti fakat eldivenlerle rahat yazamayacağını biliyordu. Eldivenleri eyere bağlı çantaya koydu. Çantadan kalem, kağıt ve kitap çıkardı. Aias'a baktığında onun kendilerine doğru gelen Karissa'ya baktığını fark etti. Gülümsemesini engelleyemedi. "Git, konuş onunla. Xanthe'yi Lierra'ya götürebilirsin."
Aias başını olur anlamında salladı, gözleri hala Karissa'daydı. Dymentsia nehre yöneldi. Soğuğa aldırmayarak pelerinini çıkardı ve yere oturdu. Bir süre buz tutan nehre baktı. Kitabının üzerine kağıdı koydu. Önemli yazışmalarda kullandığı mürekkebin yerine resim çizerken kullandığı bir çeşit kömür olan grafitle yapılan kalemi eline aldı. Yazmaya başladı. Gölge Diyar ve Gölge Kraliçe'den bahsettiği birkaç cümlenin ardından durdu. Savaştan bahsedecekken aklına Aeralel geldi.
