Pov. Femke
Stilletjes lig ik in mijn bed, luisterend naar de regen die op het dak valt. Oké, nee grapje. Het is nu half drie 's ochtends en ik ben een Marvel marathon aan het houden. Lieke slaapt al lang al, waarschijnlijk aan het dromen over Tom. Opeens word ik gebeld en mijn geluid staat natuurlijk op zijn allerhardst.
"*@*#!" Roep ik uit, waarna ik een hand voor mn mond sla, als ik ga schreeuwen wordt het niet beter. Integendeel. Straks heb ik een boze Lieke op mijn dak. Dan besef ik me dat ik mijn mobiel nog op moet nemen. Onbekend nummer, geweldig.
"Hallo, wie is daar?" Vraag ik dapper, alleen mijn stem trilt nogal dus het klinkt niet zo dapper.
"Lotte natuurlijk, idioot! Ik kon niet slapen toen ik een heel interessant bericht kreeg en was in een impulsieve bui, dus ik heb een plan en we gaan hem uitvoeren." Ik voel me nogal een idioot, maar dat plan van haar klinkt nog idioter.
"Nu? Het is half drie 's ochtends, moet jij niet slapen?" Vraag ik verwijtend.
"Ja, net als jij. Dus, kom je nog? Ik sta voor je huis, dus opschieten. Trek zwarte kleding aan."
Terwijl ik in een zwarte joggingsbroek schiet en een zwarte hoodie over mn hoofd trek loop ik zo stil mogelijk over het dak. Met mijn mobiel aan mijn oor vraag ik: "Wat is er zo belangrijk dan?"
"Dat leg ik zo wel uit, kom nou!" Antwoordt ze ongeduldig en ze verbreekt de verbinding. Ik laat mijn raam open, ik moet immers ook weer thuis komen zodat ik geen huisarrest krijg, en gris nog even een zaklamp en een zuurstok mee. Dan spring ik van het dak af op het fietsenschuurtje. Vanaf daar is het geen hoge sprong, alleen het is wel vol in het licht van de lantaarnpalen. Nou ja, iedereen slaapt toch al. Ik spring van het schuurtje af en kijk om me heen. Lotte is natuurlijk niet te vinden.
"Boe." Hoor ik achter me. Ik draai me snel om en kijk recht in de groene ogen van het rossige meisje. De lantaarnpalen verlichten haar gezicht en ik kan zien dat ze lacht.
"Schrik." Antwoord ik.
"Bangerik. Kan jij mensen achter op nemen? Ik kan er echt helemaal niks van namelijk." Ze heeft, net als ik een zwarte hoodie aan met een donkere broek met..
"Ieuw gaten! En ja kan ik wel. Maar je moet me eerst even uitleggen wat we gaan doen." Ze kijkt schuchter om zich heen als ze opeens iets ziet.
"Ik leg het op de fiets wel uit, we moeten snel zijn. Volgens mij zijn je ouders wakker." Als ik om kijk zie ik dat er inderdaad licht brandt in de kamer van mijn ouders.
"Sh*t, opschieten!" Zeg ik terwijl ik op de fiets stap en als een speer begin te fietsen.
"Rustig.. aan.. ik... heb... geen goede... conditie." Hijgt Lotte, maar ze redt het wel om achter op de fiets te springen.
"Welke kant op?" Vraag ik.
"Links, Vlo's huis. Ik kreeg een snap binnen van Sanne. Vlo en Iris zouden met elkaar afgesproken hebben. Wij als scheidsrechters en fanatiek shipper van Vliris moeten daar natuurlijk bij zijn en de nodige foto's maken en naar Kath sturen." Ik denk even na.
"Waarom zijn ze zo vroeg in de ochtend aan het afspreken dan? Ik zat net lekker in mn film en dan gaan zij afspreken, ze houden ook gewoon totaal geen rekening met eventuele stalkers." Zeg ik chagrijnig.
"Tja", Lotte haalt haar schouders op, ook al is dat niet te zien in het donker "soms moet je dingen opofferen om stalker te zijn. Daar krijg je dan leukere dingen voor terug, zoals Vlirisfoto's en wallen." Daar weet ik geen antwoord op.
"Pas op auto!" Gilt Lotte. Inderdaad, ik had niet goed opgelet en reed aan de verkeerde kant van de weg terwijl er een auto aan kwam, niet zo slim. De fiets zwenkt en ik rijd de berm in. Ik heb niks, alleen de fiets is er slechter aan toe. Die ligt in het water.
"Sh*t, die had ik van Vlo gejat omdat mijne een neon bak heeft." Zegt Lotte sip.
"Ben jij al bij Vlo geweest dan?" Vraag ik achterdochtig.
"Ja, ik moest natuurlijk wel weten of het belangrijk genoeg was om je Marvel marathon mee te verstoren. Maar pak die fiets er uit dan!"
"Oké, oké, rustaagh." Roep ik terwijl ik naar de fiets loop. O, er is blijkbaar geen sloot. Nou ja, beter. Ik rijd de fiets naar boven en ga weer rijden met Lotte achterop.
"Dit huis is het." Fluistert Lotte. Ik knik, ook al is dat niet te zien.
Ik rem en zet heel stilletjes de fiets in de schuur.
"Hoe moeten we zo terug?" Vraag ik bedenkend.
"Gewoon lopen, het is serieus twee minuten lopen, maar met de fiets leek me een leuker verhaal om later te vertellen." Zegt Lotte bloedserieus. "Oké, nu gaan we in die grote boom zitten en foto's maken en de zuurstok die je daar hebt op eten. Waarom heb je die zaklamp mee eigenlijk?" Vervolgt ze.
"Nou.. dat vond ik wel leuk." Antwoord ik simpel. Daarna draai ik me om naar de boom en probeer hem te beklimmen.
"Er is hier een touwladder, slimpie." Fluister-schreeuwt Lotte naar me.
"O ja." We klimmen via de touwladder naar boven en als we in de boom zitten springt Lotte op het platte dak. Ik volg haar voorbeeld. Lotte kruipt stilletjes door het raam naar binnen en seint dat ik ook moet komen. Als ik binnenkom zie ik een heel schattige situatie. Vlo ligt op zijn bed met zijn Nederlandsboek half over zijn hoofd heen te slapen en Iris ligt op zijn borst. O en er zijn ook nog twee stalkers in het zwart die er naar kijken. Lotte neemt foto's terwijl ze stukjes zuurstok van me pikt. Als ze een close-up foto wil maken gaat het echter mis. Ze struikelt en belandt vol bovenop het stel. Met een elleboog in de maag van Vlo, een kreet van paniek en mij die ze meesleurt in haar val worden de twee mensen wakker.
"Wat doen jullie nou hier?!" Krijst Iris woedend.
"Wij kwamen gewoon afspreken met Vlo. Hij had ons uitgenodigd, dat ben je toch niet vergeten?" Zegt Lotte onschuldig en ze trekt er een of ander mislukt zielig gezicht bij, maar voor Vlo werkt het.
"O sorry meiden, willen jullie wat chocola?" Ik moffel de zuurstok weg.
"Graag." Zeg ik met een klein stemmetje.
"Ik ga maar weer is.." zegt Iris ongemakkelijk. Ze geeft Vlo en high-five en probeert hem te peren maar dat gaat zo maar niet.
"Alleen een high-five?" Vraag ik daarom kritisch.
"Ja, je zou op zijn minst een kusje op de wang verwachten. We zijn hele lieve mensen, maar we moeten eerlijke scheidsrechters zijn. Dit haalt echt jullie cijfer naar beneden." Je ziet Iris gewoon twijfelen door deze harde woorden van Lotte.
"Nou, goed dan." Zegt Iris en ze geeft Vlo snel een kusje op zijn wang, waarna ze wegvlucht.
"Je bent helemaal rood." "Is er iemand verliefd?" Plagen Lotte en ik hem giechelend.
"Nee tuurlijk niet." Zegt hij met een rood hoofd. Ik geloof hem niet.
"Maar wat ik me nou echt af vraag...", begin ik heel serieus. Vlo kijkt me vragend aan. "Waarom heb jij een meidenfiets?"
Dat was het weer voor deze keer :)
Hoofdstuk elf al weer en we zijn net begonnen met de tweede dag, Femmie volgens mij zijn we een beetje sloom😂
Xx Lotte
