Pov. Kath
Hijgend en puffend ga ik op de eerste de beste plek zitten. Direct heb ik er spijt van. Naast me zit een jongen. Althans, ik denk dat het een jongen is. Hij is gekleed in een heel mooi ajax tenue. Niet dat Vlorile fan is van Ajax, maar hij is roze. Hij is gedecoreerd met glitters. Wat leuk zeg. Spuuglelijk. Net als zijn hoofd. Nee, dat is niet waar, zijn hoofd is mooi. Maar hij ziet er een beetje tranerig uit. Wacht... dat is niet altijd zo toch?
Wanneer Vlo begint te snikken sla ik aarzelend een arm om hem heen. 'Wat is er... Meis?' Hij klinkt als een zeehond.
'Bl-blijkbaar is Vli-iris uit e-elkaa-aar...' volgens mij krijgt hij geen adem. Dat is niet mijn probleem. Ik ga hem geen mond-op-mond geven. Al zou dat natuurlijk wel heel erg leuk zijn. Wacht Kath? Stop. Hormonen, wegwezen.
'Ja, dat klopt? Dat zou je als deel van Vliris wel moeten we-' ik word afgekapt.
'Maar ik wil dat niet.' Hij knuffelt me nu zo hard dat ik bang ben dat mijn ribben breken. Zou Vlo me opzoeken in het ziekenhuis? Ik hoop het wel... Als hij komt gaan we gezellig samen op avontuur door het ziekenhuis. Eten stelen uit de kantine, de ander voortduwen in een rolstoel, stiekem zoenen in gangetje, samen knappe krukken kijken... wacht, nee? Dat wil ik niet met Vlo doen. Maar toch weer wel... wat is er mis met mij?
Pov. Femke
Boos leg ik het de man uit. 'Twee euro. Ik ga geen tweeduizendnegenhonderdnegenennegentig betalen.' Boos kijkt de man terug.
'Drie euro, niet minder.'
Ik haal mijn neus op. 'Mees, Lotte, we gaan, dit is een afzetter.' Lotte kijkt me verdrietig aan.
'Zei je Mees' naam nou eerst? Ik haat je!' Ze rent huilend weg. Met Mees. Die de tassen vol kleren heeft. Mijn kleren. Ik zucht. Ik ga ze wel achterna.
Pov. Mees
Jippie, hardloopwedstrijdje.
Pov. Cayleigh
Ik ben alleen thuis. Ik houd er van. Ik heb nu wel een beetje door hoe de tv werkt en na vandaag drie keer Rapunzel gekeken te hebben, heb ik zin in wat anders. Ik zap een beetje langs alle kanalen en opeens zie ik iets wat niet voor mijn oogjes bestemd is. Ik vind het maar vies. Al die mensen hebben geen kleren aan en ze doen klef. Gaan ze zo kleren aan doen? Ik wacht op het moment dat ze kleren aan gaan doen.
Het moment kwam nooit.
Ik zapte teneergeslagen naar een ander kanaal. Teleshop. Oeh, een zelfkokende wasmachine, dat is handig. O, ook een reinigende stofzuiger. Wat leuk. Dat hebben we nodig, een tuinslang die limonade spuit! Mijn handjes gaan naar de vaste telefoon. Ik hoor de telefoon overgaan en ik bestel een paar dingen. Een paar.
Het waren er meer dan achtentwintig. Ik kan niet verder tellen, dus hoeveel weet ik niet zeker.
SORRY
IK BEN EEN WEEK TE LAAT
EN T IS EEN HEEL KORT HOOFDSTUK
NIET EEN 500 WOORDEN
SORRYSORRYSORRY
MAAR IK HAD GEWOON ECHT GEEN ZIN OM VLIRIS TE SCHRIJVEN OP DE MOMENTEN DAT IK TIJD HAD
EN GEEN TIJD OP DE MOMENTEN DAT IK ZIN HAD
Maar beter iets dan niets toch? *lacht nerveus*
Xx Lotte
