Pov. Vlorile
De bel is gegaan, en ik huppel naar het lokaal. Met Iris die rond zweeft in mijn gedachtes ga ik ik zitten op mijn plek. Langzaam stroomt de klas vol. Opvallend genoeg missen er twee mensen, Eli en Mees. De docent wil net beginnen met de les als opeens de deur open zwaait. Eli staat in de deuropening met rode wangen en haar dat allen kanten opstaat. Als ze merkt dat iedereen naar haar staart, worden haar ogen nog roder dan ze al waren. Achter Eli verschijnt Mees. Hij geeft Eli een duwtje, loopt de klas in en ploft naast mij neer. Een harde zucht weerklinkt door het lokaal. "Mees, kan je jezelf nou nooit even beheersen? Het begint ondertussen wel heel saai en cliché te worden hoor." Roept Lotte door de klas. Femke stemt met Lotte in. "Precies. De volgende keer kan je ook gewoon voor een jongen gaan hoor. Wordt je tenminste iets minder voorspelbaar van."
Mees rolt met zijn ogen. "Nou-" Maar de docent onderbreekt hem al. "Dat is genoeg jongens! Ik wil even een mededeling doen." Ze duwt haar brilletje iets verder omhoog en schraapt haar keel. "Een paar dagen gele-" "Wie bent u eigenlijk?" Schreeuwt er een stem door de klas. Het hoofd van de docent wordt zo rood als een tomaat en de kloppende ader in haar nek lijkt wel te gaan springen. "Mevrouw Kreupelhout! Kreupel-hout. Moet ik het nog gaan uitspellen?! K-R-E-U-P-E-L-H-O-U-T Zo ingewikkeld is dat niet, ik heet nog steeds het zelfde als aan het begin van het jaar!" Schreeuwt ze door de klas. Ze stampt met haar voeten als een klein kind.
Ik spring op en begin te zingen. "Draai een keer in het rond, stamp met je voeten op de grond! Zwaai je armen in de lucht, ga nu zitten met een zucht!" Schreeuw ik terwijl ik het dansje waar ik elke avond op oefen voor doe. "U deed het bijna goed mevrouw, bijna!" Perplex staart ze me aan. Haar pupillen lijken haast wel te trillen alsof ze ook meedansen. Met grote stappen komt ze op me af lopen en ze heft haar hand, vast om een highfive te geven. Ik sla mijn hand tegen haar hand aan. "Wij kunnen echt bff's worden maat!" Ik geef haar een knipoog en ga weer zitten.
Pov. Eline E
Het geluid van mijn facepalm echoot door het lokaal heen. "Eruit." Mevrouw Kreupelhout haar stem trilt net zo hard als haar vinger die nu naar de deur wijst. Vlorile kijkt even om zich heen om te kijken of het echt over hem gaat. "Ik?" Vragend kijkt hij haar aan. "Eruit!" Vlo kijkt haar verward aan, maar staat dan toch op. Hij pakt zijn Dora tas en sloft naar de deur. "Is dit het einde van onze prachtige vriendschap?" Snift hij terwijl hij een traantje wegpinkt. Kreupelhout staart hem dodelijk aan. Vlorile knikt, alsof de onuitgesproken woorden meer dan genoeg woorden voor hem waren. Hij sluit de deur, grijnst dan nog even door het raampje van de deur heen en rent weg, onderweg naar niemand weet waar.
Pov. Lieke
De vermoeidheid straalt van het gezicht van mevrouw Kreupelhout af. Ze zucht even maar begint dan weer te praten. "Een paar dagen geleden is er een mail naar jullie gestuurd over dat het kamp niet door zou gaan. Deze mail kwam niet van ons, maar waarschijnlijk door een vervelende leerling die de boel wilde saboteren. We gaan dus gewoon op kamp. Volgende week nemen we het vliegtuig richting Terschelling, en daar zullen we een week blijven." De klas begint te juichen en ik doe gezellig mee. Terschelling is een prachtig eiland, en misschien hebben ze wel wat leuks gepland, in plaats van het waardeloze fietskamp van mijn vorige school.
Waardeloos hoofdstuk, maar het is iets, en er moest even een aanleiding voor het kamp worden geschreven
Misschien gaan Lot en ik wel weer iets regelmatiger updaten
Met de nadruk op misschien xD
Comment iets leuks en tag je vrienden :3
Joejoe
Femke
