Yaktınsa Bile Beni, Küllerimi Affet ♤Chanbaek

herkes bir hüküm giyer ama en çok sen üstüme yakıştın

Üzerinde uzanarak, sadece güzel yüzünde göz gezdirmeye doyamadığım saniyeleri ufaktan bitiriyordum. Elimi bacaklarının ulaşabildiğim en alt kısmına doğru atıp, geceliğini aralamış ve tenine temas etmiştim. Pürüzsüz bacaklarında dolaşan elimle heyecanlandığını görebiliyordum.

Elimi yavaşça yukarı çekerek üst bacağının en yukarı noktalarını okşadım. Çok kısa bir süreliğine gözlerini kapatıp açtığında, dudaklarına minik bir öpücük kondurmuştum. Ardından aralanmış olan geceliğini iyice aralayarak, onu sadece iç çamaşırıyla bırakmak adına üzerinden çıkartmaya meylettim. Bana yardım etmek için belini yataktan kısa bir süreliğine kaldırmıştı.

"Lekesiz bir beyaz olman baş döndürücü." Üzerinden çıkarıp attığım saten geceliğin ardından tenini süzüyordum.

Altımda tüm güzelliğiyle duran çıplaklığına hayranlık duyuyor olduğum sırada konuşmuştu. "Ben lekeli bir beyazım, biliyorsun."

Bir elimle yanağını severek, diğer elimi baksırının ucuna taktım. Onu yavaşça indirdiğim sırada, çekinmeden tüm beklentimi sunmuştum. "Bana bembeyazsın Byun, bana hep bembeyaz kal."

Onu çıplak bırakmış olmama rağmen giyinik durmam hoşuna gitmemiş gibi, ellerini üzerimdekini çıkarmak adına harekete geçirdi. Basit bir hamleyle de üzerimdekini çıkarmıştık.

"Sen hep bana böyle güzel bakarsan, ben de hep sana bembeyaz kalırım."

Kollarını boynuma dolayarak beni üzerine çekti ve dudaklarımızı birleştirdi. Kısa kısa dakikalarda nasıl tadını özlediğimi anlamaya çalışmadan, uzun uzun öptüm onu. Ağzını içi gibi dilini de sevdim. Öyle bir sevdim ki; beni yüzümden tutarak kendine daha çok çekmeye çalıştıktan sonra inleyerek dilimi emmişti. Dudaklarına temas ederek ayrılan piercingimden sonra hafifçe geri çekilerek, bu gece öpmekten şişirdiğim dudaklarını izledim.

Dikkatimi dağıtan şey gülümsemesi ve bu kadar izlemenin yeteceğini belirten bakışlarıydı. Elini pantolonumun kemerine attığı sırada, hiç düşünmeden itiraf etmiştim.

"Bu zamana kadar girdiğim cinsel ilişkiler sevişmekse eğer, seninle yaşadığım bir aşk Byun. Ne eskilerle benzerliği, ne de akıl bırakıcı bir yanı var."

Kemerimi çıkarttığı sırada duyduğu şeylerle hızla bakışlarını bana çevirdi. Mutlu olmuş gibiydi, yoksa canımı yakacak kadar kusursuz olan gülümsemesini niye sunardı ki şimdi?

"Bak." dedi. Elleriyle yüzümü tutarak kendine eğdikten sonra çene hattıma öpücükler bırakmaya başlamıştı. "Az da olsa seviyorsun beni."

Gülmüştüm. Tam gamzemin üzerini öptüğünde, içimi kaplayan hoşnutluk hissiyle gözlerimi yumdum. "Az değil, sadece bu güzelliğe şimdilik epey yetersiz."

Yüzüme bir kaç öpücük daha bırakarak geri çekildi. "Fazlasına cü'ret edeceğim, yıpransam bile edeceğim."

Burnumu burnuna sürttüğümde kendime şaşkınlık duyuyordum. Bu zamana kadar herhangi birine, sadece sevgiden bu tarz bir hareket yapmışlığım yoktu. Böyle baştan çıkarılmış bir herif hiç olmamıştım.

Baekhyun beni delirtmekten sıkılmadan, yaptığım hareketle yeniden gülümseyerek yanaklarının belirginleşmesine neden oldu ve konuştu. "Bence sen biraz sarhoşsun, bu kadar şirin olman normal değil."