Chapter 42

2K 31 1
                                    


Amethyst's POV

Kagat-kagat ko ang aking kuko habang pabalik-balik akong naglalakad. I don't know why I can't calm myself at masyadong malakas ang kabang nararamdaman ko ngayon. Ilang ulit kong sinubukang tawagan si Cloud pero cannot be reach na ito na siyang lalong nakapagpadagdag ng kaba ko.

"God, please... I hope he's fine," I whispered to myself. I just keep on praying until my phone rang, "H-hello, Carl?" I answered stuttering.

[Amethyst...] he started at mabibigat na buntong-hininga ang sunod na narinig ko sa kabilang linya.

"M-may problema ba?"

It took him a while before he answered, ['Wag ka sanang mabibigla pero si Cloud kasi--]

"WHAT HAPPENED TO HIM?" I asked in panic.

[Cloud got into an accident and... he's in a critical condition.] aniya at para akong na-estatwa sa kinatatayuan ko ng marinig ang balita niyang iyon. [Please Amethyst...please be strong, be strong for him.] he added pero hindi na 'ko nakasagot pa. Hindi ko na rin napigilan pa ang sunud-sunod na pagbagsak ng luha ko.

How did it happened? We were just talking earlier.

Hospital.

Dumiretso ako sa emergency room at doon ko naabutan sila Carl at Cullen kasama si Trish. Tanging sila Jace at Aileen lang ang wala. As far as I know they're on break kaya nakakapagtaka pero hindi ko na pinansin pa iyon.

"K-kamusta si Cloud?" bunad na tanong ko ng makalapit ako sa kanila.

"Sabi ng doctor kanina he's in a critical condition but they promised us that they will do their best. Alam kong makakaligtas si Cloud," sagot ni Carl.

Kusang nanlambot ang mga tuhod ko at nanginig ang buong sistema ko kaya naman inalalayan nila kong makaupo. "K-kasalanan ko 'to...Kasalanan ko kung bakit siya naaksidente, oh my gosh," I said crying.

"Stop blaming yourself Amethyst. Wala namang may gusto ng nangyari," ani Trish na pilit akong pinapatahan.

"Yeah and besides, hindi naman ikaw ang nag-drive kaya 'di mo kasalanan--aww! What was that for?" inis na tanong ni Cullen ng sikuin siya sa sikmura ni Carl.

"Talagang nagawa mo pang magbiro ah?"

"I was just trying to lighten up the mood atsaka totoo naman ang sinabi ko ah? Walang sense kung magsisisihan tayo kasi gaya nga ng sabi ni Trish, wala namang may gusto ng nangyari. Atsaka para naman kasing hindi niyo kilala 'yan si Cloud, baliw na baliw kaya 'yan kay Amethyst kaya gigising rin 'yan agad agad," Cullen stated which made me a bit comfortable.

Mag-i-isang oras na ang lumipas simula ng dumating ako ay wala pa ring doctor na lumalabas mula sa opearting room kaya hindi pa rin ako mapanatag. Gaano ba kalala ang lagay ni Cloud?

"Amethyst, hija..."

Sabay-sabay naming nilingon ang tumawag sa akin at bumungad sa amin ang nag-aalalang magulang ni Cloud.

"T-tita," I mumbled. Muli na namang pumatak ang mga luha ko lalo ng bigla akong yakapin ni Mrs. Montero. She's also crying that's why I hugged her back while saying, "Don't worry tita, Cloud will be fine. He'll be fine and I'm sure of that."

My Naughty Bratinella (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon