Melody | Harry Styles

I

Hani zamanın geçmediği anlar vardır, yalnızsanız eğer kendinize dıştan bakarsınız, hayatı sorgularsınız, insanları, size olan davranışlarını... Eğer kalabalıksa ve ortama sessizlik çöktüyse mesela, herkes can atar konuşmak için fakat kimse konuşmak istemiyordur aynı zamanda. Biri laf atsa ortalığı kasıp kavuran sessizlik gidecek, arkasından kapıyı kapatacak, gülüşmeler, sohbetler koşarak içeri girecektir.

Peki onunla yalnız kaldığınızda?

Zaman hiç akmayacakmış gelir ama hiç olmadığı kadar hızlı koşuyordur. Söyleyeceğiniz hiçbir şey yoktur ama haykırmak istersiniz yüzüne, belki ağlamak, hıçkırmak... Gerçekleri bağırmak, neden diye sormak.

Ama hiçbirini yapamazsınız. Susarsınız, o da susar.
Yer susar, gök susar, kuşlar bile susar. Sizi dinlerler, yüreğinizi.

Yüreklerinizi...

Susarsınız da konuşarak bozmak istemesiniz o anı.

Çünkü ikiniz de bilirsiniz ki; o an son andır.

Kelimeler yetmez size, susarsınız... Kokusunu kazırsınız içinize. Sesini son bir kez duysaydım dersiniz ama o da konuşmaz, konuşamaz.

Göz rengini ezberlersiniz, saçlarını, yüzünü... Doya doya bakmak için can atarsınız.

Son kez...

Son kez sarılmak istersiniz ve belki de ilk defa, sarılamazsınız.

***

"Kiss me hard before you go,
Summertime sadness,
I just wanted you to know that
Baby,you're the best..."