The Crown Sinners

35: Thou Shalt Not Speak

Sorry for all the errors! Please do vote and comment on this chapter, it really helps and it motivates me. ♥️

Enjoy reading and thank you so much! ✨

***

#TCS35: Thou Shalt Not Speak

Solstice Snow's POV

Eighteen.

Nineteen.

Twenty.

There are already twenty people in here. All of us are just sitting quietly while observing each other. I, on the other hand, was just scanning the surroundings. Nothing really caught my attention besides Emma and Alain.

Mukhang simpleng Mid Tiers lang 'yung iba at mga Elites. I thought there will be Royals, pero wala naman. Nothing was really clear in this game. Walang sinabi na game 'to para maging Royals kami, pero game pa rin s'ya ng Empire.

Agh! This is my fault. Why didn't I search about the so-called games the Empire loves so much? Damn, Justice. I was too pre-occupied about him. They are the main reason why we are here in this school in the first place, of course, he'd be the top priority.

For now, I will focus on the game. Whatever, on the spot analyzation and thinking will probably do the trick. Kaya naman pinagmasdan ko na lang ang mismong mansion bago ang mga tao sa paligid ko.

Everyone seemed uneasy. Si Emma at saka si Alain lang naman ang parang wala lang. Si Alain para lang istatwa sa pagbabantay kay Emma, tapos si Emma naman may gana pang mag-nail polish ngayon.

Sa'n ba nakuha 'nung babaeng 'yon 'yung polish? Ang ganda pa naman ng kulay. Gusto ko tuloy maki-join sa kan'ya. Kaso baka kung ano ano sabihin sa 'kin nitong katabi ko na kulang na lang matulog. My gulay!

Ano ba? Mukha bang katulog tulog ang ganda ko?

"Huy." Siniko ko s'ya kaya naman narinig ko ang pag-tsk n'ya sa 'kin. He looked a little annoyed. His facial expression is screaming that he wanted to rest yet I was bothering him. Wow. Wow naman talaga ano?

"'Wag ka nga pa-easy easy d'yan." Saway ko sabay nguso at tingin sa mga ibang tao.

"Look who's talking."

"Nahiya naman ako."

"Ano bang gusto mong gawin ko?"

'Yung i-crush mo rin ako. Hihihi.

Hoy, Biblee! Mga iniisip mo talaga! Saway sa 'kin ng good angel sa isip ko. Hmp! Libre lang naman mangarap s'yempre susulitin mo na. Libre rin maging tanga. Ay wow! Grabe naman kakontrabida 'yung inner voice ko.

"Basta, alam mo na 'yun, kailangan natin manalo rito." I said avoiding his eyes. Baka maka-isip na naman ako ng kalokohan. My gosh! For a little while, I need to be serious. Sarap magparitwal do'n sa mga santo namin.

Sana pala nagparitwal muna ako bago magpunta rito. Malay mo epektib pala pangkukulam 'nung dalawang 'yun e 'di naging seryoso ako, tapos syempre mga trip kasing babae ni Akira 'yung mga gano'n, e 'di pasok na ako sa ideal girls n'ya 'di ba? How amazing is that?

"Kaya mo na 'yan."

Halos mapaawang 'yung labi ko sa sagot n'ya. "Inaantok ako." Dagdag pa n'ya kaya naman hindi ko napigilan ang sarili ko at binatukan ko na s'ya ng pagkalakas lakas 'yung tipong susubsob na 'yung bungo n'ya sa sahig.

Kahit sa totoo, gusto ko sa mukha ko subsob n'ya. JOKE! Joke lang! Hehe.

"Wow, so much for avoiding eyes, huh." He sneered when I felt numerous pairs of eyes at us. Eh kasi naman! Inirapan ko na lang s'ya.