[ Zawgyi ]
ညက ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာေတာ့
အိမ္တံခါးမႀကီးက ပိတ္ေနၿပီ...
ကိုႀကီးတို႔ကိုလည္း မႏွိုးခ်င္ေတာ့တာနဲ႕
ကြၽန္ေတာ့ အခန္းေအာက္က
အပင္ႀကီးေပၚကေန တက္ေနၾကအတိုင္း
တက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ကေနဝင္ေတာ့
ဒီကေလးရဲ႕ အခန္းထဲကို
ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္သြားသည္...
ဟုတ္သားပဲ...ေမ့သြားတယ္...
ဒီအခန္းမွာ လူေရာက္ေနၿပီေလဆိုၿပီး
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႕ပဲ
ကိုယ့္အခန္းကို ကူးဖို႔လုပ္လိုက္ေပမယ့္
အခန္းေထာင့္အေမွာင္ထဲမွ တစ္ရႈံ႕ရႈံ႕ႏွင့္
ငိုေနသည့္ အသံေလးအား
ၾကားလိုက္သည္...
အခန္းမီးကို အျမန္သြားဖြင့္လိုက္ကာ
အိပ္ရာေပၚကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဟိုကေလးရွိမေန....
ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ရႈံ႕ရႈံ႕ႏွင့္ ငိုေနသည့္
အသံေလးၾကားရာဆီသို႔ ၾကည့္မိေတာ့မွ
အခန္းေထာင့္ေလးတြင္
ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနကာ
နားေလးႏွစ္ဖက္ကို လက္ဖဝါးေလးေတြျဖင့္
ခပ္တင္းတင္းအုပ္ထားသည္...
မ်က္လုံးေလးကိုလည္း
အတင္းမွိတ္ထားၿပီး ပါးေပၚမွာလည္း
မ်က္ရည္မ်ားနဲ႕ လူကတုန္ရီေနသည္...
ဘာျဖစ္မွန္းမသိတာေၾကာင့္
သူ႕နားေလးကို အျမန္သြားလိုက္ၿပီး
သူ႕ပုခုံးေလးကို ကိုင္လိုက္ေတာ့...
" အီးးးဟီးးးး ဒယ္ဒီသားေၾကာက္တယ္...
သားေၾကာက္တယ္...အီးးးးဟီးးးး..."
ဟု ပါးစပ္ကေန တရပ္စပ္ေျပာကာ
ငိုေနေလသည္...သူ႕ပုခုံးေလးကို
လႈပ္ကာ သူ႕ကိုေခၚလိုက္ခ်ိန္
" ေၾကာက္တယ္...ေၾကာက္တယ္...
မရိုက္ပါနဲ႕...ေတာင္းပန္ပါတယ္...
စကားနားေထာင္ပါ့မယ္...
ဒယ္ဒီ့ကိုလည္း ျပန္မတိုင္ပါဘူး... ကတိ...ကတိေပးပါတယ္..."
ဟု သူ႕ေခါင္းေလးကို ငုံ႕ကာ
ေတာင္းပန္ေနရွာသည္...
ဟိုႏွစ္ေယာက္က မင္းကို
ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ ႏွိပ္စက္ခဲ့တာလား...
ကိုယ့္ကို ဘယ္သူထင္ေနလို႔
အဲ့လိုေတာင္းပန္ေနတာလဲကြာ...
သူ႕ကို ရိုက္မည္ထင္ၿပီး
အသည္းအသန္ေတာင္းပန္ေနသည့္
ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး သနားလာသလို
ဟိုႏွစ္ေယာက္ကို အေသသတ္ပစ္ခ်င္သည့္
စိတ္ေတြကလည္း တဖြားဖြားေပၚလာသည္...
YOU ARE READING
ကိုကိုလူဆိုး ( Z + U ) 🍀 Complete 🍀
FanfictionChanyeol - ကိုယ္ မႏူးညံ့တတ္ေပမယ့္ မင္းကို တကယ္ခ်စ္တာ ယုံ.... Baekhyun - ကိုကို႔ေျပာသမွ် အၿမဲတမ္း " ဟုတ္ကဲ့ " လုပ္ခဲ့တာပဲကို Baekကို ကိုကိုအနိုင္က်င့္လို႔ ...
