8

667 85 12
                                    

Την άλλη μέρα το πρωί η Ηλέκτρα πέρασε κάμποση ώρα προσπαθώντας να φροντίσει τον εαυτό της. Είχε κοιμηθεί για ολόκληρη σχεδόν τη νύχτα βυθισμένη σε έναν ύπνο λυτρωτικό κι ευεργετικό, κολλημένη στο πλευρό του Λύσανδρου το σώμα του οποίου παρέμενε άκαμπτο στο κρεβάτι πλάι της. Μόνο η ζεστασιά του κορμιού του της μαρτυρούσε πως εκείνος εξακολουθούσε να είναι εκεί. Δεν της είχε πει λέξη από κάποιο σημείο και μετά παρακαλώντας τη να κοιμηθεί ξέροντας πόσο δύσκολη ήταν η μέρα για αυτήν. Το πρωί σηκώθηκε ενώ η ίδια κοιμόταν, κι όταν άνοιξε με τη σειρά της τα μάτια της και συνειδητοποίησε πως η εγκυμοσύνη της εξακολουθούσε να είναι τμήμα της πραγματικότητας κι όχι μιας τρελής ονειροφαντασίας, έσφιξε τα δόντια της και πετάχτηκε από το κρεβάτι. Θα στεκόταν όρθια κι όχι μόνο για το μωρό μα και για τους τρείς. Έτσι πλύθηκε και ντύθηκε με φροντίδα επιλέγοντας ένα μαύρο κολλάν και μια μακριά λευκή μπλούζα χωρίς καθόλου κουμπιά για να τα καταστρέψει. Μετά, κατέβηκε στην κουζίνα και όπως ήταν αναμενόμενο, βρήκε τον Λύσανδρο καθισμένο στο τραπέζι με μια ξέχειλη κούπα καφέ μπροστά του. Πήγε από πίσω του και τον αγκάλιασε, αρχίζοντας χωρίς λόγια να του τρίβει με κυκλικές κινήσεις τους ώμους και την πλάτη. Εκείνος αναστέναξε και στράφηκε για να την αγκαλιάσει απαλά.

-Από σήμερα θα προσπαθήσω να βελτιώσω τη διάθεση μου Λύσανδρε, δε θα σε βαραίνω πια με τις καταθλιπτικές μου σκέψεις...

-Είχες κάθε δικαίωμα να φερθείς έτσι και να μου δείξεις το πόσο πιέζεσαι.

-Θέλεις να πάμε μια βόλτα και σήμερα; Μου έκανε καλό η χθεσινή, μου έδωσε ελπίδα... Η Ηλέκτρα του φίλησε την εσωτερική πλευρά του καρπού του. Τον είδε να συνοφρυώνεται και δοκίμασε μια πικρή γεύση στο στόμα της.

-Θα αργήσω λίγο στη δουλειά, Ηλέκτρα, νομίζω πως φτάνει η ώρα να αλλάξω εργασιακό περιβάλλον, θέλω και να ασχοληθώ πιο επισταμένα με την ταινία για εκείνη την κοπέλα...

Η Ηλέκτρα άνοιξε το ψυγείο και γέμισε με χυμό πορτοκαλιού ένα ψηλό ποτήρι. Την ήξερε τη Ντονατέλλα.

-Θα σε στηρίξω σε ό,τι κι αν αποφασίσεις να κάνεις. Ο Λύσανδρος εκείνη την εποχή εργαζόταν σε μια πολυεθνική εταιρεία, όχι όμως με πλήρη απασχόληση ακριβώς για να μπορεί να κάνει κι άλλα πράγματα από το σπίτι.

-Έχω κάτι στο μυαλό μου αλλά θα σου μιλήσω για αυτό λεπτομερώς αμέσως μόλις καταλήξω. Αποτελείωσε τον καφέ του και σηκώθηκε για να ξεπλύνει την κούπα του.

Για τα μάτια της ΌλιαςWhere stories live. Discover now