A/N: Please read while it's free. Soon this will be deleted here. Thankie!
**********
Ilang araw na lang at aalis na patungong Reykjavik si Maurr kung kaya sobrang busy na niya. Ni hindi na halos kami nag-uusap dahil palagi na lang itong nakakulong sa kuwarto. Lumalabas na lamang kung papasok sa university. Na-miss ko siya kahit araw-araw kaming magkasama sa condo. Iba kasi noon. At least kahit nagbabangayan kami'y marami kaming interaction. Ngayon? Nah. Buti pa nga ang money plant sa veranda nakakausap ko araw-araw. Siya? Naku!
Napalingon ako mula sa pagpupunas ng center table sa living room nang marinig kong may kaluskos sa bandang labas lang ng kuwarto niya. Si Maurr-to pala. Mukhang kararating lang mula sa eskwelahan. Suut-suot pa kasi ang sunglasses. Kahit bwisit ako sa hayop na ito sa tuwing nakikita kong naka-dark glasses nae-excite ako bigla. Lalo kasi siyang gumagwapo. Bagay na bagay sa kanya ang magsalamin ng ganoon. Daig pa niya ang artista. Iba talaga ang nagagawa ng may matangos na ilong. Kung bakit bigla kong naalala ang barangay tanod sa kanto na halos butas na lang ng ilong ang kita kapag nag-sunglasses pero akala mo kung sinong pogi kapag suut-suot iyon. Nang nag-flash ang imahe no'n sa isipan ko'y bigla na lang akong natawa. Sakto namang dumaan si Maurr papuntang kusina. Napa-double take siya sa akin.
"You seemed to be in high spirits," komento nito sa walang kabuhay-buhay na tinig.
"I just remembered something funny," sabi ko.
Nagtaas nang bahagya ang isa niyang kilay bago dumeretso sa kusina. Pagbalik nito'y may dala-dala nang dalawang lata ng Carlsberg. Binigay niya sa akin ang isa.
"Oh no. I'm not drinking this time. Thank you though," tanggi ko.
Napakurap-kurap na tila baga'y may sinabi akong hindi kapani-paniwala. Kung sa bagay. Noon kasi'y halos nakikipagkompetensya ako sa pag-inom sa kanya. Katunayan, may mga pagkakataong tiningnan niya ako nang masama dahil isang gabing gusto niyang uminom ng beer ay wala siyang mapulot sa fridge. Naubos ko. Iyon ang panahong gigil na gigil ako sa kanila ni Ms. Suarez. Nagdutdutan na kami't lahat kung bakit hinahayaan pa ang babaeng iyon na lumandi sa kanya. Nakakaimbyerna lang.
"My sister might drop by anytime next week. Around Tuesday or Thursday. She will be staying here for a night before she leaves for Reykjavik."
"What does she look like?" tanong ko.
"She's the one---wait. Where are the photos?"
Napatingin ako bigla sa ibabaw ng dalawang maliliit na corner table sa magkabilang dulo ng sofa. Wala na roon ang mga photo frames niya. Niligpit ko kasi kahapon pa ang mga iyon. Kapag tinitingnan ko kasi ang dalawang babaeng naroroon, parang gusto ko silang sabunutan. Ang bata-bata ay mukhang flirt. Ang medyo may edad na'y mukhang super trying hard magmukhang bata.
"Oh! Those photos!"
Kinuha ko sa drawer ang dalawang photo frame at patay-maling binalik sa kinalalagyan.
"I forgot to return them. Naglinis kasi ako, eh," pagsisinungaling ko.
"That one is my sister. She doesn't look any different from that one," pahayag nito sabay turo sa larawan na matagal ko nang kinaiinisan. Ang akala ko kasi'y iyon ang ex-gf niya sa Iceland!
"That's your sister?!" pagkompirma ko pa. Hindi makapaniwala.
"Yeah," pakli niya sabay tungga na sa natitirang laman ng Carslberg.
Gusto kong sumayaw sa tuwa. Ang buong akala ko all this time ay ex niyang hindi malimut-limotan kung kaya naka-display pa talaga roon. Sino ba ang mag-aakala na magkapatid sila? Hindi sila magkamukha. Brunette ang babae at mukhang darker ang skin. Siguro iisipin lang na may kaunting dugong banyaga. Itong kulugong ito kasi'y parang purong puti sa biglang tingin.
