A/N: Dito na ho nagtatapos ang kuwento ni Ms. Yolanda Ysadora Anai at Maurr Reidar Ricci Halvorsen, Ph.D. Sana ay nagustuhan n'yo. Salamat sa inyong walang sawang suporta. Please read it here while it is free. Buburahin ko rin po ang ilang chapters dito soon dahil signed story na po ito sa Dreame. TAKK!
**********
Dalawang linggo matapos ang first year anniversary ng shotgun wedding namin ay pinanganak si Viktoria Elizabeth Anai Halvorsen. Isa siyang five-five-five baby. Pinanganak ng asingko de Mayo at five o'clock in the morning and weighing only five pounds. Ang liit nga niya. Pagkakita ko nga na malaki lang ng kaunti sa inahing daga, umiyak ako. I was so worried na maging unano siya. Tinawanan ako ng doktor. Okay lang daw iyon. Hindi raw basehan ang weight at birth sa magiging laki ng bata balang araw.
Bakit Viktoria Elizabeth ang pangalan? Well, choice ko talaga ang Viktoria. Hindi ho wrong spelling iyan. Ganyan lang ang nakita kong spelling sa isang blog about Icelandic girls names. Hindi ko sukat akalain na second name pala ng mommy ni Maurr iyon. Nang malaman nga niyang pinili ko talaga iyon para kay baby, biglang bumait sa akin. Isang buwan bago ako manganak ay regular akong nakatanggap sa kanya ng isang bouquet of flowers every other day. Daffodils, roses, tulips, baby's breath, carnations, at kung anu-ano pa. Pampa-good vibes daw para gumanda lalo ang pinagbubuntis ko. Dahil sa kanya galing ang first name ni baby, umungot din si Mom. Unfair naman daw kung hindi kasama ang pangalan niya. Kaya hayun. Naidagdag ang Elizabeth. Gusto sana ay Mary mula sa una niyang pangalan. Papayag ba naman ako no'n? Siyempre hindi! Baka isipin pa ng pokpok na Mary na iyon na hindi maka-get over sa kanya si Maurr at dinikit pa sa name ng baby namin ang pangalan niya. No, no, no!
"Babe!" sigaw ni Maurr mula sa living room. Parang may sunog. Nataranta tuloy ako. Ni hindi ko na natingnan kong sakto ba ang pagsuot ko ng panties. Bahala na. Pagkadampot ko ng white T-shirt niya isinuot ko na agad iyon saka tumakbo na sa mag-ama ko.
"Ano'ng nangyari? Napaano si Viki?"
"She farted and then I smelled something like poop smell."
Humukot ang mga balikat ko at tinapunan siya ng masamang tingin. "Pambihira ka naman! Tumae lang ang anak mo kung makasigaw ka'y para tayong nasunugan. Hayan, ang diaper, o. Ikaw na maglinis. Tanggalin mo muna iyang suot niya saka punasan mo nitong wet wipes saka mo palitan."
Nag-atubili ang koya dahil ang baho raw kasi kung kaya nilayasan ko na. Kung lagi na lang ako ang gagawa no'n, paano siya matututo? Pero siyempre, sinilip-silip ko rin. Hayun. Habang binubuksan ang diaper ni Viki, parang naduduwal-duwal. Tawa naman ako nang tawa sa hindi kalayuan. Nang natapos niyang palitan ng bagong diaper ang bata saka lang ako bumalik at tsinek kung tama ang ginawa niya. Okay naman.
"See, you know naman pala, eh."
Pero nagkunwa-kunwariang hinimatay. Humiga sa sahig at nagpikit-pikitan. Nang damputin ko ang tinaehang diaper ni Viki at akmang-ipapaamoy sa kanya, ang bilis niyang makatayo at makatakbo ng CR. Dumuwal siya roon. Ngingisi-ngisi naman ako habang nilalagay sa plastik ang maruming diaper saka tinapon sa basurahan sa kusina. Nang makapaghugas na ako ng kamay, sinilip ko siya sa CR na malapit sa living room. Kinatok ko sa nakabukas na pintuan.
"Naglilihi ka ba? Pambihira ka naman? Ang bilis mo naman kapitan. You're so fertile!"
"Stop ridiculing me! What the fvck do you feed her? Her poop smells awful!"
"Saan ka naman nakakakita ng mabangong poop?"
Tiningnan niya ako ng masama. Tapos nilampasan ako pabalik kay Baby Viki. Nang tumabi na ako sa kanya, he did a double take.
"That's my T-shirt," ang sabi.
"Yeah. Kaso wala na akong madampot kanina. Grabe ka kasi makasigaw eh," sagot ko naman saka binuhat na mula sa sahig ang nakangiti nang baby. Pagkasagi ng mukha nito sa dibdib ko, dumudo agad kung kaya napilitan akong itaas ang t-shirt ko't padedihin siya. Habang bini-breastfeed ko ang bata bumungisngis si Maurr.
