Nanonood ako ng TV sa living room nang bigla na lang may nag-door bell. Nang silipin ko sa maliit na butas sa pinto, nakita ko ang tila galit na galit na mukha ni Mrs. Halvorsen. Kinabahan ako dahil wala pa si Maurr at mamayang hapon pa ang uwi dahil may klase. Gusto ko mang huwag itong pagbuksan, natatakot naman akong baka magsumbong sa asawa ko.
"What too you so long to open the door?" asik kaagad nito sa akin habang dere-deretso sa loob ng condo na parang kanya lang ang unit.
Hindi na ako sumagot pa lalo't tila nanlilisik na naman ang mga mata nito sa galit. Inisip ko nga kung ano na naman ang naging kasalanan ko dahil parang sa akin na naman nabubwisit. Sa pagkakatanda ko, wala naman akong ginawa sa kanya nitong huli dahil ni wala kami halos interaction na dalawa.
"Your mom will really not stop until she gets what she want, huh? Do you know how much my son loves the Philippines? Tinalikuran niya ang marangyang buhay sa Iceland para maging malapit sa sinasabi niyang a bigger part of his heritage! Tapos, ano? Pipilitin mo lang pumuntang Amerika?" galit na sabi nito sa akin. Nakapamaywang siya at panay ang taas-baba ng eyebrows niyang kulay brown naman this time. In fairness, ang galing niyang magkilay. Iyon agad ang napuna ko.
"I cannot allow my son to live the life that you want him to live when he doesn't want to! Mananatili sa Pilipinas ang anak ko! Kung gusto mo, ikaw na lang ang pumuntang Amerika total naman katulad ka rin ng nanay mong hayok sa American dream! Inggrato! Walang utang na loob iyang nanay mong mukhang pera!"
Nasaktan ako sa sinabi niya ngunit inintindi ko rin siya. Aminado rin akong materialistic masyado ang nanay ko. Ganunpaman, hindi ko inasahan na pati pagtulong nila kay Mom ay ipamukha pa sa akin. Pinangiliran ako ng luha ng matapos ang kanyang pagtatalak. But I did not attempt to answer any of her accusations. Baka lalo lamang siyang magalit sa akin. Saka hindi ko rin siya sinabihan na hindi na ako sigurado kong matutuloy pa ako sa pagpunta sa Amerika matapos kong makausap ang ate.
"Hay naku. Sinasabi ko na nga noon kay Maurr na hwag nang ituloy ang kasal n'yo. Alam ko kasing wala siyang magandang future sa iyo. Hindi nga ako nagkamali! Buti pa sana kung iyong Ms. Suarez na colleague niya na lang ang pinatos niya. Sana, madadagdagan pa ang ganda ng lahi namin!"
Doon lang ako hindi nakatiis sumagot.
"Ang sakit n'yo namang magsalita, Mrs. Halvorsen. Maputi lang ho si Mary Pok---I mean si Ms. Mary pero hindi naman po talaga super ganda gaya ng sinasabi n'yo. Lamang pa rin ako roon. At least ako---," nag-isip ako ng lamang ko kay Mary, "at least ako---" At wala akong maisip. Pota!
"At least ikaw, ano? Ulikba? Maitim?"
Napatingin ako sa braso ko. Grabe naman magsalita ito! Porke nalahian lang ng mga Intsik at Italyano ang kanunununuan niya at mas maputi ng isang paligo sa akin, akala mo na kung sinong sobrang ganda. Naduling lang si Mr. Halvorsen sa iyo, hoy! Huwag kang feeling!
"Pinagpe-pray ko na lang ngayon na sa anak ko magmamana ang apo ko. Oh, please Lord!" At nag-sign of the cross pa siya sabay tingala sa kisame. Napa-pout ako nang hindi namamalayan.
Ininis ko siya while playing dumb. "Nakita na po namin ang ultrasound ng baby. She looked like me and Maurr was very happy. Gusto niya raw maging kamukha ko ang bata."
"What?! Kamukha mo ang apo ko? NO!"
No'n naman bumukas ang pinto at niluwa nito si Maurr na hindi magkandaugaga sa mga dala-dalang libro mula sa university. Nang makita nito ang ina sa living room pinangunutan ito ng noo.
"What are you doing here, Mom? I thought you went to Cebu to visit Annette?"
"Maurr, anak!" At sinalubong nito ng halik sa pisngi ang asawa ko. She looked shaken. Bigla akong natakot. Naisip ko na agad na may plano siyang baliktarin ang pangyayari.
