The Seductive Doctor (Savage Beast #3)

Chapter 25

The break up

Lumipad ang magkabilang palad ko sa aking mukha para takpan ang akinh pagiyak. Tanging pagiyak ko na lamang ang namumutawi sa aking pandinig. Hanggang sa unti unting gumaan ang pakiramdam ko ng maramdaman ko ang yakap ni Kenzo sa akin.

Niyakap niya ako ng mahigpit habang malambing na hinahalikan ang aking ulo. Hindi siya nagsalita, pero ramdam na ramdam ko kung paano niya gustong iparating sa akin na nanduon lamang siya. Na hindi ako nagiisa.

"Pagod na ako" pumiyok pang sabi ko ulit habang patuloy ang aking ginagawang pagiyak. Dinala ni Kenzo ang aking ulo sa kanyang dibdib, tinanggal ko ang mga palad ko sa aking mukha at ginantihan ang  kanyang yakap.

"Shhh...I'm here, Sera. Andito ako palagi para sayo" paninigurado at paalala niya sa akin. Bayolente akong napalunok, parang may kung anong bumara sa aking lalamunan.

Marahan niyang hinaplos ang aking ulo. "Sorry kung nawalan ako ng oras sayo, these past few days. Babawi ako..."

Mas lalong bumigat ang dibdib ko dahil sa sinabi ni Kenzo. Akal niya siguro siya ang may kasalanan kung bakit ako nagkakaganito, hindi ko naman siya sinusumbatan sa pagkawala niya nung nga nakaraang araw. Naiintindihan kong kailangan siya ng pamilya niya, kailangan niyang bumawi sa school. Hindi naman pwedeng ako na lang palagi ang iniisip niya.

Dahan dahan kong kinalas ang yakap ko sa kanya. Naramdaman ko ang pagkabato niya dahil duon, maging ang kanyang katawan ay tumutol dahil sa aking ginawa.  Inipon ko ang lahat ng lakas ko para tingalain siya.

"I need space, Kenzo"

Mariin siyang napapikit at marahang umiling. Nagigting ang kanyang panga, bumaba ang hawak niya sa aking magkabilang siko.

"Anong problema? Pagusapan natin, Sera. I don't want to lose you" seryosong sabi niya sa akin. Napakagat ako sa aking pangibabang labi, pilit na pinipigilan ang nagbabadyang paghikbi.

Hindi ko kinayang suklian ang mga titig niya sa akin. Ang kanyang mapupungay na mga mata ay sumisigaw ng sakit. Alam kong nasasaktan ko si Kenzo dahil sa ginagawa ko. Kagagaling niya lang sa problema. Nakita ko kung paano niya ako isingit sa oras niya. Pero heto ako at sinasaktan siya.

"Cool off na muna" halos pabulong sa sabi ko pa. Mariin akong napapikit ng naramdaman ko ang pagsinghap niya.

Umakyat ang magkabilang kamay niya sa aking braso. Marahan niyang pinisil iyon, ramdam ko ang init ng kanyang palad duon.

"Kailangan mo ng space, baby? Sure. Pero hindi tayo maghihiwalay" madiing sabi niya sa akin. Halos malukot ang mukha ko dahil sa patuloy na pagiyak.

Muli kong naramdaman ang paghalik niya sa aking ulo, sa noo hanggang sa iangat niya ang aking ulo at marahan akong hinalikan sa aking labi.

Pinagbigyan ako ni Kenzo. Hinayaan niyang magkaroon kami ng space pero hindi niya ipinaramdam sa akin na wala siya. Hindi niya ipinaramdam sa akin na nawala ko siya.

Tahimik akong nakatitig sa handouts ko. Thursday ng umaga iyon ay kaunti pa lang ang tao sa classroom. Ni ayoko munang kumausap ng kahit na sino. Hindi ko pa din alam kung paano ko gagawin ang lahat ng ito. Ayokong pakawalan si Kenzo pero paano naman ang pamilya ko? Paano naman sila?

"Sera..." marahang tawag ni Abby sa akin. Napaawang ang bibig ko bago ko siya tiningala.

May inilapag siyang plastick sa aking harapan kaya naman lumipad ang tingin ko duon. "Pinabibigay ni Kenzo. Gusto sana niyang siya mismo ang magabot sayo, kaso baka daw ayaw mo siyang makita" malungkot na sabi ni Abby sa akin. Bayolente akong napalunok, bumigat ang dibdib ko.