အပိုင်း(၂၈)
ရှင်းယွဲ့နတ်ဘုရားအား မြူ ဆွယ်ခြင်း
ရီဟွား ခြံဝန်းထဲရှိ စားပွဲဝိုင်းတွင် စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာဖြင့် လက်ဖက်ရည်သောက်ရင်း ထိုင်နေမိသည်။ ယခုတလော သူ့တွင် အတွေးများစရာ ကိစ္စများစွာ ရှိနေသည်။
ရှင်းနှင့် ပတ်သတ်၍လည်း သူ အမြဲငြင်းဆန်၍ ရမည်မဟုတ်သောကြောင့် နောက်ခါ မည်သို့ပြောရမည်နည်းဟု တွေးနေမိသည်။
ရုတ်တရက် အနောက်မှ ပြေးဖက်လာသူကြောင့် သောက်နေသော လက်ဖက်ရည်များပင် ဖိတ်စင်ကျသွားရသည်။
"သခင်လေး ကျွန်တော့်ကို သတိမရဘူးလား"
"Fuck!"
ရီဟွား ရုတ်တရက်လန့်သွားသောကြောင့် ယောင်ကာ ဆဲလိုက်မိသည်။
"သခင်လေးကလည်း ကျွန်တော့်ကို သတိရမရ အရင်ပြောပါ...ကျွန်တော် ချစ်စရာကောင်းတာကို အရင်မပြောပါနဲ့"
'နင့်မေကလွှား ချစ်စရာကောင်းရမှာလား...အခန့်မသင့်ရင် ငါ သီးပြီးသေသွားနိုင်တယ်...ငါးစုတ်ငါးနာ နှစ်တွေသာ ကြာသွားတယ်...အချိုးက တစက်မှမပြောင်းဘူး'
ရီဟွား စိတ်ထဲမှ ဒေါသထွက်စွာ တွေးလိုက်ပြီးနောက် နောက်ကျောဘက်ရှိ ယွီလေးဘက်သို့ မျက်နှာလှည့်ကာ မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။
"မင်း ဘာလို့ ဟိုမှာ မသေသွားတာလဲ...ငါက မင်းအတွက် မီးရှို့ပေးရအောင် ပိုက်ဆံတွေတောင် အများကြီး အဆင်သင့်ဆောင်ထားတာ"
"အီး ဟီး သခင်လေး ရက်စက်တယ်...ကျွန်တော့်လို ချစ်စရာလေးကို သခင်လေးမို့ သေခိုင်းရက်တယ်"
"တော်စမ်း ယွီလေး အသံဆိုးကြီးနဲ့ အော်ငိုပြန်ပြီ...မင်းက ရှင်းရဲ့ အစောင့်အရှောက်ဆိုတာ ခုထိငါတကယ် မယုံနိုင်သေးဘူး"
သူ ပြောသောစကားကြောင့် ယွီလေးမျက်နှာသည် ချက်ချင်းပြောင်းသွားပြီး သူ့အား ရယ်ပြလာသည်။ တကယ်ပင် ထိုအမျိုးမျိုးပြောင်းလဲနေသော မျက်နှာသည် ပိတ်ရိုက်ချင်စရာကောင်းလှသည်။
"သခင်လေး...သခင်လေးအတွက် ကျွန်တော့်မှာ လက်ဆောင်ပါတယ်...သခင်လေး သေချာပေါက်ကြိုက်လိမ့်မယ်"
YOU ARE READING
ရာဇဝင်ထဲက ကျွန်တော့်ချစ်သူ(Complete)
Historical FictionZawgyi "ကိုယ့်ပြည်သူတွေ ကိုယ်ဂရုစိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းနဲ့ယှဥ်လာရင်တော့ ကိုယ်မင်းတစ်ယောက်ကိုပဲ မြင်တယ်" ကံကြမ္မာသည် ဆန်းကြယ်လွန်းလှသည်။ ရာဇဝင်ထဲ အချိန်ခရီးသွားပြီးနောက် သူ၏နှလုံးသားတစ်ခုလုံးနှင့်ရင်း၍ ချစ်ရသူအား ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ Unicode "ကိုယ့္...
