အပိုင်း(၃၃)
ဝမ်ရယ်အိမ်တော်သို့ အလည်သွားခြင်း
အမြဲလိုလို အဆော့မက်သော သူငယ်ချင်းမှာ ၂နှစ် မတွေ့ရချိန်တွင် လွန်စွာပြောင်းလဲသွားသည်။ အေးဆေးတည်ငြိမ်သော မျက်နှာထားနှင့် ရင်ကျက်သောပုံပန်းသွင်ပြင်သည် တစ်ကိုယ်လုံးအား လွှမ်းခြုံထားသည်။
"ရှင်းရန်"
သူ၏ ခေါ်သံကြောင့် သူ(မ)သည် သူ ရှိရာဘက်သို့ လှည့်ကြည့်လာသည်။
သူ့အား မြင်လိုက်ရသော သူ(မ)၏ မျက်နှာထက်တွင် ဝမ်းသာပျော်ရွှင်မှုတို့အား တွေ့လိုက်ရပြီးနောက် ထိုင်နေရာမှ ထကာ သူ့ဆီပြေးဖက်လာသည်။
"ဟွားအယ် ငါနင့်ကို အရမ်းလွမ်းနေတာ"
သူလည်း အချိန်တော်တော်ကြာ ကွဲကွာနေသည့် သူ့အပေါ်ကောင်းသော သူငယ်ချင်းမအား ပြန်ဖက်ခြင်းဖြင့် တုံ့ပြန်လိုက်သည်။
"ငါရော အရမ်းလွမ်းနေတာ"
"ငါတို့ကို စစ်ပွဲနိုင်အောင် ကူညီပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါ ဟွားအယ်...နင့်ကြောင့် ငါအရမ်းသတိရနေတဲ့ မြို့တော်ရဲ့အငွေ့အသက်တွေ ပြန်ခံစားနိုင်တာ"
"ငါ နင့်အတွက် ကူညီလိုက်တာ...မိန်းကလေးတန်မဲ့ စစ်ထဲဝင်နေတဲ့ နင့်ကို ငါမကြည့်ရက်နိုင်ဘူးလေ...ဝမ်ရယ်ကိုတော့ ငါတကယ် စိတ်တိုတယ်...နင်စစ်ထဲဝင်တာကို လုံးဝမတားဘူး...သူနင့်ကို မစိုးရိမ်ဘူးလား"
"ငါကိုက စစ်ထဲဝင်ချင်လို့ပါ...ဒီတိုင်း ဘာအကူအညီမှ မပေးနိုင်ဘဲ အပိုလူလို အိမ်တော်မှာ မနေချင်ဘူးလေ...မိန်းမတစ်ယောက်ကလည်း စစ်တိုက်တာကို စွမ်းဆောင်နိုင်တယ်၊ ယောကျာ်းတွေနဲ့ တန်းတူဆောင်ရွယ်နိုင်တယ်ဆိုတာ ပြချင်လို့...ခုဆို ငါ့ကြောင့် နယ်စပ်ဒေသမှာဆိုရင် အထက်တန်းလွှာ သခင်ကြီးတွေ သခင်မတွေကို မနှိမ်ရဲကြတော့ဘူး...ကောင်းကောင်းမဆက်ဆံဘဲ ယောကျာ်းကိစ္စတွေသာ လုပ်ခိုင်းပြီး အစေခံလို ဆက်ဆံရင် ငါက ငြိမ်ခံမနေတတ်လို့လေ...ဘယ်လိုလဲ နင့်သူငယ်ချင်း အရမ်းတော်တယ်မလား"
ပြုံးစစဖြင့် ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားသော ပုံစံ ဖမ်းနေသည့် သူငယ်ချင်းကြောင့် ရီဟွား ပြုံးလိုက်မိသည်။
YOU ARE READING
ရာဇဝင်ထဲက ကျွန်တော့်ချစ်သူ(Complete)
Historical FictionZawgyi "ကိုယ့်ပြည်သူတွေ ကိုယ်ဂရုစိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းနဲ့ယှဥ်လာရင်တော့ ကိုယ်မင်းတစ်ယောက်ကိုပဲ မြင်တယ်" ကံကြမ္မာသည် ဆန်းကြယ်လွန်းလှသည်။ ရာဇဝင်ထဲ အချိန်ခရီးသွားပြီးနောက် သူ၏နှလုံးသားတစ်ခုလုံးနှင့်ရင်း၍ ချစ်ရသူအား ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ Unicode "ကိုယ့္...
