Eleysa☁️ (Tamamlandı)

Bölüm 26 ☁️ Doğru Kişi?

Sabah kalktığımda evde Sarp ve ailem yoktu. Beril gece benim yanımda uyumuştu ve o hala yanımdaydı. Onun uykulu masum yüzüne bakınca kendimi bok gibi hissetmiştim.

Derin bir nefes verip telefonumu elime aldım. Bir sürü bildirim vardı, ama ilgimi Balın'ın İnstagram'dan gelen mesajı çekmişti. Hemen mesaja girdim.

balineraslan: Cefa?

balineraslan: Günaydın, nasılsın?

cefaberkan: Günaydın

cefaberkan: iyiyim sen nasılsın?

balineraslan: Ben ne yaptığınızı merak ettim, dün gece Feda'larla birlikte gelemedim

balineraslan: Cora'nın yanına gitmem gerekiyordu, bugünlerde biraz hasta ve huysuz da

cefaberkan: Neyi var?

balineraslan: Sürekli uyuyor ve bazen titriyor

balineraslan: Veterinere götürdüm dün önemli bir şeyi yokmuş, ilaç verdi yemeğine katıyorum

balineraslan: Neyse, sen ne yaptın?

cefaberkan: Sarp'ın ailevi bir sorunu vardı, o yüzden erken çıkmak zorunda kaldık

cefaberkan: Bir şey kaçırdım mı? :)

balineraslan: Yok, sizden sonra herkesin keyfi kaçtı zaten eğlenmedik pek

balineraslan: Benim zaten çok eğlenesim yoktu

cefaberkan: Çağıl mevzusu mu?

balineraslan: Aynen, bütün gece baktı tip tip

balineraslan: Neyse, ben daha fazla boş yapmadan kaçayım sdfjdsjhdsgfkldj

cefaberkan: Sen bilirsin

cefaberkan: Cora Reis'e selamlar dkljfdsklghj

balineraslan: Başüstüne ahahhajshfjk

balineraslan: Görüşürüz

cefaberkan: Görüşürüz.

"Beril uyandı mı?" Feda'nın sesini duyduğumda telefonu bırakıp Beril'e baktım. Uyuyordu hala.

"Uyuyor."

"Zeynep Abla bize kahvaltılık bir şeyler göndermiş, seri gel yoksa Sefa'yla Atlas her şeyi silip süpürecekler." Dedi ve odamdan çıktı. Banyoda yüzümü yıkayıp mutfağa geçtim bende.

"Günaydın," diyerek oturdum sofraya.

"Beril nasıl?" dedi Meray. Bana hüzünlü bakışlar gönderiyordu. Tam cevap vereceğim sırada oturma odasından içeri paytak adımlarla Beril gibi. Sırıttım. "Bomba gibi, baksana şu yürüyüşe." dediğimde Beril güldü. Bir anda yüzünü buruşturunca o piçe bir kez daha sövdüm. Çocuk gülünce canı acıyordu resmen.

Orospu çocuğu.

"Günaydın, sarışın bombam benim." Meray da yüzündeki hüznü silerek Beril'i kucağına aldı. Yaralarına dikkat ederek yanağını öptü. "Kuzum benim, nasıl da mis gibi kokuyor." Beril kolunu Meray'ın boynuna sarıp omzuna yatınca sırıtarak Feda'a baktım. Elini yanağına yaslamış Meray'a bakıyordu... Kıza sanki dünya harikasıymış gibi bakıyordu.

Bu bakışı nerede görsem tanırdım. Bir zamanlar Yaren yanımdayken de ona bu bakışları atardım ve Meray bu bakışıma bu adı vermişti. Şimdi ona böyle bakan biri vrdı. Hak etmişti de.