Oude Hoop [WINNAAR WE WRITE 2022]

8. Herefords

De dag ging snel voorbij en Sam had allang door dat hij niet mee was om de financiën bij te houden. Old Jack deed alles zelf. Hij stond te kijken naar een koppel Herefords, zijn armen had hij over het hek geslagen en zijn voet ruste op de tweede balk van het hek.

'Deze zien er goed uit, vind je niet?' Sam keek op en glimlachte naar de vrouw die naast hem was gaan staan. De vrouw die bij hen in de bar zat. Sam knikte en liet zijn blik terugglijden naar de koeien.

'Waar kom je vandaan?' vroeg de vrouw.

'Blue Ranch.'

'Hoelang blijf je hier?' ze ging dichter naar hem toe staan en keek hem aan terwijl ze haar tong over haar lippen liet glijden.

'Ik ga vanavond weer terug.'

'Heb je tijd voor mij?'

Sam fronste, schudde zijn hoofd en zocht even naar woorden. Hij haalde zijn armen van het hek af en ging recht staan.

'Sorry, maar ik ben hier voor zaken.'

'Mag ik me daarmee bemoeien?' vroeg ze terwijl ze haar hand over zijn borst liet glijden. Sam slikte en zette een paar stappen achteruit.

'Nee.' Zei hij en wist niet hoe snel hij weg moest zijn. Hij liep tussen de marktkoopmannen door en zocht Old Jack in de menigte. Hij voelde zich nogal verloren, Old Jack was nergens te bekennen en hij kende niet veel mensen. Hij haalde opgelucht adem toen hij de arena uitliep en verwelkomd werd door de frisse buitenlucht. Met de rug van zijn hand veegde hij het zweet van zijn voorhoofd en liep richting een kraampje dat drinken verkocht. In gedachten en nog beduusd van de vrouw die hem uit het niets probeerde te versieren ging hij in de rij staan. Hij voelde een klap op zijn rug en kromp in elkaar van de pijn die door zijn lichaam schoot.

'Ha, Sam!' hij klemde zijn kaken op elkaar en negeerde de pijn.

'Rick.' Zei Sam en knikte naar de jongen.

'Hoe is het? Nog wat moois gezien? Waar is Old Jack?'

'Ja, Old Jack is nog binnen, de Herefords zijn voor ons.' Grapte Sam terwijl hij twee bier bestelde.

'Die Herefords zijn inderdaad mooi.' Zei Rick, een jongen die met Sam had samengewerkt op de ranch. Inmiddels was hij bij een ander bedrijf gaan werken. Sam pakte zijn bier en betaalde, hij gaf er een aan Rick en ze liepen naar de picknicktafels die naast het kraampje stonden. Sam nam een slok van zijn bier en ging zitten. Rick ging tegenover hem zitten.

'Hoe is het verder?' vroeg Sam.

'Goed, ik ga in augustus naar Saskatchewan, oogsten.'

'Wauw, gaaf. Bij je familie?'

Rick knikte en keek om zich heen.

'Ik denk niet dat ik terug kom.' Zei hij en glimlachte, 'ik heb iemand ontmoet daar en we hebben plannen.'

'Wat gaaf! Gefeliciteerd man.' Zei Sam, eigenlijk interesseerde het hem helemaal niet. Rick was nogal wispelturig als het op vrouwen aankwam en deze vrouw was waarschijnlijk een nieuwe scharrel.

Hij praatte nog wat met Rick tot de veiling begon. Hij stond op en wenste Rick het beste, waarna hij de arena weer binnen ging en toch maar eens opzoek ging naar Old Jack.

Sam vond de man op de voorste rij. Hij had papieren in zijn handen en glimlachte toen hij de jongen zag.

'Sam, ik heb die Herefords al op papier, nu wil ik alleen nog die stier.' Zei hij en knipoogde naar de jongen die de komende tijd wel genoeg had gehad van stieren. De Hereford stier die hij had gezien was enorm, bijna twee en een half jaar en woog meer dan duizend kilo.

'Die is inderdaad mooi, hoeveel heb je gegeven voor de Herefords?'

Old Jack lachte, 'Dat vertel ik straks wel.'

De veiling begon, de veilingmeester ratelde de prijzen en het koste Sam moeite om te verstaan wat de man zei. Old Jack leek daar nooit moeite mee te hebben en nam het publiek in hem op. De meeste mannen kwamen uit de buurt en ze aasden allemaal op hetzelfde, de Hereford stier.

Die avond reden ze naar huis, de stier was helaas niet van hen geworden. De prijzen liepen uiteindelijk op tot boven de tienduizend en Old Jack vond hem dat niet waard. Daar had hij ook gelijk in, het was niet eens een triple A stier.

Sam had een vrachtwagen besteld voor de koppel die ze wel hadden gekocht en ze zouden die avond nog opgehaald worden.

Toen ze aankwamen hadden de jongens Sam nog gevraagd of hij die nacht mee wilde helpen met het lossen van de nieuwe koeien. Old Jack had hem streng aangekeken en Sam wist genoeg.

'Nee, ik heb...' hij stopte even en keek naar de grond, 'nee, als het niet nodig is, liever niet.'

Old Jack knikte goedkeurend en legde zijn hand op zijn schouder.

'Goed zaken gedaan hoor. En jongens het lukt jullie vannacht wel toch?' vroeg de man. De jongens knikten, zoveel werk was het ook weer niet.

Hij werd die nacht wakker van het geluid van de vrachtwagen die het erf opreed, de heuvel af en naar de weide waar ze gelost werden. Hij hoorde hoe de jongens hen kamer verlieten, hoe ze lachten en grappen maken over iets onzinnigs. Hun gelach verdween in het geluid van de vrachtwagen en ze verdwenen in het stof. Sam stapte uit bed en opende zijn deur. Hij stak een sigaret op en keek van een afstandje toe hoe de vrachtwagen gelost werd. In het licht van de maan zag hij de koeien de vrachtwagen uitkomen en hij glimlachte om de gedachte dat Old Jack om hem had gedacht.

'Help je niet mee?' Sam schrok op en keek naar de grond, zijn wangen gloeiden en hij trok een jas van de kapstok om zijn bovenlichaam te bedekken voor de vrouw. Hij had alleen in zijn boxershort gestaan.

'Hallo Katy.' Mompelde hij en glimlachte naar haar. Ze ging zitten op de bank en keek naar de vrachtwagen. Sam ging naast haar zitten.

'Was je wakker?'

'De stad maakt veel geluid maar een vrachtwagen, wat een teringherrie.'

'Dat is zeker waar.'

'Waarom help je niet mee?'

'Old Jack.' Zei hij. Katy lachte en ze had het een en ander mee gekregen. Hoe haar opa hem op zijn kop had gegeven, dit had er ongetwijfeld mee te maken.

'Opa bedoelt het goed.' Zei ze en glimlachte naar hem.

'Ja, dat weet ik. Hij heeft gelijk hoor.'

'Over wat?'

'Dat ik niet moest werken, mijn rug en pols. Nou ik weet het niet hoor, maar het doet pijn.'

'Ben je naar de dokter geweest?' vroeg ze en keek naar zijn pols. Sam schudde zijn hoofd. Ze pakte zijn hand, liet haar handen over zijn pols glijden. Onder haar aanrakingen gloeide zijn huid, haar handen waren zo zacht. Sam keek naar zijn pols, naar haar handen.

'Het gaat wel over.' Zei hij. Ze bleef zijn hand vasthouden en haalde diep adem.

'Vast wel. Ga je morgen mee naar de markt?' Sam fronste en glimlachte.

'Oké.'

'Leuk, zullen we om negen uur weg gaan?'

'Ja, is goed.'

'Ik ga weer terug.' Zei ze en liet Sams hand los. Hij stond tegelijk met haar op. Ze keken elkaar even aan. Sam wreef in zijn nek en perste zijn lippen samen.

'Welterusten.' Zei hij.

'Tot morgen, Sam.' Zei ze en draaide zich om met een glimlach.