KURUCUNUN YILDIZLARI

16. BÖLÜM: GÖZYAŞI

Hepimiz bahçedeydik. Yağmur'un yanına Kayra koştu. Yaşam'ın yanına Arel koştu. Doruk'un yanına da Jasper ve Uzay koştu ama Doruk onları iterek benim yanıma geldi.

''İyi misin?'' dedi Doruk ama ne diyeceğimi bile bilmiyordum. Her şey bir anda oldu ki şuan hiçbir şey hissetmiyordum. Öylece Doruk'un yüzüne baktım. Gözlerim doldu. Sonra Yağmur'un sesini duydum.

''Kaan... Kaan'ı kurtara... İkizimi kurtaramadım.'' dedi Ve ağlamaya başladı. Kayra yanındaydı ve hepimiz yanındaydık ama maalesef gözyaşlarını ve acısını durduramazdık. Bu acıyla ömür boyu yaşayacaktı. Zaten her tarafımız acı değil miydi? Acı içinde acıyı yaşıyorduk.

''Yağmur yanındayım. Duydun mu beni? Senin yanındayım.'' dedi Kayra.

Gerçi bir ölüm acısı varken insanlara ne söylenirdi? Benim boğazım düğümlenmekten ve gözyaşlarım şelale gibi akmaktan başka bir şey yapmıyordu. Belki bir şey söyleyemezdim ama onun acısını hissedebilirdim ve anlardım.

''Melis iyi misin?'' dedi tekrar Doruk ama bir şey söyleyemedim. Sonra kalktım ve Yağmur'un yanına gittim. Ona sarıldım ama o beni itti.

''Bana kurtaracağınızı söylemiştiniz. Ama şimdi ise öldü. İnanabiliyor musunuz? Kaan öldü. Size gidelim dediğimde gitmediniz. Geç kaldık. Plan işe yaramadı. Şimdi hiçbir şey olmamış gibi bana sarılma Melis.'' dedi Yağmur öfkeli ve acı içinde. Gözyaşları durmadan akıyordu ve acısını anlayabiliyordum. Bu yüzden üstüne gitmeyecektim.

''Yağmur be... Ben çok üzgünüm. Böyle olacağını hiç birimiz bilmiyorduk. Ama o Teo bombayı...'' dedim ve Yağmur sözümü kesti.

''Bunu Teo yapmadı Melis, bunu sen yaptın. Bu olanlar hep senin yüzünden. Eğer sen Kaan'a kötü bir şekilde yaklaşmasaydın şimdi Kaan yanımızda olurdu.'' dedi ve büyük bir şaşkınlıkla Yağmur'u dinledim. Artık acıyı bir kenara bırakıp konuşma sırası bendeydi.

''Ben hiçbir şey yapmadım Yağmur. Kaan'ı o kızdan korumaya çalıştım. Sizi korumaya çalıştım ben. Ama siz ne yaptınız beni dinlemediniz. Eğer ortada bir suç varsa o kişi ben değilim, Teo ve Ada suçlu. Ayrıca Adaya inanıp ve onu sevmesi tamamen Kaan'ın suçu. Anladın mı?''

''Kızlar sakin olun biraz.'' dedi Uzay.

''Bence de sakin olun. Şuan hiç yeri değil.'' dedi Arel.

''Yo gayet de yeri. Sakin olmamı beklemeyin benden. Kaan öldü. Gözlerimin önünde patladı. Ve bundan Melis sorumlu...'' dedi ve üzerine doğru gittim ve sonra durdum.

''Melis ne yapıyorsun?'' dedi Doruk ve kolumu tuttu.

''Artık burada kalamam. Beni suçlu yapan insanların arasında duramam.''

''Saçmalama Melis. Hiçbir yere gidemezsin.''

''Bırak gitsin Doruk.'' dedi Kayra ve o an bunu hiç beklemiyordum. Kayra bile bunu dedi bana ve ben öylece baktım. Gözlerim doldu ama izin vermedim akmasına.

''Kayra birkaç gündür tanıdığın insana ne kadar güvenmişsin ve sevmişsin. Oysaki beni 2 yıldır tanıyorsun. Ve bunları bana söylüyorsun. Bravo sana. Ama unutma ki insanlar gelip geçicidir.''

''Hepiniz susun. Melis burada kalacak. Konuşma bitmiştir. Ayrıca hepinizin bir an önce kendinize gelmesini istiyorum.'' dedi Doruk ve ben tarafa bakınca beni göremedi.

''Melis nerde?'' dedi Doruk.

''Yukarıya çıktı.'' dedi Jasper ve Doruk özel gücünü kullanarak Melis'in odasının önüne geldi.

*

Doruk konuşurken koşarak odama geldim. Bir an önce eşyalarımı topladım ve valizime koydum. Bir yandan olayları düşünmemeye bir yandan da gözyaşlarımı siliyordum. Sonra Doruk'un sesini duydum.