KURUCUNUN YILDIZLARI

17. BÖLÜM: ANLAŞMA

Hepimiz Yağmur'un Rüzgar çıkması konusunda sinirleri bozulmuştu ve de moralimiz baya bozuldu. Bunun nasıl olduğu hakkında bir fikrim yoktu. Ama öğrenecektim.

''Sen bittin oğlum.'' dedi Kayra ve Kayrayı Doruk tuttu.

''Sakin ol Kayra Yağmur'u kurtaracağız.'' dedi Doruk.

''Sakin olamam Doruk, sakin olamam. Yağmur o katilin elindeyken sakin olamam...'' dedi Kayra. Kayrayı Uzay ve Jasper sakinleştirmeye çalıştırdılar.

''Rüzgar buraya nasıl geldin?'' dedim ve merakla cevabını bekledim. Tahminim vardı ama olmayabilirdi de.

''Çok basit. Yağmur'un görüntüsüne bürünerek sizle beraber portala girdim. Siz de hiçbir şey anlamadanız. İçimden çok güldüm ama...'' dedi ve Doruk üzerine gitti.

''Söyle o şerefsiz patronuna Yağmur'un kılına zarar gelirse sizi yaşatmam.'' dedi Doruk ve öfkeli bir şekilde Rüzgara baktı.

''Sakin ol Doruk. Dosyaları vereceksiniz ve Yağmur serbest kalacak. Kimseye de bir şey olmayacak.'' dedi Rüzgar.

''Ne dense ben buna hiç inanmıyorum.'' dedi Uzay.

''Neden öyle düşünüyorsun?'' dedi Rüzgar.

''Çünkü sizin hedefiniz de bizi öldürmek var. Ve bunun bir tuzak olduğunu düşünüyorum. Yağmur'u da serbest bırakacağınıza inanmıyorum.'' dedi Uzay ve hepimiz Uzay'ın söylediği cümleyi düşündük. Haklı olabilirdi. Çünkü Kaan bir silahtan bahsetti ve bu silah bizim sonumuz olabilirdi.

''Söylesene Rüzgar, Teonun asıl amacının dosyalar olmadığını ve asıl amacının biz olduğunu söyle.'' dedim ve gözlerine baktım. Bu cümleyi duyar duymaz gözleri sağa sola kaydı ve doğru tahmin de bulunmuştum.

''Melis çok yanlış düşünüyorsun. Teonun amacı sadece dosyalar onun dışında bir şey yok.'' dedi Rüzgar ama inanmadım.

''Buna inanmıyorum.'' dedim.

''Melis çok olmaya başladın. Ayrıca zaman daralıyor. Dosyaları verin ve Yağmur serbest kalsın.'' dedi Rüzgar ve bir silah sesi duyuldu. Hepimiz bir anda korktuk. Rüzgar vurulmuştu ve yere düştü. Onu vuran kişiye baktık ve bu Kayraydı. Kayra Rüzgarı vurmuştu.

''Kayra ne yaptın?'' dedim ve elinde ki silahı aldım.

'' Yalan konuşuyordu. Sen de anladın Melis. Hem de hepiniz anladınız. Dosya umurunda bile değildi. Umurunda olan tek şey sizsiniz. Ben onu okudum ona baktığımda. Ve onu öldürdüm.'' dedi Kayra.

''Şimdi ne yapacağız?'' dedi Jasper.

''Rüzgar öldü artık çok geç.'' dedi Yaşam.

''Bir şansımız vardı onu da öldürdü.'' dedi Doruk sinirli bir şekilde bakarak Kayraya.

''Bir şeyler bulabiliriz.'' dedi Arel.

''Bir şeyler düşünmeliyiz hem de hemen.'' dedi Uzay.

''Bence de. Yoksa Teo öğrenir ve Yağmur'a bir şey olabilir.'' dedi Yaşam.

''Hiçbir şey olmayacak.'' dedi Kayra.

''Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun Kayra?'' dedim.

''Çünkü bir plan yapacağız.'' dedi Kayra.

''Planın hazır mı?'' dedi Doruk.

''Hayır. Şuan düşünüyorum.'' dedi Kayra.

''O zaman ne diye öldürüyorsun?'' dedi Doruk ve Kayra'nın üzerine gidip yumruk attı. Herkes onları ayırma peşindeydi. Ben onları izledim. Öylece kaldım. Yumruk yumruğa kavga ediyorlardı. Uzay, Jasper ve Arel ayırmaya çalıştılar ama ayıramadılar.

Düşünmeliydim. Düşünmeliydim... Buna bir son vermeliydim. Ve aklıma gelmişti. Sonra tüm gücümle bağırdım. Etraftaki herkes saklanmaya çalıştılar. Her yer dağıldı ve camlar büyük bir patlamayla patladı. Sonra herkes bana baktı ve kavga bitmişti.

''Artık kavgalardan sorunlardan bıktım. Biz bize kavga etmeyeceğiz. Bizim kavgamız onlarla, bizle değil. Açın gözlerinizi etrafınıza bakın. Saklanmaktan ve acı çekmekten yorulmadınız mı? Artık buna hemen bir son vermeliyiz. Çünkü ben yoruldum. Acıma acı eklenmesinden yoruldum. Artık o kadar acı var ki içimde kendimi taşıyamıyorum. Nefes alamıyorum. Yaşadığımız hayat hayat değil. Lütfen artık kavga etmeyi bırakın. Birbirimize destek olmamız gereken saatlere girdik. Buna son vereceğiz. Ama istiyorum ki hepimiz birlikte hareket edelim. Dikkat edelim. Birimize bir şey olmasın artık. Onları öldürelim. Her şeyi yok edelim. Ve bu acı son bulsun. Ailemiz ve arkadaşlarımız huzur içinde uyusun.'' dedim ve dengemi kaybedip yere düştüm. Sonra Doruk ve Jasper yanıma koştular. Sonra diğerleri de geldi.

''Melis iyi misin güzelim?'' dedi Doruk.

''İyi misin Melis? Sanırım gücünü kullandığı için çok yoruldu.'' dedi Jasper.

''Hayır, kalbim acıyor.'' dedim ve gözlerim doldu. Sonra Doruk beni kucağına aldı ve koltuğa yavaşça bıraktı. Sonra yanıma gelip oturdu.

''Yaptığınızı beğendiniz mi?'' dedi Yaşam sinirlenerek.

''Ben bir şey yapmadım.'' dedi Kayra.

''Sen hiç konuşma.'' dedi Doruk öfkeli bir şekilde ve yattığım yerden kalktım.

''Demin ben ne dedim size? Beni dinlemiyor musunuz? Tamam, o zaman ben bu işi tek başıma yapıyorum.'' dedim ve kalktım. Sonra Doruk kolumu tuttu.

''Hiçbir şeyi tek başına yapmıyorsun. Hepimiz seninleyiz.'' dedi Doruk.

''Belli. Hepiniz benimle değilsiniz.'' dedim.

''Hayır, Melis şuan yanlış düşünüyorsun. Ben seninleyim.'' dedi Yaşam.

''Bende seninleyim.'' dedi Arel.

''Ben de seninleyim Melis. Her zaman da olacağım.'' dedi Uzay.

''Ben de varım ve seninleyim Melis.'' dedi Jasper.

''Ben de varım.'' dedi Kayra.

''Bak gördün mü Melis hepimiz seninleyiz.'' dedi Doruk.

''Tamam, o zaman plana geçiyoruz.'' dedim ve aklımda ki planı anlatacaktım. Umarım işe yarar ve Yağmur'u kurtarabilirdik.