✖ Rogue Silence ✖

nightcall

🥀✍پارت بیست و یکم✍🥀
✖تماس شبانه✖

میدونست که اومدن تمین قراره خیلی چیزا رو توی زندگیش تغییر بده.

کمی نگران این موضوع بود و ازش میترسید ولی پشیمون نبود...درست مثل حضور تهیونگ

البته که درگیری های فکریش و تأثیرات تهیونگ متفاوت بود اما حس میکرد به هر دوتاشون توی زندگیش نیاز داره

جونگ کوک خودش هم از میزان این نیاز که خیلی وقت میشد داشت شکلِ علاقه به خودش میگرفت بی خبر بود

اونقدر که متوجه نشد دیگه عکس العملی به چنین کلمه های یکدفعه ای که توی ذهنش شکل میگرفت نشون نداد و تنها دغدغه ی فکریش این بود که چرا هیچ عکسی از تهیونگ توی گوشیش نداره تا الان نگاهش کنه!!

پسری که خودش رو یک مرد بالغ میدید هنوز نمیدونست که داره چه اتفاقی برای احساساتش میوفته پس چه ایرادی توی زنگ زدن به تهیونگ، اونم الان و بی هیچ دلیلی وجود داشت؟!

اون فقط میخواست صدای تهیونگ رو بشنوه; نه این که توی این چند ساعت دلتنگش شده باشه نه،
فقط بخاطر یه تشکر ساده...
اونم ساعت یک نصفه شب...

با دیدن عقربه های ساعت روی دیوار چشماش گرد شد.

صدای سر حال و بیدار تمین باعث شده بود فراموش کنه که اون فقط بخاطر اختلاف زمانی بیداره و الان وقت تشکر کردن از تهیونگ و پرسیدن حالش نیست ولی با شنیدن صدای بم و آروم پشت گوشی فهمید برای قطع کردن خیلی دیره

- جونگ کوک...حالت خوبه؟ اتفاقی برات افتاده؟

توی اون ساعت از شب، با اون همه احساسات مختلفی که -توی یک بعد از ظهر- تجربه کرده بود افکار پسرک هول شده اونقدر درگیر بود که نخواد به حس گرمی که توی دلش ایجاد شد گیر بده یا بخواد شیرینیِ نگرانی تهیونگ نسبت به خودش رو پس بزنه

+ سلام...امممم نه چیزی نشده، متأسفم اصلأ حواسم به ساعت نبود...بیدارت کردم درسته؟ معذرت میخوام مـ...

- بیدارم نکردی

صدای تهیونگ اینبار بی هیچ نگرانی بود و حس میکرد میتونه از پشت تلفن هم لبخند همیشه گرم و زیباش رو ببینه

+ واقعأ؟ چرا نخوابیدی؟ ساعت یک شبه و تو تازه بیمارستان بودی و الان باید استراحت کنی...باز چرا بیدار موندی؟ اصلأ یه ذره به فکر خودت هستی هیونگ؟

غرغرهای جونگ کوک که با صدای آروم ولی پشت سر همی به گوشش میرسید باعث شد لبخندش بزرگتر و واقعی تر بشه

تهیونگ منکر این نمیشد که نیازمند چنین نگرانی بود

- از نگرانیت ممنونم خرگوش کوچولو ولی دست خودم نبود...نمیدونم چرا خوابم نمیبره