Be The Way Forward ✓

CHAPTER 4

CHAPTER 4

KUYA

Kinabukasan din ay maaga akong nagising. I prepared my dress for my first day here. Dress ang pinili ko dahil nga darating daw ngayon si lola. Sa harap ng tukador ay pwinesto ko ang sarili ko para mag-ayos. Naglagay lang ako ng light make up para bumagay sa light pink na above the knees kong dress.

Pagkatapos kong magayos ay napagdesisyonan ko nang pumunta muna sa veranda para tingnan ang nasa harapan kong sakahan. Sa side ng mansiyon na kinatatayuan ko ay ang malawak na sakahan. Sa kabila naman daw ay ang mga kabahayan na kung saan ang baryo ng lugar na ito.

This is just like the usual manila. Ang kinaibahan nga lang ay manual ang kanilang pamumihay rito.

Napahawak ako sa bakal ng veranda at tiningnan ang baba nito. I think about that guy named kaer. Doon ko siya saktong nakita ngayon. This is the first guy i known here maliban sa mga maids na nagassist saakin kagabi. Siguro ay mainit ang araw mamaya, i should enjoy watching them working. Bihira nalang kasi akong makakita ng mga ganyang tao.

Napagdesisyonan ko nang bumaba para kumain ng almusal. Kanina pa kasi ako dinadalaw ng mga maids para kumain. Ngayon ko lang sila sinunod.

"Apo!!"

Napadako ako kay lola. Nakaupo ito sa kabisera, agad naman itong tumayo. Inabangan niya ako ng yakap na agad ko namang sinunggaban.

"Lola, miss na miss na po kita" aniya ko at hinalikan siya sa pisngi. Napangisi ako ng mapagmasdan ulit ng buo si lola.

Updated naman ako sa pamumuhay rito ni lola. Papa tell me about her as always. Tutol si papa na wala akong malaman tungkol sa angkan niya. I am the one of them, i know. At ang sabi ni papa ay ako na ang tatayo kung saan sila nakapwesto balang-araw.

Yes, you're right. I don't have any cousins on my father side, sa mother side ko meron. And that was the one thing that lolas worrying about. She is being paranoid of tita, based on papa. Gusto niya ng apo para magmana ng lupain dito sa lugar namin, and that was from tita. Hanggang ngayon kasi ay wala pa siyang anak nor asawa man lang. Hindi kakayanin ni lola na hindi magkapamilya ang panganay niyang anak.

That's the one thing lola's wishing for.

And if that's not happen?

Ako ang magiging takapagmana.

Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi. "Ang laki laki mo na talaga apo" napabalik tanaw ako sa nangyari.

Ilang sandali pa akong nakatulala kay lola. Bakit ko ba biglang naisip ang bagay na iyon?? All i want in this place is to be relax. Relax, walang mangyayari dito saakin.

"Kahapon ka pa niyan mama hinahanap..." Ani naman ni tita ng mahalatang hindi ako nakaresponde kay lola.

"Ohh" napangiti ito saakin. "Upo ka muna" agad naman akong umupo.

At dahil nga mayaman sila ay may mga maids na nagsandok ng almusal namin.

"Tinawagan ako ng tita mo about dito sa pagbisita mo. Kaya minadali ko na ang dapat kong gawin kahapon" nakangiti si lola saakin habang inaayos niya ang table napkin sa harap niya.

Natawa naman ako sa sinabi niya. "Naabala ko pa po kayo lola" dinampot ko na ang kubyertos ay pinaglaruan ang cereal na nasa harap ko.

"Naku, walang ano man iyon" napangisi ito saakin. "Your dad tell me about your studies... Do you want here?? Gusto mo bang pumasok sa lugar na ito?? This is the reason why you are here??"

Napaawang ang bibig ko. Hindi ba sinabi ni papa ang nangyari saakin sa manila?? Bakit pa siya nagtatanong kung bakit ako nandito.

Nauutal na ako, agad na napansin ni tita ang pagkautal ko kaya napatikhim ako at agad na sinagot ang tanong ni lola.