CHAPTER 26

21 5 0
                                    

CHAPTER 26

ALONE


Nakababa na ako ng kotse, pero di ko parin maiwasang hindi mapangiti sa mga oras na ito. Ang saya ko!, Hindi ko expected na mas sasaya pa pala ako kay kael. I thought ang makasama lang siya ay sapat na para maging masaya ako.

Nang makapasok ako ng mansion ay tumambad saakin ang nag-aalalang mukha ni tita hilda. Her sandals steps is the only one i can hear from right now. Nakaramdam ako ng kakaiba ng makalapit siya saakin.

"Kristina" she whispered.

"Tita??" I asked. May mga nag-uusap akong naririnig mula sa malapit dito. Si tita naman ay hinawakan ako sa balikat at ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aalala.

"Kristina". She then whispered as the sound get louder.  "Sa dining area" aniya niya.

Wala akong ibang maramdaman ngayon kundi ang kaba. Kung ano man ang dahilan ay hindi ko alam. Naglakad ako patungo doon, si tita'y nakasunod saakin. Busy ang mga katulong sa mga kanya kanya nilang gawain doon.

Nang makapasok ako ay nakita ko ang pamilya callardo, ang mag-asawa lang ang andon, wala sina Gaizer at naiel. They stand up ng makita ako. Mas lalo akong nakarmdam ng kaba ng makitang seryoso ang mga ekspresyon nito.

"Mr and Mrs. Callardo. Good day po" pinilit ko ang sarili kong maging kaswal. Nagkatinginan pa silang dalawa at pilit na ngumiti saakin.

"Good day to you too hija. Tara upo ka" anyaya niya.

Binigyan ako ng juice ng katulong matapos kong maupo sa sofa, nasa salas na kami ngayon. Tahimik ang athmosphere at halatang seryoso ang pag-uusapan namin. Hindi ko alam kung bakit pa ba ako kailangan dito.

"Apo. Tina. Alam kong magugulat ka sa sasabihin namin pero. I don't know what to say, b-but. Please don't get mad at me if you knew it all" their faces are all focus at me.

Ano bang nangyayari?! Maging ang kakadating lang na si tita hilda ay kabado din ang mukha.

"What is it. Tita, lola??" I tried to smile.

"Hija. Kristina. I know na nagkakamabutihan na kayo ni naiel" ani ni mrs. Callardo.

Napatawa ako at pekeng ngumiti sakanilang lahat.

"We don't. We don't po" hindi naman talaga kami magkaclose ni naiel. Kailan pa?? He is a busy body at tiyaka sapat na saakin sina naize.

Nagkatinginan silang lahat sa isa't isa dahilan nang pagpakunot ng aking noo. Nakakapagtaka, may ganap ba ngayon?? Bakit parang tuliro sila??

"That's why we arrange your marriage. Yun naman talaga ang plano noon pa"

Napasinghap ako.

"What?? I d-don't get it. Anong pinagsasasabi niyo?? Lola? Alam mo ang mga bagay na toh??" I look at lola.

Tama ba ang narinig ko mula sa parents ni kael?? They say na nagkakamabutihan kaming dalawa?? Tapos after nun, porque sinabi nilang ganun nga ay nagkaroon ng arrange marriage?? Ayos lang ba sila??

"Yes. Apo" mas hindi ko naproseso sa utak ko ang naging sagot saakin ni lola.

Meaning?? No, meaning ba nun. Totoo lahat ng narinig ko??

Kaya ba parang hindi ko na gusto ang timpla ng atmosphere ngayon sa pagitan namin??

"Then tell me. Explain to me na hindi totoo ang narinig ko" i tried to convince my self not to believe those words. Pero ang mga nag-aalala, at seryosong mukha nila ang naging senyales kung bakit ko kailangan rin iyong seryosohin.

Be The Way Forward ✓ Where stories live. Discover now