CHAPTER 37

24 5 0
                                    

CHAPTER 37

MISS

"Ang mumugto ng mata mo. Parang iniyakan mo ang lahat ng patay ngayon sa pinas!"

Inayos ko ang pagkaka-upo ko sa sofa, pinatay na ni cahrea ang television at tiningnan ako ng seryoso sa mukha. It's been alot of days since this is happened.

"Tss" aniya ko at hindi matago-tago ang iritasyon saaking mukha.

Lumabas mula sa kitchen si venice na may dalang pop corn. Akala ko ay hindi nito narinig ang sinabi ni cahrea pero sumigaw ito!.

"Yan!, Boyfriend pa"

Kumuha ulit ako ng tissue at pinunas iyon sa basa kong pisngi, pataas sa aking mata. I don't know kung yung pinapanood naming romance ang nagpapaiyak saakin, o yung tungkol kay kael?

I should'nt picking up my friend's call since this week. Kung hindi man ay palaging patay ang aking cellphone kaya di nila ako natatawagan. I think my brain taking away everytime i think about kael, hindi ako makapag-isip masyado para sa sarili ko. Palagi nalang kasi siya!, I should moved on!,

"Shuta ka!. Ikaw kaya ang magmahal ng tunay?? Palibhasa pafling fling ka lang eh!."

Naglayag ang mata ko sa bagong dating na sina kenneth at gueene. I just smiled at them, hindi nila kami dinaluhan bagkus ay nagtungo lang ito sa kanilang kwarto.

Dinepensahan pa lalo ako ni carhea... I made some applause!!, Very good!! Defending me means ay pinapaalala niya pa yung sakit eh! Ang galing! I should believe Venice na wala na talagang matinong lalaki ang mabubuhay sa mundo!. Lahat aalis!, Lahat ay lolokohin ka lang.

"I'm just telling the truth... Love can make our tears fall down. Once the tears fall down?? We can't turn it back!, Kaya ako, i'm enjoying my life. Being with someone every week or every month is much better" mas nag-ingay si rhea dahil sa sinabi ng kaibigan ko.

I would believe her... But I'm against of her hobby since then, hindi ako ganung tao na hindi na talaga magseseryoso sa isang relasyon. Mandidiri lang ako sa sarili ko kung papalitan ko ang nobyo ko buwan buwan gaya niya!. Much Disgusted, But it was her nature of realising the true meaning of mens in the world.

"I'm used to know the nature of mans. Marami silang pagkakaiba..."

"Carhea..." mas malumanay ang boses ko, pero nababasag iyon. "Venice..." Napakagat ako ng labi nang uminit ang pisngi ko.

Don't blame me if I'm that too dramatic. Nawawalan na naman ako ng ulirat dahil malakas na naman ang tama saakin ni kael!, Maraming dagok ang humaharang sa aking sarili, kahit na isang linggo na ang nakakalipas ay parang wala paring nagbabago kahit na kaunting improvement saakin.

Palagi parin akong umiiyak tuwing gabi. I miss him every hours that passing by.

"It's okey, just cry Kristina. Andito lang kami para sa'yo ha?? Just one call away, and we will be there" napangiti ako nang naging malumanay ang paghagod nilang dalawa saaking likod.

"Dapat kasi sa mga lalaking ganyan ay kinukutos... Hrrrr. Nanggigigil ako!" sigaw ng malakas ni venice. "Kaya ayaw kong matali sa commitment eh!, Tamang haplos lang ba"

"Wala naman kasing kasalanan si kael, after all ay ako itong nagtago ng sekreto sakanya" aniya ko nang makabawi sa paghikbi.

"Kahit na!". Gigil niya habang pinupunasan ang luha ko gamit ang tissue. "Dapat dininig niya muna ang dahilan mo!!" She added. Ako naman ay nakatingin lang sa pop corns na nahulog sa sahig.

"L-let us not talk about it" tanging nasabi ko nang bigla na namang bumigat ang aking dibdib.

Hinilot ko ang aking sintido. Inihiga ko ang aking batok sa headrest ng sofa, hinablot naman ni venice ang remote at pinagpatuloy ang naudlot naming panonood.

Be The Way Forward ✓ Where stories live. Discover now