CHAPTER 21

29 7 3
                                    

CHAPTER 21

PAYAG??

"Anak??"

Hindi ko alam Kung anong irereact ko ngayon sakanya. Basta nasabi ko na iyon sakanilang dalawa, bakas rin sa mukha nila ang pagkagulat. Tinatanong parin nila ako hanggang ngayon kung desidido na ba talaga ako sa balak ko.

Tumango ako. "Yes mama. Decided na ako" matigas kong saad sakanya.

"Pero palabas na tayo ng dapo leon" nilingon ni mama si papa habang nagdadrive. Hindi naman makalingon si papa saamin kaya sa rare mirror niya ako tiningnan. Bakas din sa mukha nito ang disappointment, pero malungkot.

"Mama" aniya ko nang wala akong makuhang response mula sakanilang dalawa.

Napakagat ako ng labi. Tama ba 'toh?? Hindi na nag-U TURN si papa, meaning ba nun tutol sila?? Inalo ako ni venice at siya na ang nagsalita sa gitna nang katahimikan.

"Tita, payagan niyo na po siya. I will explain everything. Just please trust us" aniya niya. Nilingon niya ako at nginitian ng mapait at muling lumingon kina mama.

"Alam niyo ba ang ginagawa niyo??"

"Alam namin tits ang tama... Please??" Sabay puppy eyes niya sakanilang dalawa.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko if ever na pumayag sina mama at papa. Pupuntahan ko ba si kael?? O dederetso nalang sa mansyon at pag-iisipan kung paano kami magkakabati nina jesvi at nung iba.

"F-fine. Just take your self safe honey okey??" Inabot niya ang kamay ko at pinisil iyon...

Nagliwanag naman ang mukha ko. Yes!, Hindi ko alam kung ano ang dahilan basta lumiwanag yung mukha ko.

"Yes po" nginitian ko silang tatlo. Maging si papa ay tinanguan ako bilang pagpayag.

'You're not a child anymore kristina'. Huminto kami sa waiting shed na nadaanan namin. Sinabi nila mama na babalik ulit sila doon pero tinanggihan ko sila, malapit pa naman kasi at ayaw kong bumalik pa sila...

Kinawayan ko ang isang tricyclebpara doon sumakay pero hinarangan na iyon ng isang motor sa harapan ko.

"Jesvi??" Taka kong tanong sakanya. Nakangunot pa ang noo niya habang nakatingin saakin, inayos niya ang pagkakaupo sa motor para magkaroon iyon ng space sa likod.

"Sasakay o sasakay??"

Nag-argue kami ng slight tungkol doon pero sa huli ay napapayag niya ako. Nakahawak ang kamay ko sa jacket niya pero agad ko naman iyong inilipat sa likod na bahagi ng motor niya. 'Yung bagahe ko ay andun sa likod ng motor niya. Dalawang malaking bag lang naman iyon kaya nagkasya doon.

"Sinusundan mo ba ako??" Tanong ko.

"Actually oo?? Ewan ko ba sa'yo. Ba't ba kasi nangyari pa ito eh!? Yan tuloy galit sa'yo kina naize" asik niya saakin habang seryosong nakatingin sa kalsada.

"But bakit??" Tanong ko. Bakit ba sila nagagalit saakin??

"Diba sinabi ko naman sainyo??" Paliwanag ko. Alam kong alam nila na muntik na akong mababoy sa manila kaya andito ako ngayon. Pero di ko naman sila masisisi...

"I know but. Bakit di mo agad sinabi saamin?? We're your comforter ya know" aniya niya.

Napakapit ako ng mahigpit sa likod ng motor niya ng lumiko kami. "I know! I-i'm sorry-"

"Pugad lawin plaza" saad niya.

Taka kong tiningnan ang likod ng ulo niya, seryoso parin siya sa pagmamaneho.

"Huh??"

"Meet him at pugad lawin plaza. Kaninang hapon pa siya naghihintay sa'yo"

"Jesvi" napakagat ako ng labi. Nakakakonsensya pala, kanina pa naghihintay saakin si kael. 'Di man ako pumayag o tumutol ay pakiramdam ko responsibilidad kong kitain siya.

Be The Way Forward ✓ Where stories live. Discover now