Be The Way Forward ✓

EPILOGUE

A/N: GOOD DAY EVERYONE... FIRST OF ALL, I WANT TO SAY THANK YOU FOR THOSE READERS WHO SUPPORT ME FROM PROLOGUE UNTIL NOW... Ending na pala noh? Nakakataba ng puso... Salamat po sa walang sawang pagsuporta saakin, sa walang kapagurang pagbabasa ng BE THE WAY FORWARD kahit na may mga sabaw akong parts.

I want to say apologize... Marami kayong na-encounter na words, wrong use of punctuation marks. Wrong grammatical and spelling errors... I don't want to edit those, doon ako nagsimula at masaya ako na kahit papaano ay may improvement na sa Epilogue...

This is not the ending of kristina and kael's story... Thank you for your full support...

EPILOGUE

There's a rainbow after the rain. Which means, there was also an acceptance in every person's failure.

Just wait  patiently. The right person will come to your story...

"May damit ka pa diyan??"

Nakatapis na si Kristina ang bumungad saakin. Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. She is chasing Me, she is seducing me so damn. I have bulge in my pants right now.

Inalis ko ang tingin sa tuwalya niya at agarang umiling. Sabay kaming pumuntang cabinet upang maghanap ng pwedeng ipalit sa damit niya. I forgot to plan out. Dapat pala ay nagdala na ako ng mga damit niya rito sa condo.

I'm planning to live in dapo leon with her. I hope na pumayag siya. I can't wait to be with my parents, and also I can't wait to be with my newly made family circle.

"Hmm. Choose that over size," tinuro ko gamit ng aking labi ang damit na nakasampay sa loob nun.

I'm just looking at her seductive body, habang siya ay namimili kung yun ba ang susuotin niya. Pumayag nalang ito at nakita kong namulahan pa siya ng mukha ng mahuli akong nakatingin sakanya.

Inipit ko na lamang ang daliri ko at naupo sa kama habang tinitingnan ang unti unting pagsara ng banyo.

I don't know why I choose her the most than others. Mas minahal ko pa siya ngayon kesa noon. Gusto ko lang noon, ay makasama siya habang nag-aaral. I don't expect that we're here right now. Gusto kong mahuli pa ang loob niya. Para wala na siyang takas saakin.

Pero kahit hindi na iyon mangyari. Hindi ko hahayaan na umalis na naman siya sa buhay ko.

"Hindi na ako lasing," Sabi niya pagkalabas ng banyo. Suot niya na ang over size kong damit, nakaboxer lamang siya. Pero hindi iyon kita dahil sa haba ng damit.

Tumayo ako sa pagkakaupo. Tumango ako sa kanya at iminuwestra ang malaking kama sa gilid ko.

"Let's sleep??"

***

"If you're choosing in between. Who do you choose? Me, or your family??"

Nakahiga na kami ng matanong niya saakin yun.

"Ano bang klaseng tanong yan??" Saad ko.

I thought she's free in liquor and hang overs? Bakit niya kaya natanong??

Siguro ay insecured lang siya sa mga bagay bagay. Kahit ako ay ganun din, natanong niya lang ang bagay na yun dahil baka umalis ako sa buhay niya. No, hindi mangyayari ang mga bagay na naiisip ko.

Gusto kong makatabi siya sa paghiga. Makita ang mukha pagkagising, sabay na kakain ng almusal. At gagawaran ako ng halik at yakap pagka-uwi ko ng trabaho. And most likely, I want to bond with her and holding our children's hands. I love her, she love me. Wala na akong nakikitang rason para hindi mangyari ang mga pinakaaasam naming pangarap para sa isa't isa.