Be The Way Forward ✓

CHAPTER 41

CHAPTER 41

DISLIKE

Nanatili ang mata kong nakamasid kay archer. Paulit-ulit itong naglalakad sa harap ko habang ako ay nakaupo sa sofa. Paikot-ikot, parang may problema. Which is oo nga.

Napahilot siya sakanyang sintido. Habang ako naman ay kinakabahan at may pag-aalalang sinusulyapan ang nahihirapan niyang mukha. Hindi ko naman kasi alam. Kung alam ko lang sana, ay sinabihan ko na sana si Juliette na wala lang ang pagparito ko. Wala naman talaga.

At isa pa, ngayon lang sinabi saakin ni archer na girlfriend niya pala ang babae kanina. Ang alam ko meron, pero di ko naman alam na siya iyon.

"Damn!" Saad niya at kinakitaan ng kaba sa pagmumukha nito.

"Archer. I'm sorry. B-baka namali lang siya nang hinala." Sabi ko.

Tumigil sa paglalakad si archer. Umupo siya sa tapat kong sofa. He lap his shoulder in his knees while massaging his own head. Inangat niya ang tingin saakin ng marinig ang sinabi ko. Umiling siya at nagiwas ng tingin habang mabilis ang paggalaw ng adams apple.

"Mali talaga siya ng hinala tina... Damn.." he whispered.

I don't know why they're getting worst right now, baka may iba pang dahilan?. Basta ang alam ko lang ay namisuderstood lamang si juliette kaya eto sila ngayon, medyo magulo.

"Sorry, sorry kung dahil saakin ay nakasiraan kayo ng girlfriend. Dapat umalis na ako dito, Ayaw kong magselos siya ng walang dahilan." Paghingi ko ng tawad.

Alam ko sa sarili ko na ako naman talaga ang may kasalanan. I'm just burst to franzia about living here in my ex's condo without realizing that she might be tell it to somebody. At sa girlfriend pa talaga ni archer.

"Hindi ka aalis dito, tina. I will explain everything kay juliette,"  tumayo ito at may kinuha sa bulsa. It was his phone. "Just Don't leave here... I'll be back." Aniya nito't nagpaalam na lalabas.

Kinakabahan ako, baka masira ang relasyon nilang dalawa ng dahil saakin. Shit, parang nangyayari na naman ang nangyari sa dapo leon. Sumira ako ng relasyon ng iba without knowing na ginagawa ko na pala. I'm just helpless, I need somebody's comfort. It's not my fault if somebody's think about a rumors and untrue about my life.

"Grabe naman si juliette... Pero hindi narin naman ako magtataka sakanya. Kahit ako ay ganun rin ang gagawin. Hayst," nagbuntong hininga si carhea. Ganun din ako habang nakatingin sakanya habang nagluluto ng pop corn sa kusina.

Nilipat ko ang mata ko sa television pero kahit na anong gawin ko ay hindi parin ako makaconcentrate sa panonood. Kanina pang wala si archer, mula umaga tapos hanggang ngayong hapon. Ewan ko kung anong nangyari na sakanilang dalawa ni Juliette. Dumating lang naman dito si carhea dahil habilin daw niya.

Biglang nagring ang cellphone ko. I thought it was archer. Pero sinagot ko parin nang makitang si kenneth ang tumatawag.

"Hello," sabi ko sa linya at napatingin si carhea saakin.

"Kristina... It's your cousin. Kenneth," he said.

"Napatawag ka??" Napaayos ako Ng upo at pinakinggan ang susunod niyang sasabihin.

"May sasabihin ako sa'yong importante, kristina."

"What is it??" Lumapit na saakin si carhea habang ako'y nakangunot ang mga noo.

I heard his deep gasp before answering.

"Inatake sa puso ang papa mo."

Napatayo ako dahil sa gulat. I almost cut my breathe when I heard his answer!.