Be The Way Forward ✓

CHAPTER 38

CHAPTER 38

TEARS

Akala ko siya na talaga iyon, bakit pa ba ako aasa?? He won't come, wala siyang pera at wala siyang dahilan para pumunta sa manila. He was fine living a normal again, he was fine living with his new girl.

Halos manikip ang dibdib ko nang maubos ko ang isang boteng tequila saaking tiyan. I'm a low-tol, Halos bumaliktad ang paningin ko nang napatayo ako.

"Where are you going?? Let's dance!" Nabaliw na si venice habang hinahatak ang braso ko.

I'm excused them, pupunta akong CR... Pero hindi ko talaga plano ang pumuntang cr. My brained drained, I can't expect na umasa ako sa bagay na alam kong hindi naman mangyayari. Lumabas na ako ng bar at nagbook sa grab, I can't take venice's car baka di iyon makauwi.

Nang nakauwi na ako ay sakto namang tulog na ang dalawa sa kwarto nila. Sinilip ko iyon sa eye hole, mabuti't nakauwi rin. Bukas yata ay papagalitan ako ni kenneth dahil sa katangahan ko. Pumasok na ako sa kwarto at nagshower para mahimasmasan.

Nang mayari na ako ay umupo muna ako sa study table. Sakto namang may tumatawag sa cellphone ko. Kinuha ko agad iyon ng makitang si carhea iyon.

"Kristina, Sa'n ka? We are finding you around!" Hindi ko na masyadong narinig ang reklamo niya dahil sa ingay sa bar. Nakakarindi kaya di ko na naintindihan ang sumunod niyang sinabi.

"Nasa bahay na ako carhea" sagot ko, yun lang naman ang naintindihan ko sa mga tanong niya kaya iyon din ang sinagot ko.

Hindi ako nakapag-paalam ng maayos sakanila kanina. They are independent, kaya na nilang umuwi kahit wala ako. Biglang namatay ang tawag kaya tamad na naman akong napasandal sa upuan. I almost get one hour of being a doing less one, kumuha nalang ako ng libro at nagbasa nalang ng hindi ako nadalaw ng antok. I was reading a romance, nakakalito ang plot niya, hindi ko alam kung magiging happy ending ba o ano...

Hayst, kael.

I was going to flip the next chapter ng bigla na namang may tumawag. It was damn twelve in the evening, at tama nga ako sina carhea ang tumatawag na agad kong sinagot.

"Paano ako magdadrive nito?? Hindi ko bet ang mood ko, tangina!" Nag-aalangan na sabi ni carhea sa kabilang linya.

Napaayos ako ng upo ng marinig ang sinabi niya. I knew it, I almost heard debris, devin, archer and venice's groaned they're all tipsy! And as usual carhea has a responsibilities om them. Pero lasing narin ang isang yun!, umiling nalang ako, magpapadrive na naman sila sa isa sa mga driver ni venice... May nakatoka na para sa planong ito.

"Chill... Ako ne megdedreyb... Go on, bhie bhie!!!, Just look oh!!. May mga sky capers, tungnun mu nulung!" Napasapo ako ng noo ng marinig ko ang pagstart ng engine.

Shit!, Si venice ang magdadrive?? Tawagan ko na si St. PETER?? Akin nalang kaya ang burial insurance nila if meron man?.

Napatawa ako sa isiping baka sa sa hospital sila mapunta at hindi sa kama. I can't wait for them to sleep here, medyo inaantok narin kasi ako, humiga ako sa kama habang nasa tainga ko pa ang aking cellphone at natatawang pinakikinggan ang mura at reklamo ng mga pasahero ni manang Venice.

I hope they will come here peacefully without any injuries.

"Oh my ghod she's too fast kristina!" Naghiyawan rin ang mga lalaki sa loob gaya ni carhea.

Umiling ako, I was going to talk back but I was too sleepy. Humikab ako at binalot ang sarili ko ng comforter bago dinalaw ng antok.

***

Pinihit ko ang door knob nang macheck ko na sa guess room na andun ang mga lalaki kong kaibigan. I almost flew my own soul nang maamoy ko ang suka nang dalawa kong kaibigan sa kabilang kwarto. Nakahiga nang matiwasay si carhea habang si Venice naman ay naka slanting ang style. Laylay rin ang mga paa nito habang ang isa ay mga stilleto at ang isa ay stocking nalang.