CHAPTER 28

26 5 0
                                    

CHAPTER 28

AKO LANG DAPAT

"Hindi ka ba papasok sa eskwela ngayong hapon??"

Itinaob ni kael ang mga pinggan sa lagayan nito. Tiningnan ko siya at napangiti ako ng lihim. Yung halik kasi eh!, Di pa ako makaget over...

Shemay mo kael.

"Bakit?? Papasok ka ba??" Kinuha ko ang mga kutsara sa kamay niya at itinaob iyon sa lagayan.

"Oo" sagot ko sa tanong niya. Umupo siya doon sa may sofa at nakadequatrong tinitingnan ako.

Namulahan ako ng mukha. Hindi ko alam kung yung katawan ko ba ang tinitingnan niya oh ano. Pero ayos naring tingnan niya nang malagkit yun. Nakita niya narin naman kasi ang dibdib ko kaya di na ako mahihiya.

"Edi papasok narin ako." He then smile. Ngumiti rin ako.

Dito na ako pinakain ng tanghalian ni kael. Sakto namang dumating ang mga magulang niya galing trabaho kaya kaming apat ang nagsalo salo. Nang mayari na kami ay nagpaalam ako na magliligo't magbibihis na muna para sa eskwela ngayong hapon.

Wala akong ganang pumasok ngayon actually, pero ginaganahan na kasi ako eh. Kasi alam kong naiinspired ako kay kael na makapasok. Nakababa na ako ng hagdan nang mansion. Hinihintay ako ni kael sa may waiting shed kaya doon ako dumeretso.

"Awkward ba masyado ang nagawa natin kanina??" He asked. Bumagal ang lakad ko nang may maramdaman akong kumikiliti sa aking tiyan.

"Hindi naman s-sa ganun. Ano kasi eh, manliligaw palang kita eh. Kaya medyo nakakailang ng slight" tiningnan niya ako sa mata kaya napaiwas ako ng tingin.

Ako naman talaga kasi ang may kagagawan nun eh!. Kung hindi ko siya hinalikan edi sana hindi kami humantong sa ganun!!. Lalaki si kael at hindi niya kayang panghawakan ang sarili niya if ever na mapalalim pa namin ang nagawa namin kanina.

"Next time you do it ay hindi ko na kayang panghawakan ang sarili ko" aniya niya at hinawakan ang kamay ko.

Apat na araw na akong hawak hawak itong problema. Hindi ko hahayaang lumaki pa ito, alam ko namang hindi dala lang nang problema kaya nadala si lola sa arrange arrange na yan!!. Balang araw o soon ay maiintindihan niya rin ang punto ko.

Nang mag byernes ay kina-usap ako ni naize. Ang tae, pinipilit akong sumali sa singing contest next week. Sabi ko ay ayaw ako pero pinipilit niya ako kahit na hindi ko naman gusto!

"Kristina naman. Sali ka na please??"  Kinabig ko yung form na hawak niya, binabalik niya naman iyon saakin. Nagmuwestra na naman ako. Ano ba yan, kulit!.

"Ayaw ko nga kasi eh"

"Dali na KJ mo naman eh!" Aniya niya.

Kinuha niya yung ballpen sa bag at balak yatang fill-upan yung form eh!. Hinablot ko iyon at pinandilatan siya.

"Saan mo ba kasi nalamang marunong akong Kumanta??" Aniya ko. Itinago ko nalang yung form sa folder para di niya makuha.

"Kay carhea syempre!" Sigaw niya.

Hindi naman talaga kagandahan ang boses ko. Normal lang yun yung may maibubuga lang sa banyo at karaoke. Hindi naman ako ganung may magadang boses sa lahat. Hindi ako singer, feeling singereist lang.

"Close na kayo??" Sabay ngiwi ko.

Few days na nang pinakilala ko sila sa mga kaibigan ko. Madali naman silang naging close, yun nga lang naiinis minsan kina carhea at nagrereklamo saakin. Sila nalang daw kasi ang palaging nanglilibre!.

Karma nila.

"Oo naman!" She then sipped at her milktea na ako mismo ang bumili. Hindi naman ako naiinis kapag nililibre sila. Ayos lang saakin yun, naiintindihan ko naman na kapos sila minsan.

Be The Way Forward ✓ Where stories live. Discover now