သက်တန့်ရောင်ခြယ်ခြင်း
အပိုင်း၃၉
ဆန်းလင်းချိုမနက်စောစောနိုးလာခဲ့သည်။ နောက်ဖေးမှာ ထုံးစံအတိုင်းတအသံတစ်ချို့ကိုကြားနေရသည်။ ဒါကလည်းထူးဆန်းသည်ကိစ္စတော့မဟုတ်ပါ။ အာရုံဆွမ်းအမှီအိမ်ဆိုင်းက အမျိုးသမီးမိန်းမပျိုတိုင်း လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်ရသော တာဝန်တစ်ခုဖြစ်သည်။ တာဝန်ဆိုသည်ထက် စေတနာဖြစ်သည်။ လင်းချိုအိမ်ရာမှထကာ ဆောင်ကိုခေါက်လိုက်ပြီး နောက်ဖေးအဆောင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ချက်ပြုတ်ဖို့ပြင်ဆင်နေတဲ့ အဒေါ်ဘုတ်နဲ့မထွေးက အလုပ်များနေလေသည်။ မိမိကိုမြင်တော့မထွေးမှ
"ဟယ်မောင်လေး နိုးပြီလား မနက်စာကမဝယ်ရသေးဘူးကွဲ့.....အစ်မသွားဝယ်လိုက်မယ်နော်...."
"နေ....အစ်မထွေး သားဘာသာဝယ်လိုက်မယ်....ဟိုလေခရမ်းချည်သီးရယ်၊ သင်္ဘောသီးရယ်ရှိလားဟင်....."
ဒေါ်ဘုတ်တော့ ဟင်းမတူးအောင်လုပ်ရတော့ မိမိကိုဖြေမအားပဲ မထွေးကသာဖြေပေးနေလေသည်။ ခုလည်းဆွမ်းချိမ့်ပြင်နေတုံးမထွေးက ပြန်ဖြေရပြန်သည်။
"ရှိတယ်လေမောင်လေးရဲ့ ဘာလို့လဲ...."
"ဟို ဧည့်သည်တွေအတွက် ရှမ်းခေါက်ဆွဲသွားဝယ်မလို့ အဲ့ဒါအကျော်လေးတွေကေဖာ်ပေးပါလို့....."
"ငါ့တို့သားချိုလေးက စေတနာတွေသိပ်ပိုနေတယ် ပြောစမ်းပါအုန်း ပိုရမယ်လူပါလာလို့လား...."
အပျိုကြီးဒေါ်လေးဘုတ်က ဟင်းချက်ရင်း စနောက်လာလေသည်။ မထွေးကတော့ နီရဲနေတဲ့လင်းချိုမျက်နာကို မြင်ကာ အသံတိတ်ရယ်လေသည်။ သူတို့အမြဲလာလာထိန်းပေးတဲ့ ကလေးကခုတော့အရွယ်ရောက်နေပါလားလို့ ဒေါ်ဘုတ်နဲ့မထွေးတွေးတော့သည်။
"မ...မဟုတ်ပါဘူး...အားလုံးကိုစားစေချင်လို့ပါ....သွား....သွားဝယ်တော့မယ်နော်...."
ဒေါ်ဘုတ်ပြေးထွက်သွားတဲ့ လင်းချိုကို ခေါင်းအသာခါကာ တပြုံးပြုံးနဲ့ကြည့်နေလိုက်တော့သည်။ မထွေးကလည်း သူ့မောင်လေးသဘောကျနေတဲ့ လူပါလာတာကို ပိုပြီးရိပ်မိလိုက်ပြီး ဘယ်သူများလဲဆိုတာ ပိုသိချင်လာမိသည်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပဲတော့ ဟိုစင်ဒီဆိုတဲ့မိန်းကလေးများလား၊ မဖြစ်နိုင်ပါမိမိမောင်လေးအကြောင်းမိမိသိသည်။ မိမိမောင်လေးက မိန်းကလေးရည်းစားမထားဖူးသလို မိန်းမအကြောင်းဆို ကောင်းတာလည်းမပြောဆိုးတာလည်းမပြောဖူးချေ။ မဟုတ်မှ ယောက်ကျားလေးသုံးယောက်ထဲကနဲ့ တူသည်။
YOU ARE READING
သက်တန့်ရောင်ခြယ်ခြင်း(Completed)
Romanceအချစ်ဇာတ်လမ်းလေးပါ။ဤficကို Wp၌ ဒီဇင်ဘာ ၁၂ရက် 2020 စတင်ရေးသားခဲ့သည်။ ကူးယူထားခြင်းမရှိပါ။ မူပိုင်Ficလေး ဖြစ်ပါသည်။
