Sabrı Sükût 1.Seri (Sükut-u Aşkın Gözyaşları) Tamamlandı

Büyük Buluşma

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Medyadaki müzikle dinleyin isterseniz...

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Günler günleri kovalamıştı...
Zehra'nın yüreği pare pare hasret ateşinde dağlanıyordu....
Vuslatı yarım kalmıştı ona ağlıyordu.
Yarım kalmış aşkına,minik kuş olan oğluna daha hiç bir şeyden haberi olmayan yetimine ağlıyordu...
Karar vermişti ailesi, Metehan için büyük bir yemek verilip Kuran okutulacaktı...

Herkes yaşamına dönmüştü artık...
Dönemeyen sadece Zehra'ydı.
Dönemeyen Ayşe anneydi...
Diğerleri içi kan ağlasada dönmüştü bir şekilde...
Şakalar yapmaya başlamıştı herkes mecbur...
Elbet hatırlıyordu herkes .
Kalbinde taşıyordu biliyordu Zehra...
Ama gücüne gidiyordu bu durum çünkü kocası çocukluk ve gençliğini hiç düşünmeden harcamıştı sevdikleri için...

Haksızlık mı ediyorum acaba ?Diyordu bazen.Haksızlık etmemeliyim diyordu...
Elbette herkes hayatına devam etmeliydi farkındaydı...
Pişmandı şimdi bir çok şeye ...
Keşke kocama daha fazla zaman ayırsaydım diye.
Halbuki Zehra herşeyiyle mükemmel bir eş olmuştu Metehan'a.
Metehan erkenden büyümek zorunda kalan biriydi...
Kimse onun acısını sormamıştı.
Kimse onu onun başkalarını düşündüğü kadar düşünmemişti...
Elbette annesi düşünmüştü her zaman ama elinden birşey gelmemişti. Üzülmekten başka.
Ama anne duası yetiyordu Metehan'a.

Ama bu Zehra Metehan'a çok değer vermişti. Metehan şımarmak ne demek...Zehra'yla öğrenmişti.
Birisi tarafından düşünüldüğünü bilmek...ne demek...
Onun için sabah erkenden kahvaltı hazırlamalar ne demek...
Metehan yemek yemediği zaman onunda yiyememesi ne demek...
O üzüldüğü zaman ondan çok ağlayan biri ne demek...
O mutlu olduğu zaman ondan daha fazla mutlu olmak demek ne demek...
Kendinden önce Metehan'ım için demek ne demek....daha nice şeyleri ve duyguları bu kızda Zehra'sında tatmıştı...

Ve iki ayı geçkindir de kocası için günlerdir ağlayıp acı çekmek ve kocasının ruhu huzur bulsun diye maddi ve manevi tüm imkanları sağlamak...
Kuran ve dualar okuyup hediye etmek...
Kocasının hatırasını yaşatmak için ceketine para koyup oradan almak ne demek...
Eşyalarını kendisi ve yavrusuna en değerli miras olarak görmek ne demek...
Minicik yavrusuna ninni yerine babasını anlatarak uyutmak ne demek ....

Edep iffet ne demek...
Kocası yokken onun hatıralarına sadık kalmak....
Kocam yoksa onun hatırası var diyerek halen daha kocasının kurallarında yaşamak
ne demek....
Bunları yaparken tamamen Allah'ın rızasını birinci vazife bilerek yapmak ne demek...
Allah'a layık nasıl kul olunur ...
Efendimize layık bir ümmet nasıl olunur...
Vatana millete hayırlı nasıl olunur...

Anne nasıl olunur...
Kadın nasıl olunur...
Gelin nasıl olunur...
Evlât nasıl olunur...
Kardeş nasıl olunur...
Dost arkadaş nasıl olunur....hepsini bu küçük kadınından görmüştü. Ve hayran olmuştu her seferinde ....
Tekrar tekrar şükür sebebi vaz geçilmezi aşkı biriciği olmuştu...
Farkındaydı Metehan hemde herşeyin...

Biliyordu elbette Zehra'sı da, her insan gibi her şeyi, ama o nefsine uyan biri değildi...Nefsi emmare biri değildi.
Tek gayesi Allah'ın emri istikametinde yaşamaktı....
Kocasının ölüm haberini aldığı günden beri bile daha çok Allah yoluna yönelmişti...
Lohusalık dönemini bile dini kitaplar okuyarak geçirmişti yaralı bir kuş gibi yüreğiyle ağlaya ağlaya...

Ve şimdi kameradan Metehan bu nadide çiçeğini izliyordu gözyaşları ve dilinde dualar ile.
Korkuyordu onu kaybetmekten.
Gerçekleri öğrendikten sonra ona sırt çevirmesinden korkuyordu ...
Biliyordu Zehra'sı bambaşkaydı.
Akılı başında yaşının üstünde bir olgunluğa sahip bir çiçekti....
Ama yine de korkuyordu...