Sabrı Sükût 1.Seri (Sükut-u Aşkın Gözyaşları) Tamamlandı

Serpil'in Evlat Hasreti

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Medyadaki müzikle dinleyin isterseniz....

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Gece dertlerin en yoğun hissedildiği andı şüpesiz....
Hastalara uzun geçerdi bitmek bilmezdi...
Özlemde, hasrette olana kalp sızısını daha çok hissettirir.
İnsanın acısını katmerlerdi...

Yastığa başını koyduğunda o aklına düşerdi...
Rüyalarına o düşerdi...
Bu acı çok zordu şüpesiz....
Özlemle hasretle gelen acıyla birlikte insanın sevdası aşkıda harlanıyordu adeta yakıyordu inceden inceye...

İnce gibi sanılsada aslında çok büyüktü insanın aklına düşünce çok ağır geliyordu.....Özlemin yükü.
Hasretin ızdırabı...
Yokluğunun acısı, boşluğu yerinin doldurulamaz olması hiç birşeyle kıyaslayamazdı...
İlla o olmalıydı onu görmeli, duymalı, dokunup hissetmeliydin ....
İlacı buydu bu acının, hemde en güçlü panzehiride buydu...

İşte bu gece birçoğu için aynıydı...
Zehra evine gelince doğruca kendi katına çıkmıştı...
Oğlunun altını değiştirip geceliğini giydirip ve emzirip yatağın üzerine bırakmıştı...
Kendiside abdestini alıp yatsı namazını kılıp dualarını etti...

Baktı oğlu uyumuştu .Bugün yine koynunda yanında yatırmak istiyordu...
Babasının yerinde onun tarafında onun yerini doldursun istiyordu Zehra...
Tıpkı aylardır yaptığı gibi koynunda yanında yatırmak istiyordu devamlı o yüzden doğru dürüst beşiğine yatırmamıştı geceleri...
Oğlu da alıştığı için durmuyordu annesin kokusunu istiyordu...

Zehra tutamıyordu kendini ağlamak istiyordu tüm bu yaşananlara...
Kocasının durumuna ...
Kendi durumuna ...
Kaynanasının durumuna ve ona duyduğu vicdan azabı yakıyordu Zehra'yı....Ama mecburum diyordu bakıp bakıp...Oğluna bakarken dahada kötü oluyordu bir anne olarak...

Bugün arkadaşı Serpil'in hali yakmıştı içini hemde çok...
Ne kadar belli etmemeye çalışsa da çok üzülüyordu....
Zahide'nin hamileliğine çok mutlu olmuştu Serpil ama Zehra anlıyordu Serpil'in içi yanıyordu...
Oda anne olmak istiyordu...Kaybettiği yavrusu halen aklındaydı Serpil'in...
Ve kendini sorumlu tutup suçluyordu halen daha, kocasına karşı kendini suçlu hissediyordu farkındaydı Zehra.

Ya yaralı bir kuş gibi olan Zahide. Onun durumuda vahimdi.
Hatun nine kıza hayatı zindan ediyordu artık iyice...
Ya annesinin durumuna üzülmeside bambaşkaydı ve bu acı çok zordu onun için...
Birde Feride vardı aynı evin içinde. "Hoş ben Feride'nin hiç bir kötü huyunu görmedim.

Kız kendi halinde sessiz sakin oturuyor...
Diğer iki kız kardeşi gibi değil...
Yada annesi ve anneannesi gibi değil...
Kıyıda köşede sürekli dertli üzgün yaralı bir kuş gibi oturuyor sanki...
Verirsen yiyor vermezsen yanaşamıyor bile...

Ama diğer iki kız kardeşi öylemi fenalar hemde çok...
Sürekli Zahide'ye bir laf sokma ve iğneleme peşindeler...
Vitrin bebekleri gibiler adeta...Havalı, kendilerini beğenmiş bir halleri var.
Ama Feride bambaşka birisi gibi ....
Sanki o evde mecburen kalıyor gibi...
Bugün Serpil'de aynı şeyleri söyledi.
Oda fark etmiş...
Hatta Zahide bile söyledi....
Feride bunlar gibi yapmıyor çok ilginç demişti....
Allah'ım sen affet beni günahlarını alıyorsam..."dedi Zehra içinden...

Ağlamak istiyordu ama kocası kamera var sizi izliyorum demişti....
Şimdi ağlarsa kocası görüp üzüle bilirdi...
Zaten kocası için herşey daha zordu.
Bu süreçte en çok yara alan kocasıydı şüpesiz....
"Ama banyoda yok kamera "diyerek kalkıp gitti banyoya...