Sabrı Sükût 1.Seri (Sükut-u Aşkın Gözyaşları) Tamamlandı

Sükunetimi Korumalıyım

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Medyadaki müzikle dinleyin isterseniz....

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Zaman ağır, ruhum dingin
Etraf sessiz, ufkum engin
Hora geçti bu âhengin
Ne güzelsin ey sükûnet!

Efkârımı yer böceğim
Gonca sunar al çiçeğim
Zehir olsan içeceğim
Ne güzelsin ey sükûnet!

Param yokmuş, kime ne ki?
Kapım çalmaz, neden peki?
Adım çıkmış sinameki
Ne güzelsin ey sükûnet!

İşim gücüm de olmasa
Kalmadı bak canda tasa
Kalem, kâğıt, bir de masa
Ne güzelsin ey sükûnet!

Rızkı veren yüce Allah
Desin makbul kul inşallah
Şükürdeyim vallah billah
Ne güzelsin ey sükûnet!

Mücella Pakdemir

Kuranı rehber etmişiz,
Hakka dönüp didinmişiz,
Resül yolunda gitmişiz,
Ne güzelsin ey sükûnet! ..................................Fatma ALAGEYİK

Yaradanım sen bilirsin
Her tövbede ses verirsin
Biz kulların-ı görürsün
Ne güzelsin ey sükûnet!

Dualarla her güne biz
Gönül verdik 'Rabb' sana biz
Şükür ettik bu yöne biz
Ne güzelsin ey sükûnet!

Allah'ım sen affet bizi
Sana tövbe dizi dizi
Bundan başka yoktur izi
Ne güzelsin ey sükûnet!

Kim ki bilmez surat asar
İslam'da beş şarttan kaçar
Kul 'Pakdemir' ona yazar
Ne güzelsin ey sükûnet! ...............................

Demiş bunca şair, demek ki sükunet kıymetli bir davranış...Her zaman olduğu gibi bende sükunetimi koruyacağım, hem doktor Arzu hanım anlattı bazı şeyleri ve o ilk şoku atlattım...Duyacaklarıma hazırım ben...."dedi içinden...
Allah'ım bana aklı selim düşünmeyi nasip et....dedi tekrar içinden...

Zehra" Metehan açmısın ?
Bende birşey yemedim daha sabah kahvaltısından sonra...Yemek yapmıştım evde olanlardan ..."dedi...
Biliyordu şu anda yemezse sonra stresten yiyemeyecekti.
Buda oğlunu olumsuz etkilerdi...
Sütü ancak yetiyordu zaten...
En çokta kocasının yiyememesi üzerdi üstelik...
O yüzden sormuştu açmısın diye...
O bir anneydi o bir eşti ve görevi; ailesi için en güzelini ve doğrusunu düşünmesi gereken biriydi...
"Elimden nekadar gelirse"...dedi içinden.
Metehan "evet "demişti....

Mutfağa girdi Zehra mutlu bir şekilde herşeye rağmen...
Metehan oğlu kucağında gidip mutfaktaki masaya oturdu...
Masa mükemmel gözüküyordu.
Metehan karısının becerikli olduğunu biliyordu ama şu yaptığı tamamen ne kadar büyük bir kalbinin olduğunu birkez daha ispatlamıştı...

Küçücük çocuğuyla, birde sabahki yaşadığı şok etkisiyle bile kocasını düşünmüştü...
Zehra ne olursa olsun tebessümünü korumaya çalışıyordu ...
Çünkü kocasını geri itip korkutup anlatacaklarını karısına tam olarak anlatamamasından korkmuştu...
Kocasınında zor günler geçirdiği bariz belliydi...
Tam bir mümine hanıma yakışan asil davranışını koruyordu ....
Vakur asil bir hanımlığın hakkını daima veriyordu Zehra....

Metehan karısının en çokta bu haline hayrandı..."ah hangi haline hayran değilim ki ..."dedi içinden...
"Bu asil kadın benim hepte öyle olacak asla vazgeçmem ondan..."dedi....
Zehra sevis tabağına hemen yiyecekleri koymuştu...
Limonatayıda bardaklara koyup oturdu...