Sabrı Sükût 1.Seri (Sükut-u Aşkın Gözyaşları) Tamamlandı

Zahmetin içindeki rahmet

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿
Medyadaki müzikle dinleyin isterseniz 🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾

🍁🍁Evet hepimizin Ramazan-ı şerifi mübarek olsun Rabbim tekrarlarına ulaştırsın. Tuttuğumuz oruçları kabul etsin. Bölüm için yorum ve beğeni verenlerden Allah razı olsun teşekkür ederim sağlıklı günler dilerim herkese okuyanlarada,ama inanın yazmak zor sizlerin küçük bir beğenisi ve yorumu yazmam için şevk veriyor.
Bölüm nasıldı?
Sedat ve Serpil nasıl gidiyor.Ve sonları ne olur acaba?
Ya bizim yağız oğlan Metehan ve narin karısı Zehra nasıl ilerliyor?🍁🍁

🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾

Seni sevdigini hissettiren hatta düşüncelerin, duyguların, hislerin saçma bile olsa değer veren dinleyen insana ihtiyacı vardır insanın bazen.
Zehra sadece bunları düşünüyordu.
Bu adam Zehra'ya çok güzel ve farklı hissettiriyordu .Bir tarafı kırılıyordu ama bir tarafı hemen onu savunmaya geçiyor Metehan bambaşka biri sakın ola yanlış şeyler düşünme diyordu.Ve bu yanı çok ağır basıyordu.

Baktı hiç çekinmeden kocasının gözlerine ilk defa içindekileri söylemek istiyordu.
Metehan adeta karısının büyüsüne kapılmış başka bir şey düşünemez olmuştu. Zehra'nın yüzüne öyle bakmasıyla kendine geldi.
Acaba artık eskisi gibi olmayacakmı diye geçirdi içinden. Korkuyordu evet bu heybetli adam bu küçük karısının ilgisine ,sevgisine muhtaçtı. Yoksa yaşamak eskisi gibi monoton bir hal alırdı.
Ve buna dayanamazdı çünkü bu küçük kadını onun yaşamına bir ışık olmuştu.

Ama korkuyla duyguları karışan Metehan öyle düşünüyordu .Fakat Zehra'sı tam tersini düşünüyordu.
Zehra içinden "ben bu adam olmasa ne yapardım bilemiyorum. Allah'ımın bir lutfu bana, ne olursa olsun kocama karşı görevlerini yerine getiren mümine bir hanım olmak istiyorum. Geçmişle yaşanmaz geleceğe güzel günlere bakmam lazım. Elbette geçmişten büyük bir ders alarak.Kaç gündür ne haldeyim bu koca adam yokken.

Tamam o kadınlarla görüştüğü anlar aklıma gelince kendimi kötü hissediyorum. Ama onlar geçmişi kocamın, akıllı kadın kocasına geçmişi unutturur yuvasına bağlar. Bende kocamın yol göstericisi olacağım,herşeyiyle bir eş olarak kocamın üzerimdeki haklarına riayet gösterip onu mutlu bir yuva içinde memnun etmek benim görevim. Bunu önce Allah rızası için sonra kocama olan aşkım ve sevgim için yapacağım. Rabbim yardım edecektir.Ne zaman Rabbim'e güvenip istediysem beni bedhah etmedi.
Tıpkı en zor imtihanımda bu koca adamı karşıma çıkardığı gibi.Şimdi bana Rabbim'in hediye ettiği kocama ve yuvama sım sıkı tutunma zamanı. Ben sadece kocamın bana anlattıklarına güveneceğim çünkü bunca zaman bazı şeyleri gizlemesi haricinde hiç bir güvensizlik hissedecek durumu olmadı. Gizilediklerininde sebeplerini açıkladı zaten.Önemli olan zoru başarmak. Bende nefsimi gururumu yenerek bu zor olayı başaracağım inşallah"içinden geçenler tamda buydu...

Metehan karısının hâline ve bir o kadarda tatlı haline gülerek baktı içinden ah ah çekti. Tepkisini ölçmek için yavaşça dudaklarına doğru eğildi küçük bir buse bıraktı kokusunu içine çekti ve bir süre öyle bekledi tam daha tutkuyla öpecekken dış kapının sesini duyuncaya panikle birbirlerine baktılar.

Metehan karısının gözlerinden o günkü travmasını hatırladığını anladı.
"Sakin ol Zehra'm ben bir bakayım bakalım kimmiş ,geçti o günler panik yapma kendine".
Metehan kapıya kadar gitti kim o diyerek elini uzattı kapının kilidine.
"Benim Metehan abi Serpil"
Metehan hemen kapıyı açtı. Sesi duyan Zehra koşarak geldi çünkü abisi telefonunu aldığı için iletişime geçememişti Serpil'le.