Sabrı Sükût 1.Seri (Sükut-u Aşkın Gözyaşları) Tamamlandı

Mehmet ve Hatice'nin Sözü

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Medyadaki müzikle dinleyin isterseniz....

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

"Bir gün gelir, açmaz dediğin çiçekler açar...Gitmez dediğin dertler gider. Bitmez dediğin zaman geçer. Hayat öyle bir sır ki; önce şükür, sonra sabır, sonra da inanmak gerek..."dedi Yusuf giden Seher'in peşinden bakarken...

Ayşe anne de kafede oturmuş Mehmet'i bekliyordu...
Düşüncelerle boğuşarak önündeki kahvesini koklayıp içine çekerek geçmişe daldı....
"Kocam Mustafa'm ne çok severdi kahveyi...Bu kahveyi senin kadar güzel yapan yok güzelim benim derdi.
Aslında herkesin yaptığı kahveydi.Ama o benim elimden içtiği için öyle geliyordu ona....
Otur karşıma Ayşe'm seninle içelim şu kahveyi.Senin gözlerine bakarak içmek başka oluyor...

Aslında içtiğim kahveyi güzel ve lezzetli yapan senin hoş sohbetin ve güzel gözlerin derdi....
Ah ah kaç yıl oldu öleli...Metehan yeni ortaokulu bitirmişti...
Ali'de lise ikiyi bitirmiş son sınıfa geçmişti....
Kızlar küçüktü...büyüdüler. Oğlanlar kocaman adam oldu...
Evlendiler hatta Metehan'ın iki çocuğu olacak...
Oda karısına aynı babasının bana baktığı gibi bakıyor....
Ali'de mutlu...Şimdi kızlar büyüdü yuvadan uçmaya hazırlanıyor...
Ah ah yıllar kocam öldükten sonra bana ne kadarda uzun geldi...
Mustafa'm öldükten sonra onsuz geçen günler bana bir asır gibi geldi.
Allah nasip ederse kocamın adı geliyor...Gelinim sağ salim kurtulur inşallah o zaman mutlu olacağım. Kocamın adını torunumda görmek. Kocamın adıyla ona seslenmek çok güzel bir duygu olacak benim için...."diyip akan gözyaşını sildi....

İç çekerek kapıya bakıyordu ki Mehmet ve Fatma hanım gelmişti...
Mehmet heyecanla "Çok bekledin mi Ayşe teyze...?"dedi.
"Yok oğlum sadece bir kahve içtim...İyide oldu yalnız kalmaya düşünmeye ihtiyacım varmış. Uzun zamandır dışarı çıkmamıştım..."dedi.
"Nasılsın Ayşe sanki biraz üzgün görünüyorsun..."dedi Fatma anne...
"İyiyim dünürüm. Eskileri yad ettim biraz...."

Mehmet siparişleri verdikten sonra zaman kaybetmeden söze girdi.
"Ayşe teyze biliyorsun Hatice ile birbirimizden hoşlanmıştık hatta aşık olduk........................"diye uzunca anlatmıştı...
Bu durumu daha bir kaç saat önce öğrenen Fatma annede duyduklarına şaşırmıştı. Mutluda olmuştu çünkü Hatice iyi bir kızdı...
"Ah oğlum ben ne diyeyim...Bir duydum birbirinizi seviyorsunuz aynı gün bir duydum ayrılmışsınız......"dedi Ayşe anne.

"Ayşe teyze Hatice şimdide kimsenin haberi yok Endenozya'ya gidiyor...
Hemde yarından sonra............."dedi Mehmet.
Ayşe anne anlamıştı kızında bir tuhaflık olduğunu yutkundu ağlayarak "demek gidiyor....?"demişti.
Mehmet" bugün takip ettim onu Endenozya'ya gitmek için Konsolosluğa gitti.
Peşine düşmüştüm aramızda hararetli konuştuğumuz için polis yanlış anlama sonucu beni merkeze götürdü....................."diye tüm olanı biteni anlatmıştı....

Ayşe anne ve Fatma anne gülselermi yoksa kızsalarmı bilemediler...
"Demek dönüp bakmadı bile kızım ha oğlum....?Yusuf oğlum bari kurtarmış seni....Allah ondan razı olsun...."demişti...
"Kız haklı Ayşe benim oğlum kızın kalbini kırmış...Oda incinmiş haklı olarak......."demişti Fatma anne.
Sonra üçü birlikte uzun bir sohbet etmişlerdi....

*********
Yusuf Seher'in çıkışını bekliyordu...Havada iyice kararmış akşam ezanı okunmuştu...
Seher nihayet çıkmıştı ablasının evinden...
Yusuf kararlıydı artık aşkını anlaması gerekiyordu Seher'in...
Seher tam yönünü dönmüştü ki karşısında çatık kaşlarıyla duruyordu Yusuf...
Seslenip seslenmemek arasında karasız kalmıştı...
Seher'de ablası gibi biriydi aynı karaktere sahipti... Kolay kolay seslenecek biri değildi.
Yusuf'ta farkındaydı Seher'in yapısının...