"အထူးေလး"
"...."
"မနက္သုံးနာရီထိုးေနၿပီ"
"...."
"ထၾကစို႔ေလ"
"...."
"လာပါ...ထၾကရေအာင္ေနာ္"
"မထခ်င္ေသးဘူး..ငါးမိနစ္ေလာက္ထပ္အိပ္ၾကရေအာင္"
ေျပာၿပီးေမာင္ထူးကို ေစာင္ထဲျပန္ဆြဲသြင္းလိုက္တယ္။
ဒီေန႕က တပိုတြဲလျပည့္ေန႕ျဖစ္တာမို႔ ခါတိုင္းထက္ပိုေအးေနတယ္။ အခုက ႐ြာေရာက္ေနေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။ ႐ြာမွာက ထရံကာနဲ႕မို႔ အေအးဓာတ္က အခန္းထဲကို စိမ့္ၿပီးေတာ့ဝင္ေနတယ္။ ႐ြာေရာက္ေနတာမို႔ အက်ီေတြလည္း ခြၽတ္မအိပ္ရ။ ေမာင္ထူးရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္ေနတာမွန္ေပမယ့္ သူ႕အတြင္းသားေတြနဲ႕ ထိမေနေတာ့ လူကႏြေးမေနေတာ့ဘူး။ အရမ္းအရမ္းကို ေအးစိမ့္ေနတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ မထခ်င္ေသးဘူး။
"ေနာက္က်ေနမယ္ေလ"တဲ့ ေမာင္ထူးကျပန္ေျပာတယ္။ အရမ္းေအးလို႔ ငါးမိနစ္ေလာက္ႏြေးေအာင္ဖက္ထားေပးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ဖက္ထားေပးတယ္။ အဝတ္ေတြမဝတ္ထားရင္ေကာင္းမွာပဲ။ ဒါမွ သူ႕အသားႏြေးႏြေးေလးနဲ႕ထိၿပီး ပိုႏြေးေနမွာ။ အခုက႐ြာေရာက္ေနတာဆိုေတာ့ အဝတ္ေတြခြၽတ္အိပ္ဖို႔က အဆင္မေျပဘူး။ အေပၚထပ္က အခန္းဆိုေပမယ့္ တံခါးမပါဘူး။ လိုက္ကာပုံစံမ်ိဳးေလးပဲ ကာထားတာမို႔။ မေတာ္တဆ အေမတို႔တက္လာခဲ့ရင္ အျမင္မတင့္တယ္မွာစိုးလို႔ အေနအထိုင္ေတြ ဆင္ျခင္ေနရတယ္။
"အေပၚကႏွစ္ေကာင္ေရ နိုးေနရင္လည္း ထၿပီး လာဝိုင္းကူၾက"
အေမ့ရဲ႕ေအာ္သံၾကားေတာ့ ေမာင္ထူးက ကြၽန္ေတာ့္ကိုအတင္းဆြဲထူတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္အေမကို အဲ့ေလာက္ေၾကာက္တာပါ။ အေမက ဘာဆို "ဟုတ္ကဲ့...ဟုတ္ကဲ့"နဲ႕။ တအားကို လိမၼာတာ။ အေမကလည္း ခိုင္းသလားမေမးပါနဲ႕။ မရွိ,ရွိတာကို ရွာၿပီးေတာ့ခိုင္းတယ္။ အေမခိုင္းသမွ်ကိုလည္း ေမာင္ထူးကဘယ္ေတာ့မွမျငင္း။ ၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က မၾကည့္ရက္ေတာ့ဘူး။ "မလုပ္နိုင္တာေတြဆို မလုပ္ေပးနဲ႕ ျငင္းသာပစ္လိုက္"လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေျပာေတာ့လည္း ျငင္းလို႔ဘယ္လိုလုပ္ေကာင္းမွာလဲတဲ့ ေမာင္ထူးက ျပန္ေျပာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ အေမခိုင္းသမွ် ကူလုပ္ေပးလိုက္ရတယ္။ ႐ြာလာရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေအးေအးေဆးေဆး မနားရဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း သိပ္မလာျဖစ္ဘူး။ အခုေတာင္ မမ,မဂၤလာေဆာင္မို႔ လာျဖစ္ခဲ့တာ။
YOU ARE READING
မောင်ထူးနဲ့ပေါင်းပြီး ကျွန်တော်ပါထူးသွားတယ် ( Completed)
Fantasyကိုယ်က ဇာတ်ကြောင်းပြောပုံစံလေးတွေဆို တအားကြိုက်တာမို့... ဇာတ်ကြောင်းပြောပုံစံမျိုးပဲရေးမှာပါနော်။ ကိုယ့်အကြောင်းကို ကိုယ်ဘာသာပြောပြနေသလိုမျိုးပါ ကိုယ္က ဇာတ္ေၾကာင္းေျပာပံုစံေလးေတြဆို တအားႀကိဳက္တာမို႔... ဇာတ္ေၾကာင္းေျပာပံုစံမ်ိဳးပဲေရးမွာပါေနာ္။ ကိုယ့္...
