ကြၽန္ေတာ္လန့္ၿပီး ေအာ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ မီးကျပန္လင္းလာတယ္။ မီးေရာင္က မ်က္စိစူးေနလို႔ မ်က္လုံးေတြကို မွိတ္ျပစ္လိုက္ရတယ္။
"အဆင္ေျပရဲ႕လား"ေမာင္ထူးရဲ႕အသံ။ ေမာင္ထူးေရာက္ေနတာလား။ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္လုံးေတြကို မွိတ္လိုက္ဖြင့္လိုက္ အႀကိမ္ႀကိမ္လုပ္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္အေရွ႕မွာ ေမာင္ထူးအေမက ရပ္ေနတယ္။ အူတိအူေၾကာင္ပုံစံနဲ႕။ အန္တီက ဘယ္လိုလုပ္။ မေကြးသြားတယ္ဆို။ ဒါဆို ခုနကေတြ႕တာ ေမာင္ထူးအေမေပါ့။ ေမာင္ထူးအေမက အေမွာင္ႀကီးထဲကို ဘာလုပ္ေနတာလဲ။
"ဦးေလးနဲ႕ မေကြးလိုက္သြားတယ္ဆို"
ေမာင္ထူးအေမကို ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ေမးလိုက္တယ္။
"အစကေတာ့ မေကြးလိုက္သြားတာပဲဆရာေလးေရ...
မိုး႐ြာလာေတာ့ အိမ္ကိုစိတ္မခ်လိဳ႕ ျပန္လွည့္လာၾကတာ။ အိပ္ကုန္ၾကၿပီထင္ေနတာ။ မအိပ္ၾကေသးဘဲကိုး။ ဒါနဲ႕ ဆရာေလးက ဒီမွာအိပ္တာလာ...ဒီလိုမွန္းသိရင္ ျပန္မလာပါဘူး။ စိတ္ခ်လက္ခ်သြားပါတယ္..."
ကြၽန္ေတာ္ရွိရင္စိတ္ခ်ရေအာင္ ကြၽန္ေတာ္က ရဲမွမဟုတ္တာ။ ဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထိန္းကူလိုက္တဲ့သူက ဦးေလးလား။ ကြၽန္ေတာ္အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ေမာင္ထူး...."
ပါးစပ္ကေနေယာင္ၿပီးေခၚမိသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မလဲက်ေအာင္ထိန္းလိုက္တဲ့သူက ေမာင္ထူးျဖစ္ေနတယ္။ ေမာင္ထူးက အက်ႌမပါဘူး။ အေပၚပိုင္းဗလာနဲ႕။ ေအာက္ပိုင္းကိုေတာ့ တဘက္နဲ႕ပတ္ထားတယ္။
"မင္းက ဘယ္လိုလုပ္....ေရခ်ိဳးေနတာမဟုတ္ဘူးလား"
ဟုတ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္အခန္းျပင္ ထြက္လာေတာ့ေမာင္ထူးက ေရခ်ိဳးေနတာ။ အခုက် ဘယ္လိုလုပ္ ကြၽန္ေတာ့္အေနာက္ကို ေရာက္ေနခဲ့တာလဲ။ အသံမေပးဘာမေပးနဲ႕။
"မီးပ်က္သြားေတာ့ မင္းမေနရဲမွာစိုးလို႔ အျပင္ထြက္လာတာ။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ မင္းကရွိမေနဘူး။ အဲ့ဒါနဲ႕ စိတ္ပူလို႔ လိုက္ရွာတာ။ မီးဖိုတံခါးပြင့္ေနေတာ့ မင္းမ်ားဗိုက္ဆာလို႔ တစ္ခုခုစားေနတာလားဆိုၿပီး ဝင္လာလိုက္တာ။ အခုလိုေတြ႕တာပဲ...." ေမာင္ထူးကရွင္းျပတယ္။
YOU ARE READING
မောင်ထူးနဲ့ပေါင်းပြီး ကျွန်တော်ပါထူးသွားတယ် ( Completed)
幻想ကိုယ်က ဇာတ်ကြောင်းပြောပုံစံလေးတွေဆို တအားကြိုက်တာမို့... ဇာတ်ကြောင်းပြောပုံစံမျိုးပဲရေးမှာပါနော်။ ကိုယ့်အကြောင်းကို ကိုယ်ဘာသာပြောပြနေသလိုမျိုးပါ ကိုယ္က ဇာတ္ေၾကာင္းေျပာပံုစံေလးေတြဆို တအားႀကိဳက္တာမို႔... ဇာတ္ေၾကာင္းေျပာပံုစံမ်ိဳးပဲေရးမွာပါေနာ္။ ကိုယ့္...
