ကျွန်တော်လန့်ပြီး အော်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ မီးကပြန်လင်းလာတယ်။ မီးရောင်က မျက်စိစူးနေလို့ မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ပစ်လိုက်ရတယ်။
"အဆင်ပြေရဲ့လား"
မောင်ထူးရဲ့အသံ။ မောင်ထူးရောက်နေတာလား။ ကျွန်တော် မျက်လုံးတွေကို မှိတ်လိုက်ဖွင့်လိုက် အကြိမ်ကြိမ်လုပ်တယ်။ ကျွန်တော်အရှေ့မှာ မောင်ထူးအမေက ရပ်နေတယ်။ အူတိအူကြောင်ပုံစံနဲ့။ အန်တီက ဘယ်လိုလုပ်။ မကွေးသွားတယ်ဆို။ ဒါဆို ခုနကတွေ့တာ မောင်ထူးအမေပေါ့။ မောင်ထူးအမေက အမှောင်ကြီးထဲကို ဘာလုပ်နေတာလဲ။
"ဦးလေးနဲ့ မကွေးလိုက်သွားတယ်ဆို"
မောင်ထူးအမေကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်မေးလိုက်တယ်။
"အစကတော့ မကွေးလိုက်သွားတာပဲဆရာလေးရေ...
မိုးရွာလာတော့ အိမ်ကိုစိတ်မချလို့ ပြန်လှည့်လာကြတာ။ အိပ်ကုန်ကြပြီထင်နေတာ။ မအိပ်ကြသေးဘဲကိုး။ ဒါနဲ့ ဆရာလေးက ဒီမှာအိပ်တာလာ... ဒီလိုမှန်းသိရင် ပြန်မလာပါဘူး။ စိတ်ချလက်ချသွားပါတယ်..."
ကျွန်တော်ရှိရင်စိတ်ချရအောင် ကျွန်တော်က ရဲမှမဟုတ်တာ။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ထိန်းကူလိုက်တဲ့သူက ဦးလေးလား။ ကျွန်တော်အနောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။
"မောင်ထူး!!"
ပါးစပ်ကနေယောင်ပြီးခေါ်မိသွားတယ်။ ကျွန်တော် မလဲကျအောင်ထိန်းလိုက်တဲ့သူက မောင်ထူးဖြစ်နေတယ်။ မောင်ထူးက အင်္ကျီမပါဘူး။ အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့။ အောက်ပိုင်းကိုတော့ တဘက်နဲ့ပတ်ထားတယ်။
"မင်းက ဘယ်လိုလုပ်.... ရေချိုးနေတာမဟုတ်ဘူးလား"
ဟုတ်တယ်။ ကျွန်တော်အခန်းပြင်ထွက်လာတော့ မောင်ထူးက ရေချိုးနေတာ။ အခုကျ ဘယ်လိုလုပ် ကျွန်တော့်အနောက်ကို ရောက်နေခဲ့တာလဲ။ အသံမပေးဘာမပေးနဲ့။
"မီးပျက်သွားတော့ မင်းမနေရဲမှာစိုးလို့ အပြင်ထွက်လာတာ။ အပြင်ရောက်တော့ အခန်းထဲမှာ မင်းကရှိမနေဘူး။ အဲ့ဒါနဲ့ စိတ်ပူလို့ လိုက်ရှာတာ။ မီးဖိုတံခါးပွင့်နေတော့ မင်းများဗိုက်ဆာလို့ တစ်ခုခုစားနေတာလားဆိုပြီး ဝင်လာလိုက်တာ။ အခုလိုတွေ့တာပဲ...."
YOU ARE READING
မောင်ထူးနဲ့ပေါင်းပြီး ကျွန်တော်ပါထူးသွားတယ် ( Completed)
Fantasyကိုယ်က ဇာတ်ကြောင်းပြောပုံစံလေးတွေဆို တအားကြိုက်တာမို့... ဇာတ်ကြောင်းပြောပုံစံမျိုးပဲရေးမှာပါနော်။ ကိုယ့်အကြောင်းကို ကိုယ်ဘာသာပြောပြနေသလိုမျိုးပါ ကိုယ္က ဇာတ္ေၾကာင္းေျပာပံုစံေလးေတြဆို တအားႀကိဳက္တာမို႔... ဇာတ္ေၾကာင္းေျပာပံုစံမ်ိဳးပဲေရးမွာပါေနာ္။ ကိုယ့္...
