GENÇLİK ATEŞİ

Bölüm 31

Odasının kapısı açıldığında Derin bakışlarını pencereden ayırmış ve kapıya dönmüştü.

Kapıda babasını görmek, hissettiği birden fazla duyguyla kalbinin hızla çarpmasına sebep olurken nefesini kesti.

Babası yatağına doğru yaklaştığında elleri altındaki çarşafı sıkıca kavramıştı. Ardı ardına içine çektiği nefesler, göğsünün hızla inip kalkmasına sebep oluyordu.

"Daha fazla yaklaşma" dedi boğuk bir sesle. Babası yatağının ayakucuna kadar gelmişti.

"Derin..." diye fısıldayan babasının sesi acı çekiyormuş gibi çıkmıştı.

"Lütfen çık" dedi Derin, onun yüzüne bakmaya dayanamayarak. Bakışlarını kucağına indirdi ve o günü hatırlarken gözleri doldu.

"Kızım" diyen babası ona doğru tekrar hareket ettiğinde Derin "Yaklaşma!" diye çığlık attı.

Derin deli gibi korkuyordu. O an evde kimse olmadığını da biliyor, babasının ona tekrar zarar verecek olmasından korkuyordu. Babasından korkuyordu! Büyürken her düştüğünde onu ayağa kaldıran, her zaman arkasında duran ve onun için her şeyi yapacağını söyleyen babasından korkuyordu. Ona zarar vermesinden korkuyordu! Elbette büyürken babasının diktatörlüğünün farkındaydı. Aldığı kararların çoğunu babasının ne tepki vereceğini düşünerek almıştı ama hiçbir zaman ona fiziksel bir zarar verebileceğini düşünmemişti. Tek istediği babasının onun hayatına saygı duyması ve onun ideallerini gerçekleştirmesine izin vermesiydi.

Babası onun çığlığıyla bir an yerinde kalsa da kısa süre sonra tekrar hareket etmiş ve Derin'in yanına oturmuştu.

Derin şimdi titriyordu. Bedenini yatağın diğer tarafına doğru kaydırmış, babasından kaçmaya çalışıyordu ancak ani hareket ederse bacağına zarar vereceğinin de farkındaydı.

Babasının elleri yumruk olmuş elini kavradığında Derin korku ve telaştan zor nefes alıyordu.

"Derin sana zarar vermeyeceğim" diyen adam onu sakinleştirmeye çalışıyordu ama Derin'in gözleri donuklaşmış, merdivenden düştüğü ana takılı kalmıştı.

Babası onu omzundan kavrayıp göğsüne çekti. Derin'i kollarının arasına alıp sıkıca göğsüne bastırırken genç kız boğulurcasına bir ses çıkarttı ve elleriyle onu itmeye çalıştı. Kafası ise diğer tarafa dönmüş gözlerini sımsıkı kapatmıştı. O an onun ellerinden kurtulamayacak kadar çaresiz olmak kendini çok güçsüz hissettirmişti. Kalbi deli gibi çarpıyor ve zor nefes alıyordu.

Saçlarında hissettiği dokunuş kırılma noktası oldu. Sessiz bir hıçkırık dudaklarının arasından kaçarken gözyaşlarına boğuldu.

Kendisini babasının kollarına teslim etti. Artık karşı çıkmıyordu. Yanağını omzuna koymuş elleri ikisinin arasında yatağa düşmüştü. Hıçkırarak ağlarken babası sessizce saçlarını okşuyordu.

Bir süre sonra Derin tüm cesaretini toplayarak onu kendinden uzaklaştırıp sırtını arkasındaki yastığa bastırdı. Kalbi deli gibi çarpsa da gözleri babasının şüpheyle kısılmış gözlerine cesaretle baktı.

"Beni merdivenden aşağı ittin" dediğinde babası gözlerini kaçırmadı.

"Kendimi kontrol edemedim" diyerek itiraf ettiğinde Derin'in ağzı şaşkınlıkla açıldı. O an böyle bir karşılık vermesini beklemediğini anladı. Babasının itiraz etmesini onun yanlışlıkla düştüğünü iddia etmesini ve ona asla zarar vermeyeceğini söylemesini beklemişti. Ancak kararlı bir şekilde ona bakan babası bunların hiçbirini söylemeyecekti.