一个钢镚儿(A lucky coin)
အပိုင်း၇
ထိုနေ့က ယမ့်ဟန် ဖုန်းကိုင်လျက် လျှောက်လာခဲ့ကာ ဖုန်းအား သစ်ပင်အောက်တွင် ချထားခဲ့သည့်အချိန်က ချူးယိသည် သူ(ယမ့်ဟန်)live လွှင့်နေသည်ကို ခန့်မှန်းမိခဲ့သော်လည်း ယမ့်ဟန်၏ live က ဒီလေါက်တောင်ပျင်းဖို့ကြောင်းနေသည်ကိုတော့ ဒီနေ့မှသာ သိသွားခဲ့သည်။
ထို့အပြင် live လွှင့်ချင်လာလျှင် ချက်ချင်း လွှင့်လိုက်ပြီး ၊ ပိတ်ချင်လာလျှင်တော့ ဘာမပြောညာမပြောနှင့် ချက်ချင်း ပိတ်တတ်သည်။
မျက်နှာလည်း မပြပေ။မျက်နှာပြရမည့် အချိန်ဆိုလျှင် mask တပ်ထားတတ်သည်။
ကြည့်တဲ့လူ မရှိတာ မထူးဆန်းပေ။
အကယ်၍ ယမ့်ဟန်သာ မျက်နှာပြလိုက်ပါက သေချာပေါက် ဆွဲဆောင်နိုင်ကာ ချူးယိ၏ ဘေးခုံက မိန်းကလေးလိုမျိုး လက်ဆောင်အများအပြား ရရှိနိုင်သည်......သို့သော်လည်း ချူးယိကတော့ ဒီလို ပျင်းစရာကောင်းသည့် live လွှင့်မှုကို အလွန် သဘောကျလှသည်။
"မတူကွဲပြားသည့် ဘဝ" လိုမျိုး ခံစားချက်အား သူခံစားမိလိုက်သည်။သာမန်အတိုင်း စကားပြောဆိုကာ ပျင်းရိဖွယ်ကောင်းသော်လည်း မိမိနှင့် မတူပေ။
အတော်လေး စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းလှသည်။
သူ live အား အကြိမ်အတော်များများ မကြည့်ဘူးပေ။
သူ၏ သက်တမ်းကြာနေပြီဖြစ်သည့် ဖုန်းမှာ ဤကဲ့သို့ live လွှင့်ခြင်းအား ကြည့်လို့မရပေ။သူ ဝင်ကြည့်သည့် အခါတိုင်း လိုင်းဆွဲအားက 2G ပဲ ရှိတာကြောင့် ရပ်သွားတတ်ပြီး battery အားကလည်း မခံပေ။
ဒီနေ့ ယမ့်ဟန် live လွှင့်နေသည်အား သူဆက်ကြည့်ချင်သော်လည်း အချိန်မလောက်တော့ပေ။သူက ဆီဝယ်ရန် ထွက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။
အမေက supermarket ကနေ ဆီမဝယ်ပဲ စျေးထဲရှိ စည်ပိုင်းထဲမှ ချိန်ရောင်းသည့် ဆီကိုသာ ဝယ်တတ်သည်။စျေးချိုသောကြောင့်ပင်။
စျေးက တော်တော်ဝေးတာကြောင့် အချိန်များများ ရလေသည်။သို့သော် သူက ဘောပင်ရှာနေကာ ၊ ယမ့်ဟန်နှင့်လည်း အချိန်အတော်ကြာသွားတာကြောင့် ၊ အခု စျေးကို ပြေးမသွားလျှင် ပေးထားသည့် အချိန်ထက် ပိုကြာသွားတော့မည်ပင်။