fucking Art [z.m/l.s]

chapter 49

حدود پنج دقیقه از ازدواج زین و لیام می‌گذشت و تو تمام این چند دقیقه انجل به این فکر میکرد که پس چرا هلولا و مرهبون مثل عمو زینی و عموی نرمش از اون حرفا به هم نمیزنن؟؟

پس کمی خودشو به هری نزدیک تر کرد و دستشو رو به پایین کشید.
هری فورن مکالمش با پدرشو قطع کرد و کمی خم شد تا به خوبی صدای انجلو بشنوه.

هری: جانم پرنسس؟

انجل: نوبت تو و هلولا نمیشه؟؟

اخمی از روی دقت روی پیشونی پسر نشست.

هری: کدوم نوبت؟

انجل کلافه پوفی کشید. چرا بابای جدیدش انقد خنگ‌ بود؟

انجل: مثل عمو ها.

دزموند با فهمیدن منظور انجل هری رو مخاطب قرار داد.

دزموند: اوه.. منظورش اینه که چرا پیمان ازدواج نمی بندید. آره دخترم؟

انجل گیج به دزموند خیره شد. بعد از چند ثانیه کم کم اخم غلیظی روی پیشونیش نشست.

انجل: اولندش که پیمان یعنی چی. دومندشم که من که تورو نخریدم، مرهبون و هلولا رو خریدم. بهم نگو دخترم!

گفت و دست هری رو محکم تر با دست کوچیکش فشرد.
اون که دزموند یا هرکس دیگه ای رو نمیخواست، اون فقط هری و لویی رو کنار خودش میخواست...

هری بخاطر حرف انجل لبخند شیرینی زد و بوسه‌ای روی موهای دخترش کاشت.

هری: هی سوییتی، معلومه که تو دختر منی. پدرم فقط میخواست بهت محبت کنه. و درمورد ازدواج باید بگم که من و لویی قبلن انجامش دادیم، یکم عجیب میشه اگه دوباره بخوایم انجامش بدیم، میدونی؟

هری گفت و نگاه امیدوارشو به انجل دوخت.
حتمن دخترک درکشون میکرد. آره...

انجل اما دستشو از دست هری بیرون کشید.

انجل: ولی منو نبردید. چرا منو نبردید؟؟ الان میبرم میفروشمتون! اصلن دختر همین آقاهه میشم. اصلندشم دیگه هیچ جا نمیبرمتون. اصلندشم دیگه..

هری بالاخره موفق شد بهتشو کنار بزنه و دخترکو متوقف کنه.

هری: هی هی هی. آروم باش. انجل تو اون موقع حتی به دنیا نیومده بودی، وگرنه مطمعن باش بدون تو به اون عروسی نمی‌رفتم. قول!

هری خیلی مطمعن گفت، انگشت کوچیک دست راستشو برد جلو و منتظر موند انگشت انجل بهش ملحق بشه.

انجل اما همچنان اخمشو حفظ کرده بود.

انجل: الکی گو. نمی‌خوام. منم از اونا می‌خوام. من شکوفه هامو واسه تو و هلولا قایم کرده بودم، نگاه کن.

گفت، دستشو برد توی جیب شلوارش و درست به اندازه‌ی مشت کوچیکش شکوفه ازش خارج کرد.

انجل: تازشم تو اون یکی جیبمم پره. خب شکوفه هام خیس میشه..