Zawgyi
အန္းရွေကာင္းကင္ဂိုဏ္းဟာ ေတာင္တန္းေတြၾကားမွာ တည္ေထာင္ထားတာေၾကာင့္ ထိုေနရာကို သြားရန္ ေန႔တစ္ဝက္ေလာက္ၾကာျမင့္သည္။ဝမ္ေဖးရန္ေရာက္သြားသည့္ခ်ိန္မွာ ညအခါပင္ ေရာက္ေနၿပီး ေမွာင္မဲကာ ၾကယ္မ်ားနဲ႔လွပစြာ ဆင္ယင္ေပးခဲ့ရသည့္ေကာင္းကင္ႀကီးေၾကာင့္ ဝမ္ေဖးရန္ဟာ မေငးၾကည့္ပဲ မေနႏိုင္ေပမယ့္၊သူတို႔ဆီ ဒီလိုလွပသည့္ျမင္ကြင္းဟာ တကယ္ကိုရွားပါးလွသည္ကိုး၊
"ေဖးရန္ မၾကာခင္ေရာက္ေတာ့မယ္ ခဏသည္းခံေနာ္" သားရဲငွက္ႀကီးေပၚမွာ လူေနလို႔ရေအာင္ အခန္းက်ဥ္းေလးတစ္ခန္းသာ ပါဝင္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ေတြဟာလည္း အလုံမပိတ္ထားတာေၾကာင့္ ရီယြမ္ရွန႔္မွာ ဝမ္ေဖးရန္ ေအးမည္ကို စိုးရိမ္ေနေတာ့သည္။
"ဟုတ္ ယြမ္ရွန႔္" ဝမ္ေဖးရန္ နာခံစြာေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုၿခဳံေပးထားသည့္ရီယြမ္ရွန႔္ၿခဳံလႊာေအာက္ကေန ေနကာ၊ျပတင္းေပါက္အျပင္ဘက္ကို ေငးၾကည့္ရင္း တိုက္ခတ္လာသည့္ေလညႇင္းေတြ မခံယူဘဲမေနႏိုင္ေပ၊ဒါေပမယ့္ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလမ်ားေၾကာင့္ ပုဝါေအာက္က သူ႔ႏွာေခါင္းေလးပင္ နီရဲေနေလာက္ၿပီဟု ထင္မိသည္။
သားရဲငွက္ဟာ ေတာင္တန္းေတြၾကားဆင္းသက္ကာ အရွိန္ေလ်ာ့သြားခ်ိန္မွာ သူေရာက္ၿပီဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားေတာ့သည္။
သားရဲငွက္ေျမျပင္ေပၚဆင္းသက္လိုက္သည့္အခါမွာေတာ့ ရီယြမ္ရွန႔္ဟာလည္း မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး သူဟာ ေဖးရန္ကို လက္ကမ္းလိုက္သည္။
"လာ ကိုယ္မင္းကို နားဖို႔ စီစဥ္ေပးမယ္"
ရီယြမ္ရွန႔္ဟာ သူရဲ႕လက္ဖဝါးေပၚေရာက္လာသည့္ ေသးကာသြယ္လ်သည့္လက္ေလးကို အသည္းတယားၾကည့္ရင္း ထိုလက္ဖဝါးေလးကို ဖြဖြေလးညႇစ္လိုက္ၿပီး ေဖးရန္ကို ကူကာ သားရဲငွက္ေပၚကေန ဆင္းသက္လာေတာ့သည္။
"ဂိုဏ္းတူညီငယ္ ျပန္လာၿပီေပါ့" သူတို႔ ေျမေပၚဆင္းသက္ခ်င္းခ်င္းမွာပဲ ခ်ိဳအီသည့္ေမႊးရနံ႔နဲ႔အတူ ရီယြမ္ရွန႔္နားကပ္ရန္ ႀကိဳးစားလာသည့္အိုမီဂါေၾကာင့္ ဝမ္ေဖးရန္ပင္ မွင္သက္သြားေတာ့သည္။ဒီအုန္းရနံ႔နဲ႔ပ်ားရည္ေရာေႏွာထားသလို အနံ႔က ဥမေျပာေနက် အိုမီဂါတစ္ေယာက္ အယ္လ္ဖာကို ျမဴဆြယ္သည့္အခါ ထြက္သည့္ရနံ႔ဆိုတာလား၊
YOU ARE READING
Systemက ကြၽန္ေတာ့္ကို Novelထဲ ထည့္သြားတယ္ဗ်ိဳ႕(own Creation)
Historical FictionTitle: Systemက ကျွန်တော့်ကို Novelထဲ ထည့်သွားတယ်ဗျို႕ Zawgyi and Unicode Started date: 16.6.2020 End date: ????? ကြၽန္ေတာ့္ဘဝက အရမ္းသနားဖို႔ေကာင္းတာ ခင္ဗ်ားေလးလို႔ သိမယ္မထင္ဘူးဗ်ာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမမေျပာနဲ႔ မူးလို႔႐ွဴစရာေစာ္ေတာင္ မ႐ွိေသးဘူးေလ၊ဒါကို...
