Chapter -78

4.7K 696 24
                                    

Zawgyi

က်န္းကလန္ ဘယ္လိုက်န္ရစ္ခဲ့သည္ကို ဝမ္ေဖးရန္တို႔ဟာ စိတ္မဝင္စားေပ၊သူတို႔ဟာ ရီယြမ္႐ွန္႔ရဲ႕သားရဲငွက္ေပၚကို ခုန္တက္လိုက္ၿပီးေနာက္မွာ ေပခ်င္းဝူဂိုဏ္းကို ပ်ံသန္းသြားေတာ့သည္။သားရဲငွက္​ေပၚ၌ ဝမ္ေဖးရန္ဟာ ေဝေမ့ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး

"ေဝေမ့ မင္းကို ငါေခၚလာတဲ့အတြက္ အစအဆံုးတာဝန္ယူႏိုင္တယ္"လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေဝေမ့ဟာ ဝမ္ေဖးရန္ကို ေက်းဇူးတင္သည့္အၾကည့္မ်ားနဲ႔ၾကည့္လာၿပီး သူမဟာ တိမ္ေတြအံု႔ဆိုင္းေနသည့္ အဆံုးမဲ့ေကာင္းကင္ႀကီးကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ျပံဳးလိုက္သည္။

"ကြၽန္မေၾကာင့္ သခင္ေလးဝမ္ကို ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမျဖစ္ေစရဘူး "

"ေဖးရန္လို႔ ေခၚလို႔ရတယ္ ေမ့က်ဲ" ေဝေမ့ဟာ သူ႔ကို ေလးစာစြာဆက္ဆံေနရင္ေတာင္ သူ႔ထက္အသက္ႀကီးသည့္ေဝေမ့ကို သူရဲ႕ငယ္ေအာက္သားလို မဆက္ဆံႏိုင္ေပ၊

"ေဖးရန္... ကိုယ္လည္း မင္းထက္အသက္ႀကီးတယ္ေလ ဘာေၾကာင့္ ယြမ္႐ွန္႔ေကာလို႔မေခၚတာလဲ" ေဘးနားက ယြမ္႐ွန္႔ဟာ ညည္းညဴစြာေျပာလိုက္ေတာ့ ဝမ္ေဖးရန္ဟာ ရီယြမ္႐ွန္႔ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း မေက်မနပ္ႏူတ္ခမ္းစူလိုက္တယ္၊

"ယြမ္႐ွန္႔​ေကာက ေခၚရေထာက္တယ္"

"႐ွန္႔ေကာ လို႔ေခၚေလ...ထ်န္းေလာ့က်ေတာ့ ကိုယ့္ထက္ငယ္ၿပီး ေလာ့ေကာေကာလို႔ ေခၚခံရတယ္ ကိုယ္က်ေတာ့ ယြမ္႐ွန္႔တဲ့... ေဖးရန္က ကိုယ့္ကို တကယ္မခင္ဘူးပဲ ဒါကိုယ့္ကို ဝမ္းနည္းေစတယ္" ရီယြမ္႐ွန္႔ဟာ တကယ္နာက်င္သည့္အမူအရာျဖင့္ ေျပာရင္း ဝမ္ေဖးရန္ကို ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာ ဝမ္ေဖးရန္ရဲ႕မ်က္လံုး​ေလးမ်ား ျပဴးက်ယ္သြားကာ တကယ္ကို အေလးအနက္ေတြးေနေတာ့သည္၊ထိုပံုေလးေၾကာင့္ သူ႔မွာ အသည္းတယားျဖစ္ေနေတာ့တယ္၊

"႐ွန္႔ေကာ... " ဝမ္ေဖးရန္ သူရဲ႕နားမ်ားဟာ ပူတက္သြားတာေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာနီေနၿပီဆုိတာ နားလည္လိုက္ၿပီ၊ဒါေပမယ့္ သူမ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္တိုက္နဲ႔ပဲ ရီယြမ္႐ွန္႔ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး

"႐ွန္႔ေကာ အခုေရာ ဝမ္းနည္းေသးလား" လို႔ေမးလိုက္ေတာ့ သူရဲ႕ပါးမ်ားကို လာေရာက္ထိေတြ႔ကာ သူရဲ႕ပုဝါကို ျဖဳတ္လိုက္သည့့္္ယြမ္႐ွန္႔ကို ဘာမွမ​ေျပာ​ေတာ့ပဲ ယြမ္႐ွန္႔ရဲ႕အေျဖကိုသာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။

Systemက ကြၽန္ေတာ့္ကို Novelထဲ ထည့္သြားတယ္ဗ်ိဳ႕(own Creation)Where stories live. Discover now